Thursday, February 13, 2014

อดิเทพ ตอนที่ 2 # 13


ท่องเที่ยวเพื่อตรวจสอบ
ในเวลาสั้น ๆ ข่าวก็รู้กันไปทั่วว่าโอมมันดาลีเปิดโรงเรียนอยู่ประจำสำหรับเด็ก ๆ ข่าวลือไปทั่ววงการศึกษาของอินเดีย  บางคนพูดว่าครูของโอมมันดาลีเปลี่ยนเด็ก ๆ ให้เป็นนักบุญ รายงานอื่น  ๆ รายงานว่าพวกเขาเปลี่ยนเด็ก ๆ ให้เป็นผีดิบ นักการศึกษาต้องการเห็นด้วยตนเอง และเพื่อให้แน่ใจว่าจะได้เห็นโรงเรียนในสภาพที่เป็นจริง  พวกเขามาเยือนโดยมิได้ประกาศล่วงหน้า ครูใหญ่ท้องถิ่น ผู้บริหารของสถาบันการศึกษาหลายแห่ง และผู้มีชื่อเสียงทางด้านการศึกษาหลายคนได้เข้ามาเพื่อตรวจเยี่ยม ความประหลาดใจครั้งนี้ พวกเขาเข้าไปดูเครื่องใช้ไม้สอยอย่างละเีอียด  ค้นหาสิ่งใดก็ได้ที่จะวิพากษ์วิจารณ์  คุณภาพของอาหารของเด็ก ๆ วิธีการสอน  ความสัมพันธ์กันของการศึกษาทางโลกและทางดวงวิญญาณ  ศีลธรรม ผลการทดสอบ ทั้งหมดได้ถูกประเมินอย่างระมัดระวัง  และผู้เข้ามาสังเกตการณ์จากไปด้วยสิ่งที่ทำให้พวกเขาตื่นตะลึง

บรรดาครูของโอมมันดาลีขอบคุณต่อการเยี่ยมเพื่อตรวจสอบแบบนี้  และเชิญชวนให้พวกเขามาเยี่ยมอีก  ในรูปแบบเดิมเพื่อวัดผลความก้าวหน้าของเด็ก ๆ พวกเขาไม่มีอะไรต้องปิดบังและพวกเขามีความสุขที่สามารถให้คนเหล่านี้ได้ข้อมูลสำหรับแจ้งข่าวต่อสาธารณะ

นักการศึกษาผู้ซึ่งมา รู้สึกกระย่นย่อในความสำเร็จของทางโรงเรียน  แต่ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็เป็นห่วงว่าจะไปไม่ได้นาน  พวกเขาแนะนำว่าควรจะไปลงทะเบียนกับทางการให้ถูกต้องตามกฏเพื่อรับการช่วยเหลือทางด้านค่าใช้จ่าย  เพราะว่าค่าใช้จ่ายที่ทางโอมมันดาลีรับภาระอยู่นั้นสูงมาก จะทนได้สักเท่าไร??

แต่ผู้เ้ข้าเยี่ยมได้รับการบอกว่าไม่ต้องกังวล  เพราะว่าที่นี่เป็นสถาบันซึ่งมีพระเจ้าเป็นเจ้าของกิจการ และพระเจ้าเป็นผู้ให้ทุก ๆ สิ่ง  ดังนั้นทางโรงเรียนจะไม่มีความขาดแคลนใด ๆ ทั้งสิ้นแน่นอน  ผู้เยี่ยมชมก็ยังไม่เข้าใจ  แต่พวกเขาก็ไม่สามารถโต้แย้งกับความสำเร็จตรงหน้าเขาได้ บ่อยครั้งที่เมื่อพวกเขาเหล่านั้นมาเยี่ยม เด็ก ๆ กำลังดื่มด่ำอยู่ในสมาธิ  และบางคนแม้แต่กำลังมีประสบการณ์อยู่ในฌานอันลึกดิ่ง  ผู้เยี่ยมชมดูอย่างไม่เบื่อในสิ่งนั้น  พวกเขารู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่เต็มไปด้วยพลังด้วยเช่นกัน พวกเขาเงียบและอยู่ในความสงบเมื่อเด็กลงมาจากการเข้าฌาณ  พวกเขาเล่าในสิ่งที่ได้พบมา  บรรยากาศความอัศจรรย์ของยุคทอง  ผู้เข้าชมสัมผัสได้กับความจริงที่จะเป็นอื่นไปมิได้เลย ซึ่งได้ออกมาจากปากของเด็กเล็ก ๆ เหล่านั้น

ความเป็นผู้ใหญ่เกินวัยของเด็ก ๆ เหล่านั้นสร้างความประหลาดใจให้กับทุกคนที่พบพวกเขา  เด็กเล็ก ๆ เหล่านี้สามารถปกครองดูแลตัวเองได้อย่างไร  มีระเบียบควบคุมตนเองอย่างมาก อยู่ด้วยกันด้วยความปรองดอง  ตั้งใจศึกษาเล่าเรียน และพวกเขาสามารถนั่งอยู่ในสมาธินาน ๆ อย่างนั้นได้อย่างไร ?  เป็นเพราะสถานที่แห่งนั้นมีบางสิ่งอยู่หรือ ??  หรือเป็นวิธีการที่สอนกันแน่ ??   แต่ครูของพวกเขาก็มิใช่พวกมืออาชีพ  และทำไมบรรยากาศจึงเต็มไปด้วยความสงบ  ทำไมทุกคนจึงเป็นกันเอง  มันเป็นไปได้อย่างไร ที่แม้แต่ความขัดแย้งก็ไม่มี นักการศึกษาสังเกตค้นหาลึกลงไปอีก เพื่อค้นเรื่องอื้อฉาว หรือกุญแจลับไปสู่ความสำเร็จที่ไม่น่าเชืื่อนี้

เมื่อพวกเขาถามตรง ๆ เกี่ยวกับความเป็นผู้ใหญ่ของเด็ก ๆ เหล่านี้  ครูคนหนึ่งตอบคำถามดังนี้
แน่นอนเด็ก ๆ ที่มาที่นี่แตกต่างกัน บางคนเมื่อเข้ามาสร้างปัญหา บางคนอยู่นิ่งไม่ได้ บางคนชอบแยกตัวออกไปและไม่เปิดรับ  มีหลายคนมีนิสัยไม่ดีและสร้างปัญหาให้กับพวกเรา  ดังนั้นเขาจึงไปพบบาบาเพื่อขอคำแนะนำ เด็ก ๆ พวกนี้ก่อกวนพวกเรา  เราบอกบาบา เราจะทำอย่างไรกับพวกเขาดี ??

บาบา แน่วแน่เป็นอย่างมากในคำตอบที่ท่านให้กับพวกเรา  "อย่าไปทุบตีพวกเขา"  บาบาพูด  การทุบตีพวกเขาเป็นการกระทำทารุณ  นี่เป็นบาปอันใหญ่หลวง  อธิบายให้พวกเขาเข้าใจถึงอันตรายและความเสียหายซึ่งจะเกิดขึ้นกับพวกเขาจากการที่พวกเขาวางเงื่อนไขแห่งความผิดนั้นไว้แทน  แสดงให้พวกเขาเห็นถึงนิสัยที่ไม่ดี  และสอนให้พวกเขารู้และเข้าใจถึงผลดี ถ้าพวกเขาสามารถกำจัดมันไปได้  เรื่องพวกนี้ต้องอธิบายให้พวกเขาฟังอย่างอ่อนโยนและปรารถนาดี  ถ้าเขามีความต้องการใด ๆ ในทางที่เหมาะสม  พวกเธอจะต้องสนองตอบด้วยความระมัดระวัง พวกเธอจะชนะใจพวกเขาด้วยความรักและด้วยความเข้าใจและพวกเขาก็จะปฏิบัติตามที่พวกเธอชี้แนะ  พวกเธอต้องอธิบายให้พวกเขาด้วยว่าด้วยการกระทำนั้นเป็นการกระทำที่พวกเขากำลังทำบาป  ผลของการกระทำที่เป็นบาปทุก ๆ การกระทำจะได้รับบนโลกนี้  หรือไม่ก็ ณ ที่ศาลของการตัดสินครั้งสุดท้าย  และเราจะไม่สามารถหนีไปได้ กฏแห่งกรรมนั้นเที่ยงตรงและไม่หยุดยั้ง เมื่อพวกเขาเข้าใจเรื่องนี้เป็นอย่างดีแล้วพวกเขาก็จะกระตือรือร้นที่จะพัฒนาตนเอง  แต่จะต้องไม่ทุบตีพวกเขาหรือปฏิบัติต่อเขาอย่าง ผิด ๆ

จงให้แต่ความรัก  บาบายังเคยพูดต่อไปว่า เด็ก ๆ เหล่านี้ได้จากบ้านเพื่อมาที่นี่ ดังนั้นพวกเขาได้ชดใช้ไปแล้ว  เรื่องนี้จะต้องให้ความเอาใจใส่ สติปัญญาและอวัยวะที่ใช้งานของพวกเขายังไม่ได้พัฒนาขึ้นมาถึงจุดสมบูรณ์ที่จะใช้งาน  ใช่! ในบางเรื่องพวกเขาดีกว่าคนโต ถ้าเรามองพวกเขาเปินดวงวิญญาณและพูดกับดวงวิญญาณ พวกเขาจะรู้สึกถึงสายสัมพันธ์ และพวกเขาจะเข้าใจทันที 
ยังมีอีก  ถ้าพวกเขายังคงดื้อดึง กระทำในบางสิ่งที่ไม่มีคุณค่า  ให้ตัดการให้บางสิ่งที่พวกเขาชอบเสียและพวกเขาก็จะดีขึ้นเอง ดังเช่น  ไม่อนุญาติให้พูดกับคนที่เด็กคนนั้นรักมากที่สุด  บอกเขาเมื่อเขายังไม่ดีขึ้น เขาจะไม่ได้พูดคุยกับคนนี้  และอย่างแน่นอน เทคนิคทำให้เกิดผลอย่างรวดเร็ว  เด็กที่ออกนอกทางจะกลับเข้าสู่ทางปกติอย่างรวดเร็ว

อ่านต่อ >>>  อดิเทพ ตอนที่ 2 # 14

No comments:

Post a Comment