ละครโลกและดวงวิญญาณสูงสุด

ดวงวิญญาณสูงสุดนั้นถูกเรียกว่า "ผู้สร้างโลก" และแท้จริงแล้วท่านคือ "ดวงวิญญาณสูงสุด" และจริง ๆ แล้ว ท่านทำอะไร? ท่านได้สร้างโลกนี้หรือ?

ในความเป็นจริง ดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณสูงสุด และธรรมชาตินั้นเป็นอมตะ และไม่มีวันสูญสลายและ ดังนั้นจึงไม่สามารถถูกสร้างหรือทำลายได้ โลกเป็นอมตะ ละครที่ไม่สามารถถูกทำลายได้ และดวงวิญญาณทั้งหมดนั้นเป็นอมตะ เป็นนักแสดงที่ไม่มีวันสูญสลายของละคร ดวงวิญญาณสูงสุดก็เป็นนักแสดงเหมือนกับดวงวิญญาณอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน แต่การแสดงของท่านนั้นสูงส่งที่สุดและแตกต่างจากดวงวิญญาณอื่น ๆ ท่านเป็นอิสระจากวงจรของการเกิดและการตาย ด้วยเหตุนั้นท่านจึงถูกเรียกว่าดวงวิญญาณสูงสุด

พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดมีความรู้ของตอนเริ่มต้น ตอนกลาง และตอนจบของละคร แต่ท่านไม่ใช่ผู้สร้างละครโลก ท่านไม่ใช่ผู้สร้างของดวงวิญญาณ ไม่ใช่ผู้สร้างของวัตถุธาตุ ท่านคือผู้สร้างโลกใหม่สวรรค์ ดวงวิญญาณสูงสุดทำให้ดวงวิญญาณทั้งหมดบริสุทธิ์และก็ชำระวัตถุธาตุที่ไม่มีชีวิตให้บริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน ในยุคบรรจบพบกัน การแสดงของท่านคือการเปลี่ยนแปลงโลกเก่าไปเป็นโลกใหม่ในตอนจบของกัลป์ ถ้าดวงวิญญาณสูงสุดเป็นผู้สร้างละครโลก ท่านก็สามารถถูกตำหนิได้สำหรับเหตุการณ์และสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความทุกข์ทรมานในโลก.....

"บทบาทของพ่อคือการทำให้ความรู้ปรากฏขึ้นในเวลานี้เท่านั้น (ยุคบรรจบพบกัน) ในหนทางของการกราบไหว้บูชาบทบาทนี้ไม่ได้ปรากฏ ตามละคร พ่อกลายเป็นเครื่องมือในการให้นิมิตแก่ผู้กราบไหว้บูชาเป็นการตอบแทนต่อความเลื่อมใสศรัทธาที่พวกเขากราบไหว้บูชาพ่อ เช่นที่ลูกมีบทบาทของ 84 ชาติเกิดถูกบันทึกไว้ในลูก ดังนั้น พ่อก็มีบทบาทของพ่อด้วยเช่นกันและพ่อไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าสิ่งที่ถูกบันทึกไว้ในพ่อ" SM 26/06/72 revised

"ละครนี้ได้ทำขึ้นมาอย่างแสนมหัศจรรย์ บทบาทของทุก ๆ ดวงวิญญาณปรากฏขึ้นในเวลาของมันเอง บทบาทของการให้ความรู้ของพ่อปรากฏขึ้นในเวลานี้เท่านั้น และไม่ใช่ในระหว่างการกราบไหว้บูชา ในเวลานั้นความรู้ไม่ได้ปรากฏ พ่อกล่าวว่า: มันไม่ใช่บทบาทของพ่อที่จะรักษาผู้ที่เจ็บป่วย บทบาทของพ่อคือการชี้หนทางที่จะกลับมาบริสุทธิ์ให้แก่ดวงวิญญาณทั้งหลาย เมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์ลูกก็สามารถกลับบ้านและมาในอาณาจักรได้ แต่ลูกไม่ควรจะมีความหวังว่าความเมตตาและพรของพ่อจะรักษาความเจ็บป่วยได้ สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่บทบาทของพ่อ สำหรับสิ่งนั้นลูกควรไปหานักบวชและนักบุญ ฯลฯ งานของพ่อคือการชำระให้บริสุทธิ์" SM 11/08/69 revised

"ถึงแม้ว่านี่คือละคร ผู้คนก็ยังพูดว่าพระเจ้าให้ผลที่ดีต่อการกระทำที่ดี แต่พ่อไม่ได้ทำเรื่องนั้น การได้รับผลจากการกระทำที่ดีหรือการกระทำที่ไม่ดีทั้งหมดนั้นถูกกำหนดไว้ในละคร ตามละครพ่อก็จะต้องมาอย่างแน่นอนด้วยเช่นกัน บางคนเขียนถึงบาบาว่า: บาบาโปรดมีเมตตาและเราจะไม่มีวันลืมท่าน พ่อกล่าวว่า: พ่อไม่เคยแสดงบทของความเมตตา ลูกควรมีเมตตาต่อตัวลูกเอง" SM 25/08/71 revised

"เช่นที่ลูกเป็นดวงวิญญาณดวงดาว ดังนั้น พ่อก็เป็นดวงวิญญาณ ดวงดาว ด้วยเช่นกัน เช่นเดียวกับลูก พ่อก็ถูกผูกไว้ในบ่วงพันธะของละครด้วยเช่นกัน ไม่มีใครสามารถเป็นอิสระจากบ่วงพันธะของละครได้ (การที่มันมีอยู่และกฏและหลักการของมัน) พ่อเป็นผู้ที่อาศัยอยู่ในพารามธรรม (โลกวิญญาณ) ถ้าพ่อเป็นอิสระจากบ่วงพันธะของละครแล้วพ่อจะมาในโลกที่ไม่บริสุทธิ์เช่นนั้นหรือ? แต่ว่าแต่ละคนจะต้องเล่นบทบาทของตัวเองในละครนี้ ดังนั้น จึงไม่มีสิ่งใดที่ต้องกังวล" SM 07/06/72

"อะไรก็ตามที่ต้องปรากฏ ในเวลาใดก็ตาม มันเป็นไปตามละครและก็ถูกกำหนดไว้แล้ว สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่ลึกที่จะต้องเข้าใจ ชิพบาบาสอนตามละคร และท่านก็ถูกผูกไว้ในบ่วงพันธะของละคร ท่านไม่สามารถนำการทำลายล้างมาอย่างรวดเร็ว ท่านกล่าวว่า: บทบาทของพ่อในละครก็ถูกกำหนดไว้แล้วเช่นกัน ไม่สามารถมีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในนั้นได้

ลูก ๆ ถามบาบาว่า: ท่านทำตามคำแนะนำของใคร?

บาบากล่าวว่า: พ่อทำตามคำสั่้งของละคร พ่อก็ถูกผูกไว้ในบ่วงพันธะของละคร SM 06/04/73

"สังคมของราวันจะสร้างอุปสรรคใน รูดร้า ญาณ ยักย่า ลูกควรมีชัยชนะเหนือพวกเขาและไม่ถูกทำให้โศกเศร้า มันไม่มีอะไรใหม่ พวกเขาเคยอยู่ที่นั่นในกัลป์ที่แล้วด้วยเช่นกัน อย่าได้กลัวพวกเขา ได้มีการบอกกับลูกแล้วว่าเมื่ออุปสรรคมา จงเอาชนะมันด้วยศรีมัทและลูกจะต้องอดทน ลูกกำลังได้รับอาณาจักรของโลกและดังนั้นการทดสอบและอุปสรรคบางอย่างจะต้องมาด้วยเช่นกัน บัญชีกรรมก็จะต้องได้รับการชำระสะสางด้วยเช่นกัน" SM 16/11/73

"พ่อนั่งและอธิบายเรื่องทั้งหมดเหล่านี้ ท่านจะไม่สอนทุกคน แต่ท่านจะพาทั้งหมดไปกับท่านอย่างแน่นอน ตามแผนของละคร พ่อก็ถูกผูกไว้ว่าต้องพาพวกเขาทั้งหมดไปกับพ่อ วิธีการสำหรับเรื่องนี้ในละครก็คือการทำลายล้าง เมื่อระเบิดถูกทำให้ระเบิดในมหาสมุทร และแล้วน้ำนั้นก็จะถูกดูดซับเข้าไปในก้อนเมฆ และดังนั้นน้ำนั้นก็จะสร้างความเสียหายให้เป็นอย่างมาก ผลผลิตก็จะถูกเผาอย่างสิ้นเชิง คนก็จะเห็นได้ว่าชะตากรรมของละครก็คือ: การทำลายล้าง แต่ในหมู่ลูก ๆ หลายคนก็ยังไม่ได้ถูกทำให้เชื่อมั่นเกี่ยวกับการทำลายล้างที่ได้ถูกหนดไว้แล้ว มิฉะนั้นลูกก็จะทำความเพียรที่จะอยู่อย่างมั่นคงในโยคะ ลูกรู้ว่าดวงวิญญาณนั้นเป็นเหมือนกับจุดและมันเป็นนิรันดร์และมันไม่สามารถถูกทำลายได้ ดวงวิญญาณก็ไม่สามารถถูกทำลายได้ด้วยเช่นกันและเล่นบทบาทเดิมในทุก ๆ วงจร เรื่องเหล่านี้จะเข้าไปอยู่ในสติปัญญาของผู้ที่มันได้เข้าไปอยู่ในสติปัญญาของพวกเขาในกัลป์ที่แล้วด้วยเช่นกัน" SM 06/11/01