ละครโลกและสภาวะของผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง

การบรรลุผลที่ยิ่งใหญ่ของชีวิตอย่างหนึ่งคือการรู้จักความถูกต้องแม่นยำของละคร ด้วยสิ่งนี้ผู้นั้นสามารถคงอยู่อย่างเป็นอิสระจากร่างกายและโลกของร่างกายและเฝ้าดูละครโลกในขณะที่เป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง และเล่นบทบาทในฐานะผู้ดูแลผลประโยชน์ มหาสมุทรแห่งความรู้(ชีพบาบา) คือเพื่อนของฉันตลอดไปและมือของพ่อสูงสุด-ดวงวิญญาณสูงสุดนั้นอยู่บนที่ศีรษะของฉันอยู่เสมอ ถ้าฉันทำให้ความกระจ่างชัดเกี่ยวกับละครตื่นตัวอยู่ในสติปัญญาของฉัน สภาวะของการเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวางอย่างคงที่สม่ำเสมอก็เป็นไปได้

นักปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่มากมายในโลกพยายามที่จะอธิบายถึงสภาวะผู้สังเกตการณ์ที่ละวางนี้ แต่ถ้าหากปราศจากความรู้เรื่องละคร มันก็ยังคงคลุมเครือหรือเป็นเพียงการจินตนาการอยู่เสมอ ดวงวิญญาณสูงสุดนั้นเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้และเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวางอย่างเป็นนิรันดร์ ดังนั้น ท่านจึงสามารถให้ความรู้นั้นและเข้าใจอย่างลึกซึ้งแก่เรา ดังนั้นเราจึงสามารถเข้าถึงสภาวะนั้นได้และประสบกับปิติสุขผ่านสิ่งนั้น

ในโลกพวกเขาสร้างสมสภาวะนี้ด้วยการบีบบังคับ แต่มันคงอยู่ในระยะเวลาสั้น ๆ เท่านั้น สำนึกที่เป็นร่างมีอิทธิพลเหนือดวงวิญญาณ นี่คือเหตุผลที่ทำไมดวงวิญญาณทั้งหมดจึงเข้ามาสู่การตกต่ำ แม้ว่าพวกเขาได้มาจากพารามธรรมในสภาวะสาโทปราทานอย่างสมบูรณ์ของพวกเขา ดวงวิญญาณในสำนึกที่เป็นร่างไม่สามารถเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวางอย่างสมบูรณ์ไ้ด้ เขาจะสามารถเข้าถึงสภาวะของการเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวางได้ด้วยความเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าพวกเราดวงวิญญาณนั้นเป็นผู้ที่อาศัยอยู่ในพารามธรรมและพวกเราได้มาที่นี่เพื่อเล่นบทบาท เป็นเพียงเมื่อเราเข้าใจละครว่าเป็นการแสดงและถูกทำให้เชื่อมั่น 100% เกี่ยวกับมันแล้ว เราจึงจะกลายเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง 100% ได้ นี่คือชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต

ความรู้ที่ถูกต้องแม่นยำเกี่ยวกับละครพาเราไปอยู่เหนือความคิดของ "อะไรดี" และ "อะไรไม่่ดี" ดีหรือไม่ดีนั้นได้มีการทำแต่เราจะรู้สึกว่า:  อะไรก็ตามที่ได้เกิดขึ้นแล้วนั้นดี อะไรก็ตามที่กำลังเกิดขึ้นนั้นดี และอะไรที่จะเกิดขึ้นก็จะดี เพราะว่าละครนั้นให้คุณประโยชน์ ดวงวิญญาณเล่นบทบาทที่มันได้ถูกกำหนดไว้แล้วอย่างต่อเนื่อง และมีความสำคัญของทุก ๆ บทบาทในละครที่ต่อเนื่องนี้ จากบทบาทหนึ่ง บทบาทอื่นก็ปรากฏขึ้นมา นั่นคือบทบาทหนึ่งกลายเป็นเครื่องมือของอีกบทบาทหนึ่ง ในสภาวะของผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง คนนั้นก็จะเล่นบทบาทของเขาเองต่อไปและทำให้ตัวเองเป็นอิสระจากความคิดที่ไร้สาระ

ละครนี้เต็มไปด้วยความลับที่ไม่มีวันจบสิ้นและเต็มไปด้วยความมหัศจรรย์ แต่เนื่องจากอิทธิพลของความไม่รู้ ดวงวิญญาณก็ไ้ด้เร่ร่อนไปไกลบนหนทางของสำนึกที่เป็นร่าง ซึ่งมันเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะกลับมา จากนั้นพ่อสูงสุด-ดวงวิญญาณสูงสุดผู้ทรงฤทธิ์นั้นมีความสามารถในการฟื้นฟูความรู้ของพวกเรา นั้นคือเหตุผลของการอวตารลงมาของท่าน

ในขณะที่เล่นบทบาทในฐานะผู้ดูแลผลประโยชน์ ในขณะที่อยู่ในสภาวะผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง ผู้นั้นก็จะรู้สึกว่าทุก ๆ บทบาทนั้นดีและสมบูรณ์พร้อม นี่คือการบรรลุผลพิเศษของยุคบรรจบพบกัน และพรอันสูงสุดจากพ่อสูงสุดสำหรับพวกเราดวงวิญญาณและเป็นพื้นฐานของความสุขทั้งหมด สำหรับผู้นั้นละครก็คือเกมของรูปของปิติสุขสูงสุด

ในสภาวะนี้ ฉากของละครจะมาและก็ไป แต่เราจะไม่  "รับเข้ามา" หรือ "ยึดไว้" ภายในต่อสิ่งใดและรักษาหัวใจของเราให้สะอาดอย่างต่อเนื่อง