เวลาที่ดีที่สุดสำหรับการคิดถึงพ่อชีว่าคือตอนเช้าตรู่ (อมฤตเวลา) กระแสรอบ ๆ ตัว ณ เวลานี้บริสุทธิ์มากกว่าเวลาอื่น ๆ นิสัยของการตื่นนอนแต่เช้าก็สามารถพัฒนาได้อย่างง่าย ๆ จะไม่ทำให้เหนื่อยอ่อนหรืออ่อนเพลียในตอนกลางวัน ดวงวิญญาณจะรู้สึกกระฉับกระเฉงและตื่นตัวมากกว่า มีความจำเป็นอย่างมากที่จะเพาะนิสัยของการตื่นขึ้นตอนตี 4 นิสัยนี้สามารถพัฒนาด้วยความมุ่งมั่นเพียงเล็กน้อย
มีสามสภาวะของการคิดถึงพระเจ้า
(ก) สภาวะขั้นต้น
ในสภาวะของผู้เริ่มต้นเมื่อคิดถึงพระเจ้าชีว่า แต่มีการขัดจังหวะ เนื่องจากความคิดทางโลก การเข้าแทรกแซงนี้มีขึ้นเพราะว่าการมีอยู่ของกิเลสทั้งห้าของ กามราคะ ความโกรธ ความผูกพันยึดติด ความโลภ และความหยิ่งทะนง
(ข) สภาวะระดับกลาง
สภาวะนี้ได้รับเมื่อมีการฝึกฝนในระดับหนึ่ง และมีการควบคุมเหนือกิเลส เมื่อเรานั่งอยู่ในโยคะ ความคิดก็มีเพียงการพิจารณาความรู้ของพระเจ้า และการคิดถึงชีพบาบา ไม่มีความคิดที่เป็นกิเลส หรือเรื่องทางโลก
(ค) สภาวะไร้ร่างทีสูงที่สุด
สภาวะนี้จะต้องมีความตั้งใจจริงและเต็มไปด้วยศรัทธาที่จะปฏิบัติตามกฏและระเบียบ ในสภาวะนี้ดวงวิญญาณมีสติอย่างเต็มที่ต่อตัวตนที่แท้จริงในรูปของจุดแห่งแสงและพลัง ดวงวิญญาณรู้สึกถึงแสงและพลังของชีพบาบาด้วย ไม่มีร่องรอยของสำนึกของความเป็นร่าง ความปิตินั้นถึงจุดสูงสุด มันไม่สามารถที่จะบรรลุถึงสภาวะนี้โดยไม่ตื่นขึ้นในตอนเช้าตรู่ ตื่นขึ้นประมาณตี 4 สำหรับการฝึกฝนราชโยคะเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับความก้าวหน้าไปถึงสภาวะนี้
จงฝึกฝนอย่างต่อเนื่องคือ
(1) สำนึกแห่งการเป็นดวงวิญญาณ
(2) คิดถึงพ่อชีว่าเพียงผู้เดียว
(3) คิดถึงชีว่าบาบาในตอนกลางวัน และ ก่อนเข้านอน วันรุ่งขึ้นตื่นตอนตี 4 และนั่งอยู่ในการคิดถึง พูดคุยกับบาบา
คำแนะนำ
หลีกเลี่ยงการสูบบุหรี่ การดูภาพยนต์ เที่ยวกลางคืนและการรับประทานอาหารนอกบ้านอย่างจิริงจังเพื่อการฝึกที่จะได้รับผลที่ดีที่สุด ให้คิดเกี่ยวกับประเด็นต่าง ๆ ในความรู้ของพระเจ้า
ทุกวันให้นั่งสมาธิ 2-3 นาทีก่อนนอน ตรวอบสอบการกระทำทั้งวันว่ามันอยู่ในประเภท สุกรรม หรือ วิกรรม และมอบการกระทำทั้งหมดให้พระเจ้าเพื่อจะได้รับสติปัญญาที่สูงส่งในวันต่อไป
No comments:
Post a Comment