Friday, June 14, 2013

บุญและบาป



ก่อนหน้านี้เราอาจจะมีความคิดว่าบาปเป็นเพียงการกระทำที่ก้าวร้าวอันหยาบ ๆ ที่ตรงข้ามกับศีลธรรม หรือ ผิดกฏหมายของแ่ผ่นดิน เช่นการลักขโมย การฆ่า ฯลฯ บางทีเราก็คิดว่าสิ่งเหล่านี้เท่านั้นที่เป็นบาป บัดนี้เราเข้าใจแล้วว่า แม้แต่การกระทำนั้นอาจจะเป็นการกระทำซึ่งไม่นำมาซึ่งผลลบและผลบวกอย่างเช่นการนอน การดูแลรักษาร่างกาย ซึ่งมีการพูดกันทั่วไปว่ามันเจือปนไปด้วยความไม่บริสุทธิ์ก็เป็นบาปได้ ซึ่งเราจะได้เห็นในตอนหลัง

มุมมองของเราเกี่ยวกับบุญ ซึ่งบัดนี้ก็มีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก หากเราช่วยเหลือผู้คนด้วยวัตถุ มันก็ถือเป็นการรับใช้ แต่เป็นการรับใช้ที่มีขีดจำกัด ถ้าเราให้ยาหรือดูแลคนป่วย ก็เป็นบุญ แต่เป็นในระดับที่มีขีดจำกัด ทำไมหรือ??

เพราะว่าในความเป็นจริงสุขภาพที่ป่วยที่เขาได้รับเป็นผลจากกรรมที่ไม่ดี เราอาจจะสามารถช่วยบรรเทาอาการให้ทุเลา แต่เราไม่สามารถรักษาคนป่วยได้จริง ๆ เราอาจจะช่วยเขาในขณะที่มีความทุกข์ แต่เราไม่ได้สอนเขาถึงวิธีการเปลี่ยนเหตุของการกระทำที่ทำให้เกิดความทุกข์ ซึ่งจะเป็นหนทางที่เข้าถึงเหตุเพื่อลบล้างหนี้กรรมเก่าในอดีต และจะทำให้เขาไม่ต้องประสบกับความเจ็บไข้เนื่องจากเหตุเดิม ๆ อีก เพราะถ้าเราเพียงแต่ให้ยากับเขา เขาก็จะได้รับความช่วยเหลือเพียงวันนี้ .... แต่ไม่ตลอดไป

ตอนนี้ถ้าเราสามารถแบ่งปันความรู้ทางดวงวิญญาณกับเขา ซึ่งจะทำให้เขาสามารถเข้ามาใกล้กับดวงวิญญาณสูงสุด และนั่นจะเป็นการกระทำที่สูงสุด จะทำให้เขารู้จักวิธีที่จะชำระบัญชีบ่วงกรรมของเขาได้

ถ้าเขาหิวโหยและเราเลี้ยงดูเขา แต่ว่านานเท่าไรที่เราจะเลี้ยงดูเขาได้ เราไม่สามารถจะรับผิดชอบเลี้ยงดูเขาไปได้ตลอดชีวิต ดังนั้นเราอาจจะเลี้ยงเขาเพียงมื้อเดียวหรือเพียงวันเดียว แต่จะไม่ดีกว่าหรือที่เราจะอธิบายให้เขาฟังถึงกฏแห่งกรรม และช่วยให้เขามีกำลังซึ่งจะทำให้เขาสามารถเลี้ยงชีวิตของเองได้ เราจะต้องพิจารณาว่าอะไรคือบุญ

หวังเป็นอย่างยิ่งว่า จะมีความชัดเจนมากขึ้นว่า บุญที่ทำในระดับร่างกายต่อเพื่อนมนุษย์ใด ๆ ก็ตามนั้น เป็นบุญที่มีขีดจำกัด สำหรับดวงวิญญาณที่มีสำนึกของการกระทำเป็นการที่เป็นการทำบุญในระดับที่ไม่มีขีดจำกัด ผลแห่งงานรับใช้ด้วยการนำผู้อื่นได้เข้ามาใกล้ชิดกับพระเจ้าจะนำมาซึ่งผล อย่างทันทีทันใด และยังเป็นการที่จะทำให้ตัวเราเข้ามาใกล้ชิดกับพระเจ้าผู้เป็นพ่อของเรามากยิ่งขึ้นด้วย


จากหนังสือ "ราชโยคะ ศาสตร์เพื่อการรู้แจ้ง"
BK.เรืออากาศเอกทรงยศ เปี่ยมใจ



No comments:

Post a Comment