Saturday, October 28, 2023

คุณธรรม - การยอมอุทิศ (Surrender)

 


ใครคือผู้ที่ถูกเรียกว่าผู้ยอมอุทิศตัวอย่างเต็มที่? ผู้ซึ่งอุทิศตัวอย่างเต็มที่คือ ผู้ซึ่งยอมอุทิศทั้งร่างกาย ความคิด ความสัมพันธ์ และเวลาของพวกเขาทั้งหมด ถ้าลูกได้ยอมอุทิศความคิดของลูก ลูกก็จะไม่ใช้มันโดยปราศจากศรีมัท มันเป็นการง่ายที่จะใช้ทรัพย์ของลูกตามศรีมัท และก็ง่ายที่จะใช้ร่างกายเช่นกัน แต่สภาวะที่จิตใจไม่ได้สร้างความคิด แม้แต่ความคิดเดียวโดยปราศจากศรีมัท เป็นสิ่งที่เรียกว่าเป็นสภาวะที่สมบูรณ์พร้อม นี่เองที่ทำไม "มานมานาบาพ" จึงเป็นมนตราหลัก ถ้าจิตใจได้ยอมอุทิศอย่างเต็มที่ แล้วลูกก็จะสามารถควบคุมร่างกาย จิตใจ ทรัพย์ ความสัมพันธ์ และเวลาของลูกต่อผู้เดียวนั้น

 ดังนั้น เรื่องหลักคือ การยอมอุทิศจิตใจ นั้นคือยอมอุทิศความคิดไร้สาระและความคิดที่เป็นกิเลส ผู้ซึ่งยอมอุทิศอย่างเต็มที่จะไม่คิดสิ่งใด ๆ นอกจาก คุณธรรมของบัพดาดา งานและความสัมพันธ์ด้วยความคิดของพวกเขา อะไรก็ตามที่ลูกยอมอุทิศไปแล้วจะไม่เป็นของลูกอีกต่อไป มันเป็นของคนที่ลูกอุทิศให้ไปแล้ว และดังนั้นก็จะไม่ควรใช้สิ่งนั้นของท่านสำหรับตัวลูกเอง (อเวียก 03/10/69)

ลูกได้สัญญาไว้ว่า : เมื่อพ่อมา พวกเราจะตัดความสัมพันธ์จากทุกคน และมีความสัมพันธ์กับพ่อผู้เดียว พวกเราจะยอมอุทิศตัวของเราให้พ่อ ภรรยาอุทิศตนเองให้สามี และสามีก็อุทิศตนเองให้ภรรยา ที่นี่ลูกจะต้องยอมอุทิศตัวลูกเองให้พ่อ เมื่อคนแต่งงานกัน เขาต่างอุทิศตนเองให้แก่กันและกัน

บัดนี้ บาบาพูดว่า : ลูกจะต้องไม่อุทิศตนเองให้กับมนุษย์คนใด

ลูกก็ให้สัญญาว่า : ลูกจะยอมอุทิศตนเองให้กับพ่อ ดังนั้นยอมอุทิศตัวเองให้กับพ่อ พ่อจะทำให้ลูกมีความสุขอย่างคงที่ถึง 21 ชาติเกิด มันเป็นมรดกที่ยิ่งใหญ่อะไรเช่นนี้ ลูกจะกลับกลายมาสูงส่ง ด้วยการทำตามศรีมัท อย่าได้ลืมสิ่งนี้ (ซาคาร์ 12/06/96)

ณ วันชิพราตรี มีการสังเวยคำว่า "ฉัน ฉัน" ผู้กราบไหว้ผู้ยากจนสังเวยด้วยการถวายแพะที่ร้องว่า "แม่ะ แม่ะ" (ฉัน ฉัน) แต่มันเป็น "ฉัน ฉัน" นี้ต่างหากที่ถูกสังเวยในการบูชายัญนี้ พวกเขาเฉลิมฉลองอนุสรณ์ของลูก ๆ ในรูปแบบต่าง ๆ ลูกได้สังเวยสิ่งนี้ หรือการสังเวยสำนึกของสำนึกว่าเป็นของ "ฉัน" ยังคงอยู่เล็กน้อย? ผลคืออะไร? ลูกได้สังเวยมันเรียบร้อยแล้วหรือ? มีการยอมอุทิศถวายทั้งหมดหรือไม่? ถ้าลูกต้องการที่จะทำสัญญา จงทำสัญญาเต็มที่

บาบาพูดด้วยว่า ลูกคือผู้ซึ่งมีความรักที่แท้จริง และลูกก็ได้ผ่านในสิ่งนี้ อะไรคือการสละละทิ้งเมื่อมีความรัก? ทำสัญญาด้วยจิตใจของลูก และจงให้มันเป็นสัญญาที่มุ่งมั่น (อเวียก 18/02/93)

อะไรได้เกิดขึ้นเมื่อบางสิ่งนั้นเสร็จสิ้นสมบูรณ์ มีการฉลอง ณ เวลาของการเสร็จสิ้น และมีอะไรเกิดขึ้นในเรื่องราวทางจิต ? มีการสังเวย

การสังเวยสิ่งพิเศษด้วยความคิดและสติปัญญา ไม่ใช่แต่เพียงคำพูด ไม่ใช่เพียงอ่านมันออกมาเท่านั้น แต่จงสังเวยมันด้วยความคิดและสติปัญญา และตามดูว่าความก้าวหน้าได้เกิดขึ้นอย่างไรในตนเอง และในงานรับใช้ด้วยความเร็วสูง ดังนั้น คลื่นวันนี้คือการสังเวยกระแสที่ไร้ประโยชน์ที่มีต่อดวงวิญญาณอื่น ๆ ลูกเข้าใจไหม?

ลูกจะสังเวยสิ่งนี้ได้ไหม? หรือจะเก็บมันไว้นิดหน่อย? อย่าได้คิดว่า "คนนี้ก็เป็นของเขาเช่นนี้ ถ้าเป็นดังนั้นกระแสก็จะคงอยู่" ไม่สำคัญว่าคนอื่นจะเป็นเช่นไร ถ้าลูกเปลี่ยนความคิดที่มีกระแสลบและมีกระแสที่ให้ประโยชน์ ดวงวิญญาณนั้นจะเปลี่ยนอย่างแน่นอน จากด้านลบมาเป็นความคิดบวก ถ้ามีความคิดที่เป็นขยะเช่นนี้ ในความคิดและสติปัญญาในงานรับใช้ ที่นั่นก็จะไม่มีงานรับใช้ที่รวดเร็ว โดยกระแสทางดวงวิญญาณและทัศนคติของลูก 

ในขณะที่นั่งอยู่ที่หนึ่งที่ใด ลูกสามารถที่จะนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงที่เต็มไปด้วยพลังบวกเท่าที่ปรารถนา เพราะว่าทัศนคตินั้นเป็นเหมือนกับจรวด มันเป็นจรวดทางดวงวิญญาณ ลูกสามารถส่งไปได้ไกลเท่าที่ลูกคิดและให้กับดวงวิญญาณได้มากเท่าที่ลูกปรารถนา ด้วยทัศนคติ ด้วยกระแสและบรรยากาศที่ทรงอำนาจของลูก ถ้าแม้ว่าในความเป็นจริงพวกเขาผิด ลูกจะต้องไม่รับเอาความผิดของพวกเขามาเก็บไว้ในความคิด ลูกเพียงแต่เข้าใจว่ามันผิด และทำไมลูกจะต้องดูดซับเอาความผิดนั้นซึ่งมันผิด นั่นมันเป็นศรีมัทหรือมันเป็นสิ่งหนึ่งที่่จะต้องเข้าใจ โดยทุก ๆ วิธี เต็มไปด้วยความรู้ แต่พร้อมกับการเป็นผู้ที่เต็มไปด้วยความรู้ จงคงอยู่อย่างทรงอำนาจ และอย่าได้ซึมซับมัน มันเข้าไปในความคิดของลูก แต่จงจบสิ้นมันเสีย มันเป็นเพียงสิ่งหนึ่งที่จะต้องทำความเข้าใจ ไม่ต้องดูดซับไว้และจบสิ้นมันเสีย ดังนั้น ลูกเข้าใจว่า นี่ถูกต้องและนี่ผิด และเข้าใจว่าคนนี้เป็นเช่นนี้ และอย่าซึมซับไว้กับตัวลูก ลูกรู้วิธีที่จะดูดซึมมันไว้ แต่ลูกไม่รู้วิธีที่จะสลัดมันทิ้ง (อเวียก 26/03/93)

พวกครูมีโชคเป็นพิเศษของการเป็นผู้ที่ยอมอุทิศตนเอง แม้แต่ผู้ที่อยู่กับครอบครัวก็ยังยอมอุทิศด้วยความคิดของตน พวกครูมีโชคที่พิเศษ งานของพวกครูคือการคิดถึง และงานให้บริการ มีอะไรอีกล่ะ ไม่ว่าลูกจะเตรียมอาหารหรือซักเสื้อผ้า มันก็เป็นการรับใช้ยักน่า (yagya) เช่นกัน เหล่านั้นก็เป็นการรับใช้ทางดวงวิญญาณด้วย ผู้ซึ่งมีชีวิตครองเรือนจะต้องตอบสนองในความรับผิดชอบทั้งสองด้าน (อเวียก 06/01/90)

จากหนังสือ "55 คุณธรรมดั้งเดิมของดวงวิญญาณ" (The original virtues of the soul) ถอดความโดย BK.ทรงยศ เปี่ยมใจ

No comments:

Post a Comment