คุณธรรม - ความสูงส่ง (Elevation)

บราห์มินผู้สูงส่งเป็นผู้ซึ่งทุก ๆ วินาทีและทุก ๆ ความคิดนั้นสูงส่ง ลูกได้กลายเป็นผู้ที่สูงส่งเท่านี้ไหม หรือบางครั้งลูกธรรมดาบางครั้งลูกสูงส่ง ? ณ เวลาปัจจุบันลูกก้าวไปขณะที่ทั้งธรรมดาและสูงส่ง หรือขณะที่เพียงแต่เป็นความสูงส่ง เกิดอะไรขึ้น ? มีทั้งสองสภาวะนี้หรือ??
ดังนั้น จงรักษาสำนึกในการปรากฏรูปของการเป็นผู้ที่สูงส่งในหมู่ผู้ที่สูง ดวงวิญญาณบราห์มินที่สูงส่งอย่างสม่ำเสมอ งานอะไรที่บราห์มินโดยชื่อของวันนี้ทำ เมื่อไรก็ตามที่งานที่สูงส่งจะ้ต้องถูกจัดขึ้น บราห์มิน(ทางโลก) จะต้องถูกเรียกมาอย่างแน่นอน นี่คืออนุสรณ์ของลูกทั้งหมด เพราะว่าลูกบราห์มินที่สูงส่งได้มีการจัดการงานที่สูงส่งเสมอ ๆ นี่เอง ที่ทำไมทุก ๆ วัน อนุสรณ์ปรากฏอยู่ในรูปของบราห์มิน(ทางโลก) ที่ถูกสร้างขึ้นมาให้เป็นเครื่องมือสำหรับการดำเนินงานที่สูงส่ง ถ้าบราห์มิน(ทางโลก) ได้ทำหน้าที่ของเขาในทางธรรมดา ๆ เขาก็ไม่ถูกเรียกว่าเป็นบราห์มิน ดังนั้น บราห์มินหมายถึงผู้ที่จัดการงานที่สูงส่ง ผู้ที่คิดในทางที่สูงส่ง ผู้ที่พูดประโยคที่สูงส่ง วงศ์ตระกูลเป็นเช่นใด การกระทำของวงศ์ตระกูลก็เป็นเช่นนั้น ถ้าบางคนมาจากตระกูลที่สูงส่งและทำการกระทำที่ธรรมดาหรือผิด เขาได้สร้างความอับอายให้กับวงศ์ตระกูลของเขา และผู้อื่นจะพูดว่า "เขากำลังทำอะไรของเขา?"
ดังนั้น ถามตัวลูกเอง ฉันเป็นดวงวิญญาณบราห์มินที่สูงส่งหรือไม่? ถ้าฉันเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่ง ฉันไม่สามารถทำการกระทำที่ธรรมดา พื้นฐานของการกระทำที่สูงส่งคือ สำนึกที่สูงส่ง ถ้าสำนึกของลูกสูงส่ง การกระทำของลูกก็จะกลายเป็นความสูงส่งโดยอัตโนมัติ ดังนั้น จงมีสำนึกที่สูงส่งอย่างสม่ำเสมอว่า ลูกเป็นบราห์มินที่สูงส่ง ลูกได้จดจำสิ่งนี้อย่างสม่ำเสมอ หรือลูกจะต้องทำความเพียร พยายามเพื่อจดจำมัน ลูกเคยจะต้องจดจำว่าร่างกายของลูกแล้วคิดว่า : ฉันเป็นสิ่งนี้ และสิ่งนี้หรือไม่ ในความเป็นจริง เพียงแต่เมื่อลูกได้ลืมว่าลูกต้องทำความเพียรเพื่อจดจำ ถ้าลูกไม่ได้ลืมสิ่งใดเลย ลูกต้องจดจำมันด้วยหรือ
ดังนั้น ลูกควรที่จะต้องจดจำโดยอัตโนมัติด้วยว่า ลูกเป็นดวงวิญญาณบราห์มิน ลูกไม่ควรที่จะต้องจดจำสิ่งนี้ ดังนั้น ลูกควรที่จะจดจำอย่างธรรมชาติและอย่างสม่ำเสมอ ลูกเป็นดวงวิญญาณบราห์มินที่สูงส่ง ขณะที่ลูกมีชีวิตอยู่และใช้ชีวิตบราห์มิน ลูกควรจะจำสิ่งนี้อย่างเป็นธรรมชาติ (Avyakt 23/12/93 กลุ่ม4)

ถ้าสำนึกของลูกทรงพลัง สภาวะของลูกก็จะสูงส่ง ถ้าความคิดของลูกเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์แล้วสภาวะของลูกก็จะเป็นสภาวะที่ไร้ประโยชน์ แทนที่จะทรงอำนาจ
ที่นั่งที่สููงส่งคือประสบการณ์ ถ้าลูกนั่งอยู่บนที่นั่งของลูกแล้วก็จะไม่มีสันสการ์ที่อ่อนแอ ไม่มีดวงวิญญาณ ไม่มีเรื่องหรือความสูงศักดิ์ของมายาทุก ๆ ชนิดที่สามารถจะทำให้ลูกเสียอารมณ์ได้ ที่นั่งของร่างกายเป็นสถานที่ทางวัตถุ ที่นั่งสำหรับความคิดและสติปัญญาเป็นสภาวะที่สูงส่ง ทัศนคติที่สูงส่ง ดริชตีที่สูงส่ง การกระทำที่สูงส่งของดวงวิญญาณบราห์มินทุก ๆ ดวง เป็นเครื่องมือในการทำให้ดวงวิญญาณทุกดวงของโลกกลายเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่ง ดวงวิญญาณแต่ละดวงมีความรับผิดชอบพิเศษนี้  ดังนั้น ลูกแต่ละคนมีประสบการณ์ของความรับผิดชอบของลูกหรือไม่ มันเป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ : การเปลี่ยนแปลงโลกทั้งโลก ไม่ใช่เพียงแต่การเปลี่ยนแปลงดวงวิญญาณ แต่ลูกเปลี่ยนแปลงแม้แต่วัตถุธาตุ ลูกต่างลำดับกันในการมีสำนึกนี้ ดวงวิญญาณบราห์มินทั้งหมดมีความคิดนี้ในพวกเขาว่า พวกเขาควรจะกลายเป็นดวงวิญญาณพิเศษอันดับหนึ่งอย่างสม่ำเสมอ อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างของการสร้างระหว่างความคิดของพวกเขา และการกระทำของพวกเขา เหตุผลสำหรับสิ่งนี้คือ ขณะที่มีการกระทำลูกไม้ได้ทำให้สำนึกของลูกมั่นคงในสภาวะของการเป็นรูปธรรมของประสบการณ์ (Avyakt 09/12/93)

สภาวะของการเป็นนายผู้ทรงฤทธิ์ผู้มีสิทธิและอำนาจเฉียบขาดไม่ใช่สภาวะธรรมดา นี่เป็นสภาวะสูงสุดและเป็นสมญาสูงสุดด้วย ซึ่งได้รับโดยตรงจากพระเจ้า พลังอำนาจของดวงวิญญาณ หมายถึงอำนาจของความคิดที่สูงส่ง แต่ละความคิดของนายผู้ทรงฤทธิ์ผู้มีสิทธิและอำนาจเฉียบขาดเต็มไปด้วยพลังอำนาจ ซึ่งมันสามารถที่จะบรรลุผลอะไรก็ตามที่ปรารถนา ณ เวลาใดก็ตามที่ีมีความต้องการ และมันก็สามารถสร้างความสำเร็จให้กับผู้อื่นด้วย เพราะว่าความคิดของดวงวิญญาณเช่นนี้บริสุทธิ์อย่างสม่ำเสมอ สูงส่งและให้ประโยชน์ ที่ใดมีความคิดที่สูงส่ง ความคิดที่ให้ประโยชน์ นั่นก็กลายเป็นความสำเร็จอย่างแน่นอน และเพราะว่าพวกเขาเป็นนายผู้ทรงฤทธิ์ผู้มีสิทธิและอำนาจเฉียบขาดความคิดไม่สามารถที่จะหลอกลวงนายของมันได้ มันไม่สามารถจะให้ความทุกข์ ความคิดนั้นเพ่งรวม นั่นคือมันดำรงอยู่อย่างมั่นคง ณ เป้าหมายเดียว มันไม่ได้เร่ร่อนไปรอบ ๆ ลูกสามารถทำให้ความคิดของลูกมั่นคงที่ใดก็ได้ที่ลูกปรารถนา จิตใจจะไม่เคยเศร้าหมอง เพราะผู้รับใช้ทั้งหมดกลายเป็นทาสของลูก
คลังสมบัติของพระราชาจะเปี่ยมล้นอยู่เสมอ ดังนั้นราชโยคีหมายถึงผู้ที่มีคลังสมบัติของพลังทั้งหมดเต็มอยู่อย่างสม่ำเสมอ ลูกเข้าใจไหม นี่เป็นที่รู้กันว่าเป็นชีวิตทางจิตที่สูงส่ง ชีวิตบราห์มิน (Avyakt 29/01/87)

การที่จะได้รับความรักจากหัวใจ ความเคารพจากหัวใจ หมายถึงการกลายเป็นผู้ที่มีค่าต่อการบูชาในยุคบรรจบพบกัน ดวงวิญญาณที่ควรค่าแก่การบูชาเช่นนั้น จะไม่อนุญาตให้สำนึกของ "ฉัน" ไปผสมกับผล เราจะต้องยอมรับว่าบางคนเป็นผู้ที่สูงส่งด้วยหัวใจ เพราะผู้ที่สูงส่งเป็นที่รู้กันว่าคือผู้ที่มีค่าควรแก่การบูชา (Avyakt 26/01/88)

ลูกรู้สึกว่าลูกเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่งอย่างสม่ำเสมอหรือไม่ ลูกได้ทำให้ผู้ที่ประทานโชคเป็นพ่อของลูก ดังนั้น แล้วอะไรที่พ่อของลูกผู้ซึ่งเป็นผู้ประทานโชคจะให้ลูกเป็นมรดก ท่านจะให้โชคกับลูกเป็นมรดกเช่นนั้นหรือไม่?? ดังนั้น อะไรที่ลูกทั้งหมดจะพูดด้วยความซาบซึ้ง มรดกของเราคือโชค ลูกมีมรดกทุก ๆ ย่างก้าว โชคกลายเป็นผู้ร่วมทางของลูก ผู้ประทานโชคเป็นผู้ร่วมทางของลูก และดังนั้นลูกจึงมีโชคด้วย พวกเขาสามารถแยกจากกันได้หรือ ดังนั้นลูกควรจะมีความซาบซึ้งเช่นนี้ในสำนึกของลูก มันไม่ควรจะเป็นไปในรูปที่ซ่อนเร้น แต่มันควรจะเป็นประสบการณ์ในรูปที่ปรากฏเห็น
ลูกเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่งของยุคแห่งการบรรจบพบกันที่สูงส่งของละครนี้ ลูกมีประสบการณ์ว่าตัวเองเป็นสิ่งนี้หรือไม่ ลูกได้มีการสรรเสริญอย่างชัดเจนของยุคแห่งการบรรจบพบกันในสติัปัญญาของลูกหรือไม่ ยุคแห่งการบรรจบพบกันได้รับพร มันเป็นเพียงช่วงขณะของยุคแห่งการบรรจบพบกันที่บาบาผู้ประทานพรได้เติมเต็มอาภรณ์ของลูก
ลูกทั้งหมดรู้สึกว่าลูกเองเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่ง ผู้ซึ่งมีสิทธิที่จะปกครองตนเองหรือไม่? ลูกมีอำนาจในการปกครองตนเองหรือไม่? ลูกได้รับมันเรียบร้อยแล้ว หรือลูกยังจะต้องรับมัน (พวกเราได้รับมัน) ณ บัดนี้จนกว่าลูกจะได้รับมัน ลูกเป็นราชโยคีหรือประชาโยคี การเป็นราชโยคีหมายถึงการเป็นพระราชา ดังนั้นลูกได้รับอาณาจักรของลูกใช่ไหม? ถ้าลูกไม่ได้สิทธิต่ออาณาจักร ณ เวลานี้ แล้วลูกจะได้รับสิทธิต่ออาณาจักรในอนาคตได้อย่างไร?  นี่เอง! ที่ทำไมลูกจึงต้องมีประสบการณ์ของความศรัทธาและความซาบซึ้งของการมีสิทธิต่ออาณาจักรจากเวลานี้ บาบาได้ให้อาณาจักรของลูกในรูปของสิทธิโดยกำเนิด ดังนั้นอำนาจในการปกครองตนเองเป็นสิทธิโดยกำเนิดของลูก ดังนั้นลูกได้รับสิทธิโดยกำเนิดของลูกแล้วหรือยัง ลูกได้รับสิทธิโดยกำเนิดของลูกแล้วใช่ไหม บัพดาดาได้บอกลูกให้เป็นผู้ที่มีสิทธิต่อสิทธิในการปกครองตัวเอง และให้ตั้งศาลของลูกขึ้นทุกวัน (Avyakt 17/03/91)

สัญลักษณ์ของการกระทำที่สูงส่งนั่นคือ ลูกด้วยตัวลูกเองคงอยู่ในความพอใจ และผู้อื่นก็จะพอใจด้วย มันไม่ควรจะเป็นว่า ตัวลูกเองพอใจ และมันไม่สำคัญว่าคนอื่นจะพอใจหรือไม่ ผู้ซึ่งมีชีวิตเป็นโยคี จะมีอิทธิพลต่อชีวิตของผู้อื่นโดยธรรมชาติ ถ้าลูกไม่พอใจหรือผู้อื่นไม่พอใจกับลูก แล้วลูกควรจะเข้าใจว่า ลูกขาดการเป็น Yogyukt (ใช้ยุทธวิธีที่ถูกต้องในขณะที่มีโยคะ) (Avyakt 10/01/94 กลุ่ม 4)

ลูกทั้งหมดรู้สึกว่าตัวลูกเองเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่งของยุคแห่งการบรรจบพบกันหรือไม่? เป็นผู้ที่สูงส่งที่สุดหมายถึง มนุษย์ที่สูงส่งที่สุดจากมนุษย์ทั้งหมด ดังนั้น ลูกไม่ธรรมดาอีกต่อไป ลูกเป็นผู้ที่สูงส่งที่สุด เพราะว่าการเป็นบราห์มินหมายถึงการเป็นผู้สูงส่ง บราห์มินถูกแสดงว่าสูงส่งเสมอ พวกเขาถูกแสดงว่าเป็นทายาทที่เกิดจากปาก ดังนั้น การที่จะกลายเป็นบราห์มินหมายถึงการกลายเป็นผู้สูงส่ง ผู้คนที่ธรรมดาบูชาลูกดวงวิญญาณที่สูงส่ง เพราะว่าบราห์มินหมายถึงผู้ที่จะกลับมาบริสุทธิ์ มันเป็นความบริสุทธิ์ของลูกนั่นเองที่จะได้รับการบูชา เมื่อดวงวิญญาณธรรมดาซึมซับความบริสุทธิ์ พวกเขาก็จะถูกเรียกว่าดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ ลูกทั้งหมดเป็นดวงวิญญาณบริสุทธิ์ใช่หรือไม่ (Avyakt 18/01/94)

การบรรลุถึงการศึกษาที่สูงส่งเช่นนี้เป็นโชคอันสูงส่ง บัพดาดาได้เห็นเส้นโชคอันสูงส่งของลูก ๆ ทั้งหมด ลูก ๆ ไม่ได้มีประสบการณ์ของโชคมากเท่าที่บัพดาดาเห็นในพวกเขา ทุกคนได้รับเหมืองของโชค แต่อะไรคือความแตกต่าง บางคนไม่รู้วิธีใช้มันมากเท่าที่ควร ด้วยเหตุนี้เองที่ทำไมถึงแม้ว่าทุกคนจะได้รับสมบัติในระดับเดียวกัน มีระดับในการใช้มัน และมีประสบการณ์ของสมบัติของบาบาว่าเป็นสมบัติของตัวลูกเอง บาบาไม่ได้ให้มันแตกต่างกัน บาบาได้ให้ทุกคน บาบาได้ให้โชคอันดับหนึ่งแก่ทุกคน แต่อันดับได้ถูกสร้างขึ้นโดยตนเอง ด้วยการใช้มัน (Avyakt 03/10/92)

ลูกจะเป็นอะไรเมื่อลูกจบสิ้นการพร่ำบ่นทั้งหมด ลูกจะกลายเป็นผู้สูงส่ง (Allah) มากเท่าที่ลูกกลายเป็นอัลล่าห์ ชื่อของลูกก็จะได้รับการสรรเสริญมากเท่านั้น แม้ว่าลูกไม่ต้องการจะเป็น
ลูกจะต้องทำให้ผู้อื่นเป็นเหมือนลูก แม้แต่สูงส่งยิ่งกว่าลูก หรือไม่น้อยกว่า มันเป็นความยิ่งใหญ่ของตัวลูกเอง เมื่อลูกทำให้ผู้อื่นสูงส่งยิ่งกว่าตัวลูกเอง (Avyakt 28/09/96)

โดยทัศนคติที่สูงส่งของลูก ลูกถืออดว่าลูกจะจบสิ้นทัศนคติที่อ่อนแอใด ๆ อย่างสม่ำเสมอ และจะมีทัศนคติที่สูงส่งและบริสุทธิ์ เมื่อทัศนคติของลูกสูงส่ง โลกทั้งโลกก็จะเห็นเป็นโลกที่สูงส่ง เพราะว่า ทัศนคติของลูกมีความเกี่ยวข้องกับการมองและการกระทำของลูก อะไรก็ตามที่ดีหรือเลวจะถูกซึมซับเข้ามาในทัศนคติของลูกก่อน แล้วมันก็จะเข้าไปในคำพูดและการกระทำ เพื่อให้ทัศนคติของลูกสูงส่ง มันหมายความว่าคำพูดและการกระทำของลูกจะเป็นความสูงส่งโดยอัตโนมัติ งานรับใช้พิเศษของการเปลี่ยนแปลงโลกของลูกจะได้มาโดยผ่านการมีทัศนคติที่บริสุทธิ์ ลูกสร้างกระแสและบรรยากาศผ่านทัศนคติของลูก ซึมซับการถืออดและทัศนคติที่สูงส่งนี้ นี่คืออะไรที่หมายถึงการเฉลิมฉลองชิพราตรี (Avyakt 01/03/92)

เมื่อลูกทำให้ตัวเองมั่นคงอยู่ในสภาวะการเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่ง เป็นภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะ นั่นอยู่บนบัลลังก์ที่เป็นอมตะ แล้วสภาวะนี้ก็เป็นสภาวะที่สูงส่งเป็นอย่างมาก ประกายของสภาวะที่สูงส่งนี้ทำให้ใบหน้ากลายเป็นหน้าของนางฟ้า ไม่ใช่หน้าธรรมดา แต่เป็นหน้าของนางฟ้า (Avyakt 18/02/94)

ชัดเจนเพียงใดและนานเท่าใดที่บัญชีของความสำเร็จ และบัญชีของวิธีการที่ใช้ได้ถูกสะสมในวิธีการที่ถูกต้องแม่นยำ พื้นฐานของวิธีการของลูกคือทัศนคติที่สูงส่ง ถ้าทัศนคตินั้นสูงส่ง วิธีการก็ถูกต้องแม่นยำ ถ้าวิธีการถูกต้องแม่นยำ ผลก็คือความสำเร็จ และดังนั้นเมล็ดของวิธีการและความสำเร็จคือทัศนคติ อะไรคือทัศนคติที่สูงส่งลูกรู้ดีมาก ทัศนคติที่สูงส่งคือความเป็นพี่น้องเพศชาย (brotherhood) ทัศนคติของสำนึกแห่งการเป็นดวงวิญญาณ นี่คือเรื่องหลัก พร้อมด้วยสิ่งนั้น ขณะที่มาสู่การติดต่อกับดวงวิญญาณทุกดวงวิญญาณ ก็ควรจะมีทัศนคติของการให้ประโยชน์ของความรัก ของความร่วมมือ ของความไม่เห็นแก่ตัว และนั่นคือไม่มีความคิดที่เป็นกิเลส ทัศนคติของความคิดซึ่งไม่มีความไร้สาระ (Avyakt 06/12/87)

บัพดาดาขอแสดงความยินดีกับลูก ๆ สำหรับการเป็นผู้มีความสำเร็จอย่างสม่ำเสมอ โดยความคิดอันมุ่งมั่นของพวกเขา เพราะว่าที่ใดที่มีความมุ่งมั่น ความสำเร็จเป็นสิ่งแน่นอน นี่เป็นสิ่งที่รู้กันว่าเป็นสัญลักษณ์ของการกลายเป็นผู้ที่มีโชคอันสูงส่ง การไม่มีความอ่อนแอในความมุ่งมั่นอย่างสม่ำเสมอ ในการมีความคิดที่สูงส่งอย่างสม่ำเสมอ เป็นที่รู้กันว่าเป็นผู้ที่สูงส่ง (Avyakt 28/02/88)

ลูกทั้งหมดมีประสบการณ์ว่าตัวเองเป็นผู้ซึ่งเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่งจำนวนน้อยนิดจากหลายพันล้านหรือไม่ หรือที่พูดว่า "น้อยนิดจากหลายพันล้าน" อ้างถึงดวงวิญญาณอื่น (Avyakt 25/11/93 กลุ่ม2)

ดวงวิญญาณใด ๆ ก็ตามที่มีการสละละทิ้งและตปาเซีย เป็นดวงวิญญาณที่สูงส่ง (Avyakt 22/03/86)

อะไรก็ตามที่ลูกได้รับอย่างง่ายดายเป็นโชคอันสูงส่ง ถ้าลูกได้รับสิ่งบางสิ่งด้วยการต้องออกแรงดึงมัน มันไม่ถูกเรียกว่าโชคอันสูงส่ง ไม่มีความสำเร็จใด ๆ ในนั้น มีความเพียรพยายามเป็นอย่างมากและมีความสำเร็จน้อยในนั้น เพราะว่าลูกไม่ได้รับพรจากทุก ๆ คนในนั้น อะไรก็ตามที่ลูกได้รับมาง่าย ๆ มันเต็มไปด้วยพรของทุก ๆ คน (Avyakt 30/03/85)

ลูกจะกลับมาสูงส่งโดยการทำตามศรีมัท (Sakar 12/06/96)

ทุก ๆ ความคิด และทุก ๆ การกระทำของดวงวิญญาณพิเศษจะพิเศษ นั่นคือ มันจะเป็นความสูงส่ง (Avyakt 15/06/73)

พ่อได้ทำให้ลูก ๆ นั้นสูงส่งยิ่งกว่าตัวของพ่อเอง (Sakar 11/06/96)

การกระทำที่สูงส่งหมายถึง การรับใช้ (Avyakt 10/03/96)

คุณธรรม - ความง่าย(Easiness)

ลูกคิดว่าตัวลูกเองเป็นรูปธรรมแห่งความสำเร็จหรือไม่ ในการที่จะกลายเป็นรูปธรรมแห่งความสำเร็จ คุณธรรมหลักอะไรที่เป็นแก่นสาระที่ลูกจะต้องซึมซับ ในการที่ลูกจะกลายเป็นรูปธรรมแห่งความสำเร็จ ลูกต้องการคุณธรรมหลักของความอดทน ความอดทนและความง่ายจะทำให้งานทุกอย่างประสบความสำเร็จ เหมือนอย่างเช่นบุคคลที่มีความอดกลั้น ทำงานใด ๆ ด้วย

ความระมัดระวังและไตร่ตรอง และดังนั้นจึงได้รับความสำเร็จ เช่นเดียวกับผู้ซึ่งมีความอดทนสามารถที่จะทำให้ผู้อื่นที่มีสันสการ์ที่แข็งกระด้าง และสร้างความเจ็บปวดเย็นลง หรือทำงานที่ยากให้ง่ายด้วยพลังของความอดทนของพวกเขา (Avyakt 08/06/71)

ผู้ที่มีธรรมชาติที่ง่ายนั้นง่ายที่จะใช้พลังอำนาจในการเก็บรวบรวม (power to pack up) ผู้ซึ่งมีธรรมชาติที่ง่ายก็จะร่วมมือกับผู้อื่นด้วย ผู้ที่มีความรักให้กับทุกคนจะได้รับความร่วมมือจากทุกคนเสมอ นี่เองที่ทำไมผู้ซึ่งมีความง่ายสามารถที่จะเผชิญกับทุกสิ่งหรือเก็บรวบรวม เขามีธรรมชาติที่ง่ายมากเท่าใด มายาก็จะเผชิญหน้ากับเขาน้อยลงเท่านั้น พวกเขาจะได้รับความรักจากผู้คนทั้งหมด ผู้ซึ่งมีธรรมชาติที่ง่ายไม่เคยมีความคิดที่เป็นขยะ และไม่ทำให้เวลาของพวกเขาสูญเปล่า เพราะว่าการที่ไม่มีความคิดที่สูญเปล่า สติัปัญญาของพวกเขาก็ดำรงอยู่ในความกว้างไกล และดังนั้นจะไม่มีอุปสรรคใดมาเผชิญพวกเขา ยิ่งมีความง่ายมากเท่าใด ก็จะมีความสะอาดมากตามนั้น ความสะอาดดึงดูดทุก ๆ คนมายังตัวมัน ความสะอาดหมายถึงความซื่อตรงเช่นเดียวกับเป็นความสะอาด (Avyakt 06/12/69)

ลูกจะต้องมีความตื่นตัวในทุก ๆ สิ่ง ลูกจะต้องอยู่ในความพร้อมเสมอทุก ๆ ขณะสำหรับงานรับใช้ทุก ๆ อย่าง เมื่อมีงานให้ทำ ผู้ที่ตื่นตัวก็จะสามารถเข้าใจอย่างรวดเร็วในงานนั้นและบรรลุถึงความสำเร็จ ผู้ที่ไม่มีความตื่นตัวก็เฝ้าแต่คิดเกี่ยวกับงานนั้น เขาจะทำให้เวลาของพวกเขาสูญเปล่า โดยการคิดเกี่ยวกับมัน พวกเขาจะไม่บรรลุถึงความสำเร็จเลย ความตื่นตัวหมายถึงความพร้อมเสมอ พวกเขาจะสามารถจดจำงานแต่ละอย่าง พวกเขาจะสามารถเข้าไปทำในงานนั้นและก็บรรลุถึงความสำเร็จด้วย พวกเขาก็จะมีทั้งสามสิ่งนี้ ผู้ที่มีความหนักหน่วงจะไม่ถูกเรียกว่าเป็นผู้ที่ตื่นตัว ผู้ที่มีความเคร่งเครียดในความเพียรพยายามหรือในสันสการ์ของพวกเขาไม่ได้ถูกเรียกว่าเป็นผู้มีความตื่นตัว ผู้ที่มีความตื่นตัวเป็นผู้ที่มีความพร้อมและความง่าย เมื่อตัวลูกเป็นผู้ที่มีความง่าย งานทั้งหมดก็จะง่าย ความเพียรพยายามก็กลายเป็นเรื่องง่าย เมื่อตัวลูกไม่เป็นความง่าย ไม่ว่าความเพียรพยายามหรืองานรับใช้ก็จะไม่ง่าย แล้วลูกก็ต้องเผชิญกับความยากลำบาก งานรับใช้ไม่มีความยากลำบาก แต่สันสการ์ของลูกและความอ่อนแอของลูกจะพบเห็นได้ในรูปของความยากลำบาก (Avyakt 17/11/69)

คุณธรรม - ความสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนา(Disinterest)

มันได้มีการอธิบายให้ลูก ๆ ว่า ความรู้และการกราบไหว้บูชานั้นแยกกัน แล้วก็มีความสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนา (Sakar 20/06/96)
ความพิเศษของอรชุนคือการคงอยู่อย่างสม่ำเสมอในสำนึกของการเป็นรูปของจุด และฉะนั้นเขาจึงกลายเป็นผู้พิชิต อรชุนเป็นผู้ซึ่งพิชิตความผูกพันยึดติด และเป็นรูปธรรมของการคิดถึง อรชุนคือผู้ซึ่งฟังความรู้ของกีตะและไตร่ตรองมัน ดวงวิญญาณเช่นนี้เป็นผู้ไร้ร่าง และแม้แต่ขณะที่ยังมีชีวิตก็ได้เห็นว่าทุกสิ่งได้ตายไปแล้ว ใครจะเป็นเช่นอรชุนหรือ ผู้ที่มีความสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนาอย่างไม่มีขีดจำกัด (Avyakt 01/11/85)

การมีความสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนาหมายถึงการมีความไม่ผูกพันยึดติด ผู้ที่มีความสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนาอันไม่มีขีดจำกัด ได้รับความรักจากบาบาอย่างสม่ำเสมอ และความรักนี้จะทำให้ดวงวิญญาณละวาง และไ้ด้ความรักจากบาบา ละวางและแล้วก็ทำงาน เป็นที่รู้กันว่าคือการสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนาอันไม่มีขีดจำกัด (Avyakt 27/11/87)

จงมีความเมตตาต่อผู้โง่เขลา ดวงวิญญาณผู้เศร้าโศกก็เป็นครอบครัวของลูก ควรจะมีความเมตตาจากหัวใจ
สำหรับความเพียรพยายามในอัตราที่รวดเร็วของครอบครัวบราห์มิน และสำหรับความก้าวหน้าของตัวเองด้วยก็จำเป็นต้องเป็นผู้เมตตาด้วย เมื่อลูกได้กลายเป็นผู้เมตตาก็มีความก้าวหน้าในตนเอง เพราะว่าดวงวิญญาณที่เมตตาอย่างสม่ำเสมอและเป็นธรรมชาติ มีทัศนคติของความสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนาอันไม่มีขีดจำกัด ควรจะมีความเมตตาสำหรับตนเองที่ว่า "ฉันเป็นดวงวิญญาณผู้ซึ่งเป็นของพ่อผู้สูงสุดในผู้ที่สูง และมีเป้าหมายของการกลับมาทัดเทียมกับพ่อ" ถ้ายังมีความอ่อนแอใด ๆ ในธรรมชาติดั้งเดิมที่สูงส่ง และสันสการ์ของการเท่าเทียมพ่อ ควรจะมีเมตตาจากหัวใจ ความเมตตาจากหัวใจของลูกเองสามารถจะทำให้ลูกวางเฉยต่อความอ่อนแอ (Avyakt 09/12/93) 

คุณธรรม - ระเบียบวินัย(Discipline)

อะไรที่เป็นเครื่องหมายอีกอันหนึ่งของการมีโชคของการที่ได้แต่งงานแล้วอย่างสม่ำเสมอ
หนึ่งนั้นคือ "ตีลัค" 
และอีกหนึ่งนั้นคือ "กำไล"
นั่นคือกำไลของระเบียบวินัย
เราจะต้องไม่ถอดของสองสิ่งนี้ทิ้ง
เมื่อเราถอดกำไลของระเบียบวินัยออก
โชคของเราที่ได้รับการแต่งงานแล้วอย่างสม่ำเสมอก็จบลง
(Avyakt 29/09/69)

คุณธรรม - เกียรติอันสูงส่ง(Dignity)

มองดูทุกสิ่งขณะอยู่ในความมั่นคงในเกียรติอันสูงส่งของลูก 
ฉันเป็นอัญมณีของความพอใจ 
ฉันเป็นดวงวิญญาณที่พอใจ 
นี่คือความสูงส่งแห่งเกียรติอันสูงส่งของยุคแห่งการบรรจบพบกัน
ดังนั้น จงอย่าได้โศกเศร้า แต่จงรักษาเกียรติอันสูงส่งของลูก
ลูกรู้ว่าลูกจะดำรงอยู่ในความมั่นคงของตัวลูกในเกียรติอันสูงส่งของลูกได้อย่างไร 
ลูกไม่รู้หรือ?? 
หรือลูกจะสนุกสนานในความโศกเศร้าล่ะ ??
ควรหรือที่ลูกจะมีความโศกเศร้าในบางครั้ง ??  
ดังนั้น จงรักษาความพิเศษของความพอใจในสำนึกของลูกในรูปที่ปรากฏขึ้นอย่างสม่ำเสมอ (Avyakt 03/04/94)

คุณธรรม - ความมุ่งมั่น(Determination)

ภายในความมั่นคงมีความมุ่งมั่น และที่ใดมีความมุ่งมั่น ความสำเร็จจะเป็นพวงมาลัยรอบคอ (Avyakt 09/12/93)
การมีความคิดมุ่งมั่นหมายถึง การมีความคิดที่เข้มข้น ดังนั้นจงอย่าได้เป็นเพียงผู้เพียรพยายาม แต่เป็นผู้เพียรพยายามที่เข้มข้น (Avyakt 18/01/94 กลุ่ม6)

จงมีความคิดมุ่งมั่นว่าลูกต้องจบสิ้นความอ่อนแอด้วยวิธีการใดวิธีการหนึ่งอย่างแน่นอน อย่าได้แม้แต่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นในอนาคต ไม่ใช่ ลูกจะต้องขุดมันทิ้งเดี๋ยวนี้ เพราะว่าลูกไม่สามารถไว้วางใจทั้งตัวลูกเองและเวลา อย่าได้คิดว่าลูกจะทำสิ่งนี้ในอนาคต หรือนั่นมันจะเกิดขึ้นในอนาคต ไม่ใช่ สุภาษิตของลูกคือ : ถ้าไม่เดี๋ยวนี้ก็ไม่มีอีกแล้ว ดังนั้นจงทำอะไรก็ตามที่ลูกต้องทำเดี๋ยวนี้ (Avyakt 09/03/94)

ความพิเศษของบราห์มาบาบาก็คือ ท่านทำอะไรเมื่อท่านคิดทันที ท่านทำสิ่งที่ท่านพูดเพราะว่านี่คือความรู้ใหม่ เพราะท่านได้รับการต่อต้านเป็นอย่างมาก แต่ด้วยการมีสำนึกของความเคารพในตนเองของท่าน และด้วยสำนึกของการมีพ่อเป็นเพื่อน ด้วยอาวุธของความมุ่งมั่น และศรัทธา และด้วยอำนาจ ท่านก็ดำรงอยู่อย่างไม่สั่นคลอนอย่างสม่ำเสมอ และมั่นคงอยู่บนที่นั่งอันเป็นตำแหน่งของท่าน ดังนั้นเมื่อลูกอยู่ในตำแหน่ง ฝ่ายตรงข้ามจะทำอะไรได้ การต่อต้านทำให้ลูกมั่นคงในตำแหน่ง มันไม่ได้มาทำให้ลูกไม่มั่นคง มันทำให้ลูกมั่นคง ข้อพิสูจน์ในทางปฏิบัติในการเป็นผู้รับชัยชนะคือ การพิสูจน์ของตัวลูกเองและงานรับใช้ในทั้งสี่ทิศ นั่นคือ เขาเหล่านั้นซึ่งเมื่อก่อนเคยพูดว่า "เหล่านี้คือผู้ซึ่งสร้างความเปลี่ยนแปลงอันวุ่นวาย" บัดนี้เขาจะพูดว่า "พวกเขาจะแสดงความอัศจรรย์" ดังนั้นสิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร โดยการจบสิ้นการต่อต้านด้วยการใช้ตำแหน่งอันสูงส่ง (Avyakt 31/12/92)

บัพดาดาขอแสดงความยินดีกับลูก ๆ สำหรับความสำเร็จอย่างสม่ำเสมอของพวกเขาโดยความคิดที่มุ่งมั่น เพราะว่าที่ใดมีความมุ่งมั่นความสำเร็จเป็นสิ่งแน่นอน นี่เป็นที่รู้กันว่าคือสัญลักษณ์ของการเป็นผู้ที่มีโชคอันสูงส่ง การไม่มีความอ่อนแอในความมุ่งมั่นอย่างสม่ำเสมอ ในการมีความคิดที่สูงส่งอย่างสม่ำเสมอ เป็นที่รู้กันว่าเป็นผู้ที่สูงส่ง (Avyakt 28/02/88)

ลูกต้องมีความคิดมุ่งมั่นเหมือนพ่อบราห์มา นั่นคือ ลูกจะไม่เคยรู้สึกท้อแท้ ถ้าลูกมีความคิดมุ่งมั่นที่จะกลายเป็นผู้พิชิตมายา มายาจะไม่ทำอะไรเลย (Avyakt 17/03/91)
ด้วยความกล้าหาญที่จะซึมซับความบริสุทธิ์ ลูกมีความคิดมุ่งมั่นว่า เราจะต้องกลับมาบริสุทธิ์ (Avyakt 22/11/87)

ลำแสงนั่นคือกระแสของการชุมนุมจะบรรลุผลอันยิ่งใหญ่ ลูกเพียงแต่ต้องการความมุ่งมั่นสำหรับสิ่งนี้  "ฉันจะต้องทำสิ่งนี้อย่างแน่นอน"  อิทธิพลของความมักง่ายของคนอื่นไม่ควรมากระทบลูก อิทธิพลของความมุ่งมั่นของลูกควรจะกระทบพวกเขา แล้วพลังของความมุ่งมั่นสูงส่ง หรือพลังของความมักง่ายสูงส่ง มันเป็นพลังของความมุ่งมั่นใช่ไหม แล้วบัพดาดาก็ได้ให้พรไว้แล้วว่า ไม่ว่าที่ใดที่มีความมุ่งมั่นที่นั่นจะมีความสำเร็จอย่างแน่นอน (Avyakt 01/02/94)

คุณธรรม - การละวาง(Detachment)

บัลลังก์ดอกบัวเป็นสัญลักษณ์ของสภาวะที่เหมือนกับของบราห์มาของการเป็นรูปธรรมแห่งความรักสูงสุด และก็ยังละวางอย่างสูงสุด ดังนั้นลูกดวงวิญญาณบราห์มินจงทำตามพ่อ (บราห์มา) ดังนั้นลูกก็เหมือนกับบาบา กำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์ดอกบัว  สัญลักษณ์ของดวงวิญญาณซึ่งละวางอย่างเต็มที่คือดวงวิญญาณที่จะได้รับความรักอย่างสูงสุดจากบาบาและครอบครัวทั้งหมด 
ละวางหมายความว่าละวางจากทั้งสี่ด้าน 
สิ่งแรก : คือละวางจากสำนึกของความเป็นเจ้าของของร่างกาย
สิ่งที่สอง : ละวางจากสัมพันธ์ทั้งหมดของร่างกาย ผ่านดริชตีของลูก ทัศนคติ และการกระทำของลูกในทุก ๆ ทาง ขณะที่เห็นความสัมพันธ์ทางร่างกาย ควรจะมีสภาวะของสำนึกแห่งการเป็นดวงวิญญาณโดยธรรมชาติ ดังนั้นการละวางหมายความว่าการละวางจากร่างกาย จากสัมพันธ์ทางร่างกายและสิ่งของที่สามารถถูกทำลายได้ของร่างกาย ถ้าสิ่งใดทำให้อวัยวะสัมผัสซุกซน นั่นคือ มันจะสร้างความปรารถนา มันหมายความว่าไม่มีการละวาง มันยังเป็นการง่ายที่จะมีการละวางจากความสัมพันธ์ แต่การละวางจากความต้องการของวัตถุทั้งหมด นั่นคือถูกดึงเข้าไปหาสิ่งเหล่านั้น ให้คงอยู่ในรูปที่สูงศักดิ์ในขณะที่กลับมาเป็นอิสระจากการดึงดูด ลูกเคยได้ยินมาก่อนแล้วว่า รูปที่ชัดเจนของการดึงดูดคือความปรารถนา อย่างไรก็ตามรูปที่ละเอียดอ่อนของความปรารถนาคือ "ฉันชอบสิ่งนี้" มันไม่ได้มีความปรารถนาแต่ "ฉันเพียงแต่ชอบมัน" รูปที่ละเอียดอ่อนนี้ นำมาซึ่งรูปของความปรารถนา (lchcha) แทนที่จะเป็นความดี (Achcha) ดังนั้นควรจะมีการตรวจสอบที่ดีสำหรับสิ่งนี้
สิ่งที่สาม : ในขณะที่ลูกมีเครื่องมือทั้งหมด ลูกมีเครื่องมือมากกว่าที่ต้องการ ไม่มีสิ่งใดขาดแคลน แต่ขณะที่มีเครื่องมือเหล่านี้และใช้มัน สภาวะโยคะของลูกไม่ควรจะขึ้น ๆ ลง ๆ การเป็นโยคีและใช้มันเรียกว่า การละวาง ถ้าลูกไม่มีสิ่งใดลูกก็ไม่สามารถพูดได้ว่าละวาง ลูกควรจะสามารถใช้มันเพียงแค่เป็นเครื่องมือเท่านั้น ลูกไม่ควรใช้มันด้วยความปรารถนาใด ๆ หรือ เพราะว่าลูกชอบมัน ลูกจะต้องมีการตรวจสอบสิ่งนี้ให้แน่นอน ที่ใดมีความปรารถนา ไม่สำคัญว่าลูกทำความเพียรมากเท่าใด มันจะไม่ปล่อยให้ลูกลายเป็นคนดี
สภาวะของโยคีหมายถึง สภาวะที่ซึ่งละวาง แม้แต่ขณะที่กำลังใช้สิ่งของต่าง ๆ 
สิ่งที่สี่ : ก็คือการละวางจากสันสการ์เก่าและนิสัยเก่า มันได้พบว่าสันสการ์และนิสัยของร่างเก่านี้ขมขื่นมาก นี่ก็เป็นรูปของอุปสรรคที่ใหญ่ในการที่จะเป็นผู้พิชิตมายา บางครั้งบัพดาดาก็เห็นว่างูของนิสัยเก่าและสันสการ์เก่าจบสิ้นลง แต่ร่องรอยก็ยังคงอยู่ แล้วเมื่อเวลามาถึงมันก็หลอกลวงดวงวิญญาณครั้งแล้วครั้งเล่า สันสการ์ที่ขมขื่นนี้ทำให้ดวงวิญญาณอยู่ภายใต้อิทธิพลของมายา ซึ่งมันทำให้ไม่คิดว่าบางสิ่งที่ผิดเป็นสิ่งผิด อำนาจแห่งการเข้าใจจบสิ้น จงละวางจากสิ่งนี้ด้วย นี่ก็ต้องการการตรวจสอบอย่างดี เมื่ออำนาจของการตระหนักรู้ถึงความจริงจบลง ดวงวิญญาณจะต้องพูดโกหกเป็นพันครั้งเพื่อพิสูจน์การโกหกนั้น นั่นคือการที่คนตกอยู่ภายใต้มายาได้อย่างไร ดังนั้นการพิสูจน์ว่าตัวเองถูกต้องเป็นสัญลักษณ์ของการตกอยู่ภายใต้สันสการ์เก่าของลูก มันเป็นสิ่งหนึ่งที่จะต้องทำบางสิ่งให้ชัดเจนเพื่อความถูกต้อง แต่อีกสิ่งหนึ่งการที่จะต้องพิสูจน์มันด้วยความดื้อดึง ผู้ซึ่งพิสูจน์สิ่งนั้นด้วยความดื้อดึง ไม่สามารถที่จะเป็นรูปธรรมของความสำเร็จได้ ดังนั้นตรวจสอบให้ดีว่ามีสันสการ์เก่าใด ๆ หรือนิสัยเก่าหลงเหลือซ่อนเร้นอยู่หรือไม่ Samja? (เข้าใจไหม) 
การที่จะละวางจากทั้งสี่สิ่งนี้หมายความว่า การละวางจากทั้งสี่ทิศทาง ดวงวิญญาณเช่นนี้เป็นที่รักของบาบาและของครอบครัว ดังนั้นลูกได้กลายเป็นผู้ซึ่งนั่งบนบัลลังก์ดอกบัวเช่นนี้หรือไม่ นี่คืออะไรที่หมายถึงการทำตามพ่อ บราห์มาบาบานั่งอยู่บนบัลลังก์ดอกบัว นี่เองที่ทำไมท่านจึงกลายเป็นลูกผู้ซึ่งเป็นอันดับหนึ่ง ที่ได้รับความรักจากบาบา และจากบราห์มินในรูปที่มีตัวตน เช่นเดียวกับในรูปที่ละเอียดอ่อน แม้จนกระทั่งบัดนี้อะไรที่ปรากฏขึ้นจากหัวใจของบราห์มินทุก ๆ คน "บราห์มาบาบาของเรา" ลูกไม่มีความรู้สึกว่าลูกไม่เคยเห็นท่านในรูปที่มีตัวตน เพราะหัวใจของลูกได้พบท่าน ลูกได้พบท่านผ่านดวงตาของสติัปัญญา ลูกได้สัมผัสท่านผ่านทางดวงตาที่สูงส่ง นี่เองที่ทำไมบราห์มินทุก ๆ คนพูดจากหัวใจ "บราห์มาบาบาของฉัน" ดังนั้นนี่คือเครื่องหมายของความรัก การละวางจากทิศทางทั้งสี่ ทำให้ท่านเป็นที่รักของทั้งโลก ลูกมีประสบการณ์นี้ใช่หรือไม่ ดังนั้นด้วยวิธีนี้ จงกลายเป็นผู้ละวางจากทิศทางทั้งสี่ทั้งหมด และดังนั้นก็จะได้รับความรักจากทุกคน (Avyakt 25/10/87)

ไม่ว่าธรรมชาติจะผันแปรหรือแสดงเกมที่สวยงามให้ลูกดู ดวงวิญญาณผู้ซึ่งเป็นนายของธรรมชาติก็เฝ้าดูเกมทั้งสองนี้อย่างผู้เฝ้าดูที่ละวาง ลูกจะไม่สับสนด้วยเกมนั้น ลูกจะรู้สึกเป็นสุข ลูกจะไม่รู้สึกสับสน (Avyakt 16/03/92)

การที่จะกลายเป็นผู้ละวางจากร่างกายหมายถึง การตายทั้งที่มีชีวิตอยู่ เมื่อลูกตาย ทั้งโลกก็ตายไปแล้วสำหรับลูก นั่นหมายความว่าลูกได้ละทิ้งเพื่อนทั้งหมดและญาติทั้งหมดแล้ว (Sakar 10/04/96)

การมีความสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนาหมายถึง การไม่มีความผูกพันและยึดติด ผู้ซึ่งมีความสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนาอันไม่มีขีดจำกัดจะได้รับความรักจากบาบาอย่างสม่ำเสมอ และความรักนั้นจะทำให้ดวงวิญญาณละวาง การได้รับความรักจากบาบา การละวาง และแล้วก็ทำงาน เป็นที่รู้กันว่ามีความสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนาอันไม่มีขีดจำกัด ถ้าลูกไม่ได้รับความรักจากบาบา ลูกก็ไม่สามารถกลายเป็นผู้ละวาง แต่จะถูกดึงไปสู่การผูกพันยึดติด มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับความรักจากบาบา แล้วก็ยังไปรักบุคคลหรือสิ่งของ การที่จะอยู่เหนือความดึงดูดหมายถึงการเป็นผู้ละวาง นี่หมายถึงเป็นสภาวะที่อยู่เหนืออิทธิพล ไม่ใช่สภาวะของการถูกอิทธิพลโดยการดึงดูดที่มีขีดจำกัด มันหมายความว่าดวงวิญญาณอยู่เหนืออิทธิพล ใช้สิ่งสร้างและเครื่องมือ แต่ใช้มันโดยปราศจากอิทธิพลครอบงำ (Avyakt 27/11/87)

ความหมายของการเป็นคาร์มาโยคีคือ "ดวงวิญญาณซึ่งปราศจากร่าง เป็นผู้ละวางจากบ่วงพันธะของร่างกาย ฉันมาใช้ร่าง เพียงเพื่อมาแสดงการกระทำ ฉันทำงานเสร็จสมบูรณ์และกลายเป็นผู้ละวางจากความสัมพันธ์ของกรรมนั้น"  ลูกอยู่ในสัมพันธ์แต่ลูกไม่ได้อยู่ในบ่วงพันธะ ดังนั้นนี่คืออะไร ลูกมาเพื่อแสดงการกระทำ และแล้วลูกก็กลายเป็นผู้ละวางและจากไป ลูกไม่ได้มากระทำภายใต้อิทธิพลของบ่วงพันธะ แต่ลูกทำให้อวัยวะเป็นผู้รับใช้ ลูกกลายเป็นคาร์มาโยคี และกระทำด้วยสิทธิ ลูกไม่ได้อยู่ภายใต้อิทธิพลของการกระทำหรือประสาทสัมผัส ถ้าใครบางคนอยู่ใต้อิทธิพล แล้วดวงวิญญาณผู้ซึ่งอยู่ใต้อิทธิพลก็กลายเป็นผู้ท้อแท้ ดวงวิญญาณผู้เป็นนายไม่เคยกลายเป็นผู้ท้อแท้ต่อสิ่งใด ดวงวิญญาณนั้นเข้มแข็งด้วยการเคารพตัวเอง อะไรคือนัยสำคัญของการศึกษา นั่นคือความรู้ใช่ไหม ลูกจะต้องกลายเป็นคาร์มาทีทและกลับบ้าน แล้วลูกก็ต้องไปในอาณาจักรและเล่นบทบาทของผู้ปกครองของลูก นี่คือสาระของความรู้ ญาณและโยคะคือการมาและการไป ลูกก็มั่นคงอยู่ในการฝึกฝนนี้ทั้งวันทั้งคืน ในสติปัญญามีความสุขของการกลับบ้าน และแล้วก็ไปอยู่ในอาณาจักรใช่ไหม ทำให้ตัวลูกมั่นคงอยู่ในสภาวะไร้ร่างเมื่อใดก็ตามที่ลูกต้องการ และกลายเป็นคาร์มาโยคีเมื่อไรก็ตามที่ลูกต้องการ การฝึกฝนนี้ควรจะลึกมาก มันไม่ควรจะเป็นว่าลูกปรารถนาที่จะมีสภาวะไร้ร่าง แต่ด้วยบ่วงพันธะทางร่างกาย บ่วงพันธะของกรรม และบ่วงพันธะส่วนบุคคล บ่วงพันธะของสิ่งที่ครอบครอง บ่วงพันธะของธรรมชาติและสันสการ์ ดึงดูดลูกไปสู่พวกมัน ทำให้ลูกไม่สามารถเป็นผู้ที่อยู่ในสภาวะไร้ร่าง
เช่นเดียวกัน การดึงของบ่วงพันธะใด ๆ จะดูดลูกไปสู่ตัวมัน บ่วงพันธะทำให้ดวงวิญญาณถูกผูกไว้ ดังนั้นบัพดาดาจะสอนบทเรียนนี้เสมอว่า :  จงมีอิสระไม่ถูกอิทธิพล เป็นอิสระและไม่มีอิทธิพลนั่นคือเป็นผู้ละวางและมีความรัก จะต้องมีการฝึกฝนสิ่งนี้เป็นระยะเวลานาน เพื่อที่จะนำลูกเข้าใกล้สภาพคาร์มาทีท บราห์มาบาบาได้ให้ประสบการณ์กับลูกของผลที่เกิดขึ้นทันทีของการฝึกฝนของท่านที่จะเป็นผู้ละวางและมีความรักในชีวิตทางร่าง ก่อนที่จะกลายเป็นคาร์มาทีท ลูกทั้งหมดได้แบ่งปันประสบการณ์สิ่งนี้ของพวกเขา ท่านอยู่อย่างละวางขณะที่กำลังฟัง ท่านละวางขณะที่ทำสิ่งต่าง ๆ และละวางขณะที่กำลังพูด ท่านไม่เคยหยุดทำงานรับใช้ ท่านไม่เคยหยุการกระทำใด ๆ และท่านรับใช้ลูก ๆ อย่างสมบูรณ์ด้วยความละวางจนวันสุดท้าย การละวางนำมาซึ่งประสบการณ์ของความสำเร็จที่ง่ายดายในทุก ๆ การกระทำ ลองปฏิบัติดูและเฝ้าดู เรียกใครก็ได้ พูดกับเขาสัก 1 ชั่วโมง และใช้ความเพียรพยายามที่จะทำให้เขาเข้าใจ ในทางตรงข้าม ขณะที่ฟัง พูดกับดวงวิญญาณอื่นแค่ 15 นาที มั่งคงตัวลูกอยู่ในสภาวะของการละวาง และส่งกระแสของการละวางไปให้ดวงวิญญาณอื่น และเฝ้าดูว่าอะไรจะเกิดขึ้น ความสำเร็จที่ลูกได้รับใน 15 นาทีนี้ จะไม่สามารถทำให้สำเร็จได้ใน 1 ชั่วโมง บราห์มาบาบาฝึกฝนเช่นนี้และแสดงให้ลูกดู ดังนั้นลูกได้ยินไหมว่าลูกต้องทำอะไร กิน ดื่ม เล่น และทำงานรับใช้ แต่อย่าลืมการละวาง ลูกจะต้องทำงานรับใช้มากเท่าใด บัดนี้ให้แผ่กระแสทางดวงวิญญาณ กระแสของสภาวะของการมีสภาวะที่ไร้ร่าง กระแสที่ทรงอำนาจของการละวางและมีความรักไปในบรรยากาศ นี่คือวิธีการของการทำงานรับใช้ด้วยความเร็วสูง ก่อนที่จะรับใช้ผู้อื่น ถ้าลูกแม่นยำในวิธีการนี้ด้วยตัวลูกเอง ลูกจะบรรลุผลสำเร็จในงานรับใช้ การฝึกฝนแรกเริ่มของลูกก็คือ ทำให้ดวงวิญญาณกลายเป็นผู้ละวาง มันคือการละวาง มันคือการละวางแล้วมันจะเป็นการละวางจากร่างกาย มันเป็นเพียงความผูกพันยึดติดที่ไม่ยอมให้มีการละวาง ธรรมชาติเดิมแท้ของดวงวิญญาณคือการคงอยู่อย่างละวาง มันแยกกัน ร่างกายไม่ใช่ดวงวิญญาณและดวงวิญญาณก็ไม่ใช่ร่างกาย ทั้งสองสิ่งแยกจากกัน ดังนั้นมันจึงไม่ได้รวมกันใช่หรือไม่ มันเป็นเพียงเพราะนิสัยของการผูกพันยึดติดได้ถูกปลูกฝังมา 63 ชาติ อะไรก็ตามที่มันเป็นของดั้งเดิมก็ยังคงสภาพดั้งเดิมของมันเสมอ (Avyakt 29/12/89)

สัญลักษณ์ของการคงอยู่อย่างละวางคือ การมีประสบการณ์ของความรักของพระเจ้าและลูกมีประสบการณ์ของความรักมากเท่าใด ลูกก็จะไม่สามารถแยกไปได้ ลูกจะเฝ้าแต่มีท่านเป็นเพื่อนอย่างสม่ำเสมอ ความรักคือเมื่อลูกอยู่ด้วยกันอย่างสม่ำเสมอ ดังนั้นการที่จะมีประสบการณ์ของความรักของพระเจ้า คือประสบการณ์ของการมีพระเจ้าเป็นเพื่อนอย่างสม่ำเสมอ ลูกจะไม่เคยคิดว่าตัวลูกนั้นโดดเดี่ยวใช่ไหม พ่ออยู่กับลูก (Avyakt 31/12/93)

ถ้าลูกอาศัยอยู่ในบ้าน ลูกอยู่ที่นั่นเพื่อทำงานรับใช้ อย่าได้คิดว่าลูกมีบ่วงพันธะแห่งกรรม ลูกมีกรรมที่จะต้องชำระสะสาง แต่ว่าลูกอยู่ที่นี่เพื่อทำงานรับใช้ เมื่อลูกถูกผูกอยู่ในงานรับใช้ บ่วงพันธะของกรรมก็จะจบสิ้น ถ้าลูกยังไม่มีความรู้สึกของงานรับใช้ บ่วงพันธะแห่งกรรมก็จะเฝ้าแต่ดึงลูก สัญลักษณ์ของบ่วงพันธะแห่งกรรม หรือสัญลักษณ์ของงานรับใช้คือ ถ้ามันเป็นบ่วงพันธะแห่งกรรมมันจะมีกระแสของความทุกข์ แต่ถ้าเป็นพันธะของงานรับใช้ มันจะไม่มีกระแสของความทุกข์แต่เป็นกระแสของความสุข ดังนั้น เมื่อไรก็ตามที่มีกระแสของความทุกข์ใด ๆ มา จงเข้าใจว่านั่นคือบ่วงพันธะแห่งกรรม และนั่นคือลูกยังไม่ได้เปลี่ยนบ่วงพันธะแห่งกรรมให้เป็นพันธะของงานรับใช้ ลูกเป็นผู้รับใช้โลก และดังนั้นไม่ว่าที่ใดก้ตามที่ลูกอยู่ในโลก ลูกอยู่ที่นั่นเพื่อทำงานรับใช้ ลูกจำสิ่งนี้อย่างมั่นคงหรือบางครั้งลูกก็ติดกับอยู่ในบ่วงพันธะแห่งกรรม ผู้รับใช้จะไม่เคยติดกับ เขาจะคงอยู่ในความรักและละวาง ลูกเข้าใจว่าลูกจะต้องอยู่ในการละวาง ดังนั้น เมื่อเหตุการณ์ใด ๆ มาอยู่ตรงหน้าของลูก ลูกจะต้องละวาง ณ เวลานั้น ลูกสามารถที่จะคงอยู่อย่างละวางจาก "ทางโลก" เมื่อไม่มีสถานการณ์ อย่างไรก็ตามในชีวิตทางดวงวิญญาณของลูกก็เช่นกัน จงอยู่อย่างละวางอย่างสม่ำเสมอ จงอย่าเป็นผู้ละวางแต่เพียงบางครั้ง แต่จงเป็นตลอดเวลา ผู้ซึ่งมีการละวางเพียงบางครั้งจะไ้ด้รับอาณาจักรเพียงบางครั้งเท่านั้น ถ้าลูกปรารถนาที่จะปกครองอาณาจักรตลอดเวลา แล้วลูกจะต้องคงอยู่ในการละวางตลอดเวลา ด้วยเหตุนี้ขีดเส้นใต้คำว่า "ตลอดเวลา" (Avyakt 31/12/93)

ณ เวลาที่เหมาะสมตามศรีมัทและตามสัญญาณจากดวงวิญญาณเครื่องมือ ใน 1 วินาที สติปัญญาควรจะกลายเป็นผู้ละวาง จากสภาพที่มีความรัก ในประเด็นนี้ลูกไม่สามารถกลายเป็นผู้ละวางอย่างรวดเร็วเหมือนอย่างเช่นลูกได้กลายเป็นผู้ที่มีความรัก ลูกนั้นฉลาดในการกลายเป็นผู้ที่มีความรัก แต่ในการกลายเป็นผู้ละวางลูกใช้ความคิดถึงสองครั้งเกี่ยวกับสิ่งนี้ และลูกก็ต้องการความกล้าหาญ การกลายเป็นผู้ละวางหมายถึง การจากไปจากชายฝั่ง (Avyakt 13/12/90)

ขณะที่ลูกเดิน ขณะที่ลูกเคลื่อนไหว ตรวจสอบสิ่งนี้ : ฉันคือผู้ขับขี่ยานพาหนะ นั่นคือฉันมั่นคงอยู่ในสภาวะของการละวางและมีความรัก เป็นผู้ที่ทำให้ทุกสิ่งเคลื่อนไปใช่่ไหม ผู้ขับขี่ยานพาหนะโดยธรรมชาติแล้วเป็นผู้เฝ้าดู อะไรก็ตามที่ลูกทำ ลูกจะำทำมันหลังจากตรวจสอบและคิดไตร่ตรองเกี่ยวกับมันเช่นผู้เฝ้าดู ลูกจะดูมัน ไตร่ตรองมันและแล้วก็ทำมัน ลูกจะำทำทั้งหมดนี้ในทุก ๆ สิ่ง และคงอยู่เหนืออิทธิพลใด ๆ นั่นคือลูกจะเป็นผู้ละวางจากผลกระทบของมายา (Avyakt 09/12/89)

วิธีที่ง่ายของการมีทัศนคติที่ถูกต้องของความสิ้นเยื่อใยไร้ความปรารถนาคือ แม้แต่ขณะที่เข้ามามีการพูดคุยกับดวงวิญญาณ ขณะที่ใช้เครื่องอำนวยความสะดวก หรือขณะที่ได้รับโชคของการเป็นผู้รับหน้าที่สำคัญของการทำงานรับใช้ เมื่อเข้ามามีปฏิสัมพันธ์กับทุก ๆ คน ลูกควรจะมีความรักในระดับเดียวกันกับที่ลูกมีความละวาง ควรจะมีความสมดุลในสิ่งนี้ (Avyakt 05/12/94)

คุณธรรม - ความคิดสร้างสรร(Creativity)

ดวงวิญญาณเป็นที่รู้จักกันว่าผู้ซึ่งสามารถจะสร้างสรรได้มาก ถึงระดับที่สติปัญญาของเขาถ่อมตน มันเป็นสติปัญญานั่นเองที่สร้างสิ่งใหม่ (Avyakt 27/12/87)

คุณธรรม - ความกล้าหาญ(Courage)

ลูกมีความกล้ามากเท่าใด ลูกอย่าได้มีความท้อแท้ ลูกไม่เคยมีความท้อแท้ใช่ไหมลูก.... อดีตคืออดีต... อย่างไรก็ตามอย่าทำเหมือนเดิมในอนาคต ลูกจะต้องมีความมุ่งมั่นในความคิดเหมือนพ่อบราห์มา แล้วลูกจะไม่กลายเป็นผู้ที่มีความท้อแท้ ลูกต้องรักษาหัวใจของลูกให้มีความสุขอย่างสม่ำเสมอ ลูกมีความกล้าหาญอย่างมากเช่นนี้ในอนาคตใช่ไหมลูก... ลูกจะไม่ขึ้น ๆ ลง ๆ ถ้าแม้ว่ามายาจะพยายามทำให้ลูกเป็นเช่นนั้นใช่ไหม... ลูกจะทำอะไรถ้ามายามา ลูกจะกลายเป็นผู้พิชิตมายาใช่ไหมลูก.... ถ้าลูกมีความคิดมุ่งมั่นที่จะกลายเป็นผู้พิชิตมายา มายาจะไม่ทำสิ่งใด  ๆ ให้มีสำนึกนี้เสมอ 
ไม่สำคัญว่ามายาจะมาในรูปที่ใหญ่เท่าใด มันไม่มีสิ่งใดใหม่ กี่ครั้งมาแล้วที่ลูกได้รับชัยชนะ (นับครั้งไม่ถ้วน) ดังนั้นมันไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะกลายเป็นสิ่งนั้นอีกครั้งหนึ่ง มันกลายเป็นเช่นนั้นใช่ไหม.... ลูกจะไม่กลัวถ้ามายามาหาลูกในรูปที่ใหญ่ใช่ไหม ..ไม่...ลูกแน่ใจหรือ... ถ้าเธอมาในรูปที่ใหญ่เท่าภูเขาหิมาลัย...แล้วอะไร...(เราจะหาวิธี เราจะบิน) เราจะไม่หาหนทาง แต่เพียงแต่โบยบิน ลูกรู้วิธีที่จะบินอยู่ในสภาวะที่โบยบินใน 1 วินาทีหรือไม่... ลูกรู้หรือจะต้องใช้เวลา ภูเขาจะกลายเป็นอะไรสำหรับผู้ซึ่งมีสภาวะที่โบยบินใน 1 วินาที มันจะเป็นเหมือนกับผ้าขนสัตว์ ไม่ว่ารูปของมายาจะมาใหญ่เท่าใด ลูกจะต้องไม่กลัว... นั่นเป็นเพียงเสือกระดาษ ภูเขากระดาษ 
ดังนั้น ดวงวิญญาณที่เต็มไปด้วยอำนาจเช่นนี้ ผู้ซึ่งทำตามพ่อบราห์มา จะเข้ามาใกล้และกลายเป็นผู้ทัดเทียม ดังนั้นลูกจะคิดถึงอะไร ทำตามพ่อในทุก ๆ ความคิด คำพูด และการกระทำของลูก สิ่งแรกตรวจสอบว่า ลูกกำลังทำตามพ่อในสิ่งนั้น ดังนั้น แล้วลูกจะได้รับเป้าหมายที่ลูกตั้งใจไว้อย่างแน่นอน ลูกได้แสดงความกล้าหาญที่ดี อย่างไรก็ตามลูกจะต้องไม่ทิ้งความกล้าหาญไว้ที่นี่ ลูกจะต้องนำมันกลับไปกับลูก (Avyakt 17/03/91)

ก้าวหนึ่งของความกล้าหาญของลูก ๆ สามารถที่จะทำให้ลูกทุกคนได้รับความช่วยเหลือหลายล้านก้าวจากพ่อ ความกล้าหาญแรกที่ลูกได้ทำนั้นคือ ทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ ด้วยความกล้าหาญของการซึมซับความบริสุทธิ์ ลูกมีความคิดที่มุ่งมั่นว่าพวกเราจะต้องกลับมาบริสุทธิ์
เมื่อลูกมีความกล้าหาญ ลูกสามารถที่จะได้รับความช่วยเหลือจากพ่อมากเท่าที่ลูกต้องการ มันไม่ใช่เป็นการให้อย่างประหยัด ไม่ว่าบางคนจะเป็นลูกเพียง 1 ปี หรือเป็นลูกมา 50 ปี ไม่ว่าจะอุทิศตนหรือาศัยอยู่ในบ้านก็มีสิทธิเท่ากัน อย่างไรก็ตามมันได้รับโดยผ่านวิธีการที่ถูกต้องแม่นยำ ดังนั้น ลูกเข้าใจกฏของพระเจ้าหรือไม่ อย่างไรลูกก็มีความกล้าหาญอย่างดี ลูกได้มาถึงที่นี่ที่ไกลแสนไกล เพราะว่าลูกมีความกล้าหาญ ลูกมีความกล้าหาญที่จะเป็นของบาบาด้วย และนี่เองที่ทำไมลูกได้กลายเป็นของท่าน มีความแตกต่างระหว่างการดำเนินไปกับวิธีการของการมีความกล้าหาญอย่างสม่ำเสมอ และกลายเป็นมีค่าต่อการช่วยเหลือ และได้รับความสำเร็จ ด้วยการใช้วิธีการเพียงบางครั้ง บรรลุเ้ป้าหมายของการกลายเป็นอันดับเลขหนึ่ง ด้วยการมีความกล้าหาญอย่างสม่ำเสมอในทุก ๆ ก้าว และเป็นผู้มีค่าต่อการรับความช่วยเหลือ เพียงบราห์มาผู้เดียวจะกลายเป็นอันดับหนึ่ง แต่จะมีจำนวนมากในพวกที่หนึ่ง นี่เองที่ทำไมจึงมีการพูดกันว่าให้กลายเป็นอันดับหนึ่ง ลูกเข้าใจไหม... ลูกสามารถมาในพวกที่หนึ่ง..ลูกทำได้ไหม.. นี่เองที่รู้กันว่าการกลายเป็นอันดับหนึ่ง (Avyakt 22/11/87)

ลูกไม่ควรสับสนเกี่ยวกับปัจจุบันหรืออนาคต ในความเป็นจริงสถานการณ์ไม่มีอะไรเลย เมื่ออยู่ต่อหน้าของสภาวะดั้งเดิมของตน ไม่สำคัญว่าสภาพการณ์จะใหญ่เท่าใด เมื่อลูกอยู่เหนือภูเขา ภูเขาดูเหมือนจะเล็ก เมื่อความยากลำบากใด ๆ ที่ใหญ่เข้ามา ให้มีประสบการณ์ของสภาวะโบยบิน และความยากลำบากจะดูเหมือนกับของเล่น เป็นอะไรก็ตาม เป็นอย่างไรก็ตาม มันไม่มีอะไรเลยเมื่อมาอยู่ต่อหน้าผู้ที่มีสภาวะที่โบยบิน
ดังนั้น อะไรคือปีกทั้งสองของสภาพที่โบยบิน (ญาณและโยคะ) พร้อมกับญาณและโยคะ ก็คือความกล้าหาญกระตือรือร้นและจริงจัง ถ้าลูกมีความกล้าหาญ และเพราะความกล้าหาญนั้น ลูกสามารถทำอะไรก็ได้ที่ลูกต้องการ นี่เองที่ทำไมมีการจดจำกันว่า ที่ไหนมีความกล้าหาญ ลูกจะได้รับความช่วยเหลือจากพ่อ ดังนั้น ลูกมีความกล้าหาญจริงจังและกระตือรือร้นหรือไม่ เพราะว่ามันจำเป็นที่จะต้องมีความจริงจังและกระตือรือร้นในการที่จะได้รับความสำเร็จในงานต่าง ๆ ถ้าไม่มีความจริงจังและกระตือรือร้น แล้วงานก็จะไม่สามารถประสบความสำเร็จ ทำไมหรือ ที่ไหนที่ไม่มีความจริงจังและกระตือรือร้น  มันจะมีความเหนื่อยหน่าย และผู้ซึ่งเหนื่อยหน่ายจะไม่ประสบความสำเร็จ ลูกจะได้รับประสบการณ์ของสภาวะโบยบินอย่างสม่ำเสมอ เพียงแต่บนพื้นฐานของความกล้าหาญ ความจริงจังและกระตือรือร้นเท่านั้น (Avyakt 25/11/93)

ผู้ซึ่งรักษาความกล้าหาญจะได้รับความช่วยเหลือ สิ่งแรกจะต้องมีความกล้าหาญของลูกและแล้วพ่อก็จะช่วย แต่ถ้าลูกสูญเสียความกล้าหาญ และแล้วคิดว่าลูกไม่ได้รับความช่วยเหลือจากบาบา และบาบาก็ไม่ได้ทำอะไรเลยในขณะที่มีความต้องการ ดังนั้น อย่าได้จำเพียงครึ่งประโยค บาบาเป็นผู้ช่วย แต่ช่วยใคร ลูกลืมครึ่งแรกของมัน และจำครึ่งหลัง และคิดว่าบาบาช่วยแต่เพียงมหาระตี และว่าท่านไม่ช่วยลูก ว่าท่านไม่เห็นแม้แต่ลูก ในความเป็นจริงมันเป็นลูกก่อน มหาระตีเป็นที่สอง อย่าได้ท้อแท้ เมื่อมีสำนึกของฉันแล้ว ไม่สำคัญว่าลูกจะพยายามที่จะแก้ปัญหามากเท่าใด มันจะกลายเป็นสับสนมากขึ้น ดังนั้น ลูกจะต้องไม่กลายเป็นอะไรในทุก ๆ สถานการณ์ ลูกจะต้องไม่เคยแม้แต่จะกลายเป็นผู้ท้อแท้ ลูกได้ทำสัญญาที่มั่นคงว่าลูกเป็นลูก ๆ ของพระเจ้า ใช่ไหมลูก... แม้แต่มายาก็ไม่สามารถทำให้ลูกเปลี่ยนแปลงจากสิ่งนี้ ลูกได้ทำสัญญาที่มั่นคง แล้วลูกก็มีศรัทธาว่าลูกเป็นลูกของพระเจ้า และถ้าแม้แต่ลูก ๆ ของพระเจ้าได้กลายเป็นผู้ท้อแท้ แล้วใครล่ะ...ที่จะเป็นคนที่มีหัวใจที่กล้าหาญ มันจะเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ลูกหรือ มันจะต้องเป็นลูกผู้ซึ่งเป็นสิ่งนี้ ดังนั้น แล้วลูกจะทำอะไร ดังนั้น จงกลับมาทรงอำนาจ และทำให้บทเรียนของ "ลูกเปิดเผยพ่อ" ให้มั่นคง อย่าได้อ่อนแอในสิ่งนี้ แต่จงทำให้บทเรียนนี้มั่นคงเป็นอย่างมาก ลูก ๆ ทั้งหมดเป็นผู้กล้าหาญใช่หรือไม่... ลูกมีความกล้าหาญเช่นนี้ใช่ไหม...
มีดวงวิญญาณมากมายที่ประสบกับความทุกข์เป็นอย่างมาก เพราะเหตุของความตึงเครียด แต่พวกเขาเพียงแต่ไม่มีความกล้าหาญใด ๆ ที่จะก้าวไปข้างหน้า ดังนั้น ลูกผู้เป็นนายผู้ทรงฤทธิ์ผู้มีสิทธิและอำนาจเฉียบขาด ควรจะให้ความกล้าหาญกับพวกเขา และพวกเขาจึงจะสามารถที่จะมา เมื่อบางคนไม่มีขา เขาได้รับขาไม้ และดังนั้นอย่างน้อยเขาก็จะสามารถที่จะเดิน ดังนั้น ลูกควรจะให้ขาแห่งความกล้าหาญ อย่าให้ขาที่ทำด้วยไม้ แต่ให้ขาของความกล้าหาญ พวกเขาได้มีประสบการณ์ของความทุกข์อย่างมากมาย และดังนั้น จงมีความเมตตาปราณี (Avyakt 18/01/96)

ลูกมีความฉลาดในการกลายเป็นผู้ที่มีความรัก แต่ในการกลายเป็นผู้ละวางลูกคิดมันถึงสองครั้ง และลูกก็ต้องการความกล้าหาญด้วย ลูกได้รักษาความกล้าหาญไว้ และลูกก็จะได้รับความช่วยเหลือจากบาบาในทุก ๆ ทางเสมอ ดังนั้น ลูกจึงมีประสบการณ์ของสิทธิที่จะได้รับความช่วยเหลือจากบาบาโดยผ่านความกล้าหาญ และเฝ้าแต่จะโบยบินอย่างง่ายดายอย่างต่อเนื่อง บาบาให้การช่วยหลือ แต่ผู้ซึ่งต้องการความช่วยเหลือต้องรับมัน นายผู้ให้ให้ แต่ผู้รับก็รับมันไปตามแต่ความสามารถของพวกเขา ดังนั้นลูกจะต้องไม่เป็นผู้ซึ่งรับมันตามความสามารถของตนเอง แต่ลูกต้องเป็นผู้ซึ่งเต็มไปด้วยอำนาจทั้งหมดอย่างสม่ำเสมอ (Avyakt 13/12/90)

ผู้ที่ได้รับชัยชนะจะกระตุ้นความกล้าหาญในผู้อื่น เขาจะไม่พยายามทำให้ผู้อื่นดูเหมือนกล้าหาญน้อย เพราะว่าเพชรพลอยผู้พิชิตเป็นผู้ให้ เป็นนายผู้ช่วยเหลือเหมือนบาบาผู้ซึ่งยกระดับผู้อื่น ผู้ที่มีความศรัทธาในสติปัญญาจะอยู่อย่างห่างไกลจากสิ่งไร้สาระเสมอ ไม่ว่าจะเป็นความคิด คำพูด และการกระทำที่ไร้สาระ การถอยห่างไปจากความไร้สาระหมายถึงการเป็นผู้ได้รับชัยชนะ มันเป็นเพราะความไร้สาระนั่นเองที่มีบางเวลาที่พ่ายแพ้และบางเวลาได้รับชัยชนะ ถ้าความไร้สาระจบสิ้น การพ่ายแพ้ก็จบสิ้น การจบสิ้นความไร้สาระเป็นสัญลักษณ์ของชัยชนะ (Avyakt 25/11/85)

กุมารหมายถึงผู้ซึ่งมีความกล้าหาญ และสามารถที่จะบรรลุอะไรก็ตามที่เขาเลือก ดังนั้น บัพดาดาจึงแนะนำลูกใหใช้วิธีการที่มีอยู่เพื่อที่จะได้รับความสำเร็จเสมอ ๆ กุมารหมายถึงโยคีที่สม่ำเสมอเพราะโลกกุมารเป็นโลกของการมีบาบาเพียงผู้เดียว มีแต่บาบาเป็นโลก และแล้วสติปัญญาก็ไม่สามารถไปที่อื่นใดยกเว้นโลกนี้ เมื่อมีเพียงหนึ่งเดียว แล้วมีการคิดถึงหนึ่งเดียวนี้เสมอ มันเป็นการง่ายมากที่จะคิดถึงเพียงหนึ่ง และผลก็คือลูกก็จะเป็นอิสระจากสิ่งอื่น ๆ มากมาย ทุกสิ่งได้หลอมรวมอยู่ภายในหนึ่งเดียว (Avyakt 10/04/84)

ความใหม่อะไรที่ลูกจะต้องนำมาในความสัมพันธ์และการติดต่อของลูก ปีนี้จงเป็นปีของการมีประสบการณ์ของสำนึกของการเป็นนายผู้ให้ ลูก ๆ ของผู้ให้ ดวงวิญญาณไหนก็ตามที่ลูกได้เข้าไปติดต่อและมีสัมพันธ์ด้วย ไม่ว่าเขาจะเป็นดวงวิญญาณบราห์มินหรือดวงวิญญาณธรรมดา พวกเขาควรจะมีประสบการณ์ของการบรรลุผลโดยผ่ายนายผู้ให้ พวกเขาอาจจะได้รับความกล้าหาญ อาจจะได้รับความจริงจังและกระตือรือร้น พวกเขาอาจได้รับความสงบหรืออำนาจ พวกเขาอาจได้รับความสุข หรือพวกเขาได้ค้นพบวิธีที่ง่ายที่จะทำให้พวกเขามีประสบการณ์ที่จะทำให้พวกเขาเติบโตขึ้นในประสบการณ์ของพวกเขา ลูกจะต้องให้บางสิ่งกับทุกดวงวิญญาณ ลูกจะต้องไม่รับเอา แต่ให้การรับนั้นหลอมละลายอยู่ในการให้ (Avyakt 31/12/90)

ลูกมีความกล้าหาญที่จะทำสัญญาไหม หรือลูกพยายามที่จะรักษาความกล้าหาญนั้นไว้  อะไรเป็นสัญลักษณ์ของลูก ๆ ผู้กล้าหาญ พวกเขาจะไม่เคยได้รับความพ่ายแพ้ ถ้าลูกทุกคนกล้าหาญ แล้วจากวันนี้ลูกจะไม่มีประสบการณ์ของความพ่ายแพ้อย่างแน่นอน ผู้ที่ได้รับชัยชนะมาเป็นเวลานานจะกลายเป็นลูกปัดของพวงปะคำแห่งชัยชนะ ถ้าลูกปรารถนาที่จะถูกร้อยเข้าไปในพวงปะคำแห่งชัยชนะ ลูกจะต้องนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงของการเป็นผู้ได้รับชัยชนะ ลูกจะต้องตรวจสอบประเด็นหลักของการเปลี่ยนแปลง มันง่ายมาก ๆ (Avyakt 25/10/69)

จงให้ทุกคำพูดเต็มไปด้วยอำนาจและส่งผลต่อการให้ความกล้าหาญและความกระตือรือร้น และไม่มีสิ่งไร้สาระ เมื่อเป้าหมายและการกระทำกลายเป็นสิ่งเดียวกัน จะมีความทัดเทียมกับพ่อ (Avyakt 01/01/86)

อะไรเป็นก้าวแรกของความกล้าหาญที่บราห์มาบาบารับมาสำหรับสิ่งนี้ ก้าวแรกโดยผ่านสิ่งที่ท่านมีประสบการณ์ว่าท่านเองเป็นผู้ที่มีโชคหลายล้านเท่าจากตอนเริ่มต้น ก้าวแรกนั้นเป็นการอุทิศตน ในทุก ๆ กรณี ท่านอุทิศทุก ๆ สิ่ง ท่านไม่เคยคิดเกี่ยวกับสิ่งใด  ๆ ว่า "อะไรจะเกิดขึ้น มันจะเกิดขึ้นอย่างไร" ภายใน 1 วินาทีตามหนทางอันสูงส่งของบาบา บาบาก็พูดมันออกมา ท่านให้สัญญา และทันทีที่บาบาให้สัญญาณเสร็จ บราห์มาบาบาลงมือทำและรับเอาขั้นตอนนั้น 

นี่เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นก้าวแรกของความกล้าหาญ ท่านอุทิศร่างกายของท่าน ท่านทำให้จิตใจของท่านกลายเป็นรูปธรรมของความสำเร็จ โดยผ่านวิธีการของ มานมานาบาพ นี่เองที่ทำไมจิตใจ นั่นคือทุก ๆ ความคิดนำความสำเร็จมาให้ ท่านได้กลายเป็นผู้ไร้กังวล และอุทิศทรัพย์ของท่านโดยปราศจากความกังวลใด ๆ ถึงอนาคต ทำไมหรือ เพราะว่าท่านได้มีศรัทธาว่านี่ไม่ใช่การให้ แต่เป็นการรับหลายพันล้านเท่า เช่นเดียวกันท่านได้มอบอุทิศความสัมพันธ์ ท่านได้เปลี่ยนความสัมพันธ์ทางโลกไปเป็นความสัมพันธ์ทางดวงวิญญาณ ท่านไม่ได้ทิ้งพวกเขา 

แต่ท่านนำประโยชน์มาสู่พวกเขา ท่านเปลี่ยนแปลงพวกเขา ท่านได้อุทิศสติปัญญาของสำนึกของความเป็นฉัน สติปัญญาของความหยิ่งยโส และนี่เองที่ทำไมด้วยจิตใจ ร่างกาย และสติปัญญาของท่าน ท่านดำรงอยู่ในความใสสะอาด เยือกเย็นและให้ความสุข ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เป็นความยากเข้ามาโดยผ่านครอบครัวทางโลกของท่าน หรือดวงวิญญาณที่โง่เขลาในโลก 

ท่านไม่ได้หวั่นไหวด้วยความสงสัยแม้แต่ในรูปที่ละเอียดอ่อน หรือมีร่องรอยใด ๆ ของมันในรูปของความคิดหรือความฝัน ความอัศจรรย์ของบราห์มาคือความพิเศษของประเด็นนี้ บราห์มาเป็นตัวอย่างบนโลกเบื้องหน้าของลูก ๆ ทุกคน แต่ไม่มีตัวอย่างทางโลกเบื้องหน้าของบราห์มา ท่านเพียงแต่มีความศรัทธาที่ไม่ไหวหวั่น และการช่วยเหลือจากศรีมัทของบาบา (Avyakt 21/01/88)

ลูกเพียงแต่ได้รับความรักเช่นนี้ ณ เวลานี้ ระหว่างการเกิดของชาตินี้ ความรักของพระเจ้า ณ เวลานี้สร้างสรรค์รางวัลให้กับชีวิตที่เต็มไปด้วยความรักหลายชาติเกิด อย่างไรก็ตาม บัดนี้เป็นเวลาของการบรรลุผลนั้น บัดนี้เป็นเวลาแห่งการเพาะหว่านเมล็ด มีความสำคัญเป็นอย่างมากของเวลานี้ ผู้ซึ่งได้รับความรักโดยผู้เดียว ด้วยหัวใจที่แท้จริง ดำรงอยู่ในการหลอมรวมในความรักอย่างสม่ำเสมอ ไม่มีใครที่จะมีความกล้าหาญที่จะเข้าใกล้หรือต่อต้านดวงวิญญาณผู้ซึ่งหลอมรวมอยู่ในความรัก ถ้าลูกหลอมรวมอยู่ในความรัก ความดึงดูดของใครก็ไม่สามารถดึงดูดลูกได้ เหมือนกับพลังของวิทยาศาสตร์ซึ่งพามนุษย์ออกไปพ้นจากแรงดึงดูดของโลก เช่นเดียวกันสภาวะการหลอมรวมอยู่ในความรักพาลูกให้ไกลไปอย่างมากจากแรงดึงดูดทุกชนิด ถ้าลูกไม่หลอมรวมอยู่ในความรัก มันก็จะมีการขึ้น ๆ ลง ๆ เพราะว่าถึงแม้ว่าจะมีความรัก ลูกก็ไม่ได้หลอมรวมไปในความรัก การช่วยเหลืออันสม่ำเสมอของบาบาทำให้ลูกมีความจริงจังและกระตือรือร้น พร้อมทั้งความกล้าหาญและพลังที่ไม่มีความเหนื่อยอ่อน เมื่อมีความจริงจังและกระตือรือร้น และไม่เหนื่อยอ่อนต่องาน งานนั้นจะจบลงอย่างไร มันจะจบลงอย่างประสบความสำเร็จหรือไม่ บาบาไม่ได้ทำงานด้วยมือ ท่านทำงานของการให้ความช่วยเหลือลูก ดังนั้นชีวิตของการเป็นคาร์มาโยคีเป็นชีวิตที่ทำงานด้วยพลังทั้งสอง
ที่ใดที่มีความกล้าหาญ ความกล้าหาญของพระเจ้า ซึ่งไม่ใช่ความกล้าหาญของดวงวิญญาณธรรมดา ที่ใดมีความกล้าหาญของพระเจ้านี้ ก็มีการช่วยเหลือ ดวงวิญญาณที่ได้กลายมาเป็นเครื่องมือก็จะพัฒนาความกล้าหาญโดยอัตโนมัติ ผู้ซึ่งมีประสบการณ์ร่วมกับเพื่อนเช่นนี้ ผู้ซึ่งมีประสบการณ์ของการช่วยเหลือเช่นนี้ พวกเขามีความคิดอะไร ไม่มีอะไรใหม่ ชัยชนะได้รับการค้ำประกัน ความสำเร็จได้รับการค้ำประกัน นี่คือประสบการณ์ของคนรักที่แท้จริง (Avyakt 13/02/92)

ลูกกลายเป็นผู้ซึ่งมีค่าที่จะรับความช่วยเหลือจากบาบา เนื่องจากความกล้าหาญของลูก ลูกเอาชนะบ่วงพันธะหลาย ๆ ชนิดของมายา และได้ก้าวข้ามเส้นกั้นของประเพณีและระบบหลายชนิดและมาถึงที่นี่ ความกล้าหาญนี้ไม่ใช่เล็กน้อย วิธีหนึ่งเป็นการรักษาเพียงจุดเดียวในสติปัญญา และได้กลายเป็นตัวของจุด และให้ใช้จุดในการกระทำ ลูกควรจะเป็นตัวของจุดและเป็นจุดนั้น (Avyakt 25/02/91)

ลูกทั้งหมดอยู่ในหัวใจของบาบาใช่หรือไม่ ลูกไม่สามารถถูกแยกออกจากหัวใจ ไม่มีใครสามารถที่จะมีความกล้าหาญที่จะแยกลูกออกจากหัวใจของผู้ปลอบประโลมใจ ลูกแม้แต่ร้องเพลงว่า ท่านไม่สามารถแยกออกไป แม้แต่โลกทั้งโลกพยายามจะแยกลูก แม้กระนั้นลูกก็ไม่สามารถถูกแยกไป เพราะลูกเป็นเพียงหนึ่งผู้ซึ่งเป็นเพียงน้อยนิดจากหลายพันล้าน ผู้คนเหล่านั้นไม่มีอะไรเลยเมื่อเปรียบเทียบกับลูก นี่คือสัญลักษณ์ของการเป็นกลุ่มที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ด้วยการเห็นความก้าวหน้าของลูก ๆ แม้แต่บาบาก็ยอมสละตัวท่านเอง (Avyakt 18/02/94 กลุ่ม4)

คุณธรรม - ความร่วมมือ(Co-operation)

พื้นฐานของการได้รับความร่วมมือจากทุกคนคือสภาวะของความปรารถนาดี ผู้ซึ่งมีความปราถนาดีกับทุกคนได้รับความร่วมมือโดยอัตโนมัติ ความรู้สึกของความปรารถนาดีสำหรับทุกคนสร้างความรู้สึกของความร่วมมือในหัวใจของคนอื่นโดยง่ายดายและอัตโนมัติ ความรักปรากฏขึ้นจากหัวใจของทุกคนสำหรับดวงวิญญาณผู้ที่มีความรัก และความรักนั้นทำให้พวกเขาร่วมมือ ที่ใดก็ตามที่มีความรัก ดวงวิญญาณก็พร้อมที่จะอุทิศเวลา ทรัพย์ และความร่วมมืออย่างสม่ำเสมอ ดังนั้น ความปรารถนาดีจะทำให้พวกเขาพัฒนาความรัก และความรักจะทำให้พวกเขาอุทิศความร่วมมือในรูปแบบต่าง ๆ ทั้งหมด ดังนั้นจงเป็นผู้ที่มีความคิดที่บริสุทธิ์อย่างสม่ำเสมอ จงเป็นผู้ที่มีความปรารถนาดีและทำให้ทุกคนพัฒนาความรัก และทำให้พวกเขามีความร่วมมือ ในการที่จะสร้างโลกที่ดีกว่า นั่นคือโลกทีสูงส่ง เราจะกลายเป็นผู้ร่วมมือ โดยผ่านการมีความรู้สึกที่สูงส่งสำหรับทุกคน เราจะจบสิ้นความคิดไร้สาระทั้งหมด และความคิดไร้สาระเกี่ยวกับผู้อื่นด้วย นั่นคือเราจะใส่จุดฟูลสต๊อปกับทุกสิ่งในอดีต และกลายเป็นจุด เราจะกลายเป็นเพชรพลอยและให้แสงกับโลก ด้วยลำแสงของความรู้สึกที่สูงส่ง ความคิดที่สูงส่งของเรา ความรู้สึกของความรักและทำให้พวกเขากลายเป็นผู้ที่ทรงอำนาจ ก่อนที่ลูกจะทำให้ทั้งโลกร่วมมือ ลูกเป็นเครื่องมือ ที่ให้ความร่วมมือก่อน (Avyakt 10/11/87)

มากเท่าที่ลูกมีศรัทธาในตัวลูกเอง บัพดาดาจะกลายเป็นผู้ช่วยของลูกเท่านั้นอย่างแน่นอน ผู้ที่มีความรักจะได้รับความร่วมมืออย่างแน่นอน เพื่อที่จะได้รับความร่วมมือจากผู้ใด ลูกจะต้องเป็นผู้ทีมีความรัก ผู้ที่มีความรักไม่ต้องร้องขอสำหรับความร่วมมือ เมื่อลูกมีความรักให้กับบัพดาดา และมีความรักให้กับครอบครัว ลูกก็จะได้รับความร่วมมือโดยอัตโนมัติ (Avyakt 28/09/69)

ความรักของพระเจ้าทำให้ดวงวิญญาณร่วมมือและผูกดวงวิญญาณไว้ร่วมกัน เพื่อที่จะเคลื่อนไปข้างหน้าเป็นหนึ่งเดียว ลูกมีประสบการณ์เช่นนี้ ก่อนอื่นความรักทำให้ดวงวิญญาณร่วมมือ หลังจากทำให้พวกเขาร่วมมืออย่างสม่ำเสมอ ในเวลานั้นมันจะทำให้เขากลายเป็นโยคีที่ง่ายดายโดยอัตโนมัติ สัญลักษณ์ของการกลายเป็นผู้ให้ความร่วมมือนั้นคือ วันนี้เขาให้ความร่วมมือ พรุ่งนี้เขาจะกลายเป็นโยคีที่ง่ายดาย ความรักของพระเจ้านี้เป็นพื้นฐานสำหรับการเปลี่ยนแปลง
ลูกเห็นใบสองใบของต้นไม้ (หมายถึงบราห์มา และมาม่า) ของการทำให้ดวงวิญญาณให้ความร่วมมือ ด้วยความคิดและความรู้สึกที่บริสุทธิ์ในทางปฏิบัติจริงด้วย บัดนี้ ลำต้นกำลังจะเติบโตและจะให้ผลในทางปฏิบัติ (Avyakt 01/10/87)

ลูกร่วมมือซึ่งกันและกัน กลายเป็นเพื่อน และสนับสนุนซึ่งกันและกันให้ก้าวหน้า อย่าได้เป็นเพื่อนร่วมชีวิตซึ่งกันและกัน แต่เป็นเพื่อนกันในภาระกิจ (Avyakt 31/12/87)

พร้อมกับความรักลูกเป็นผู้ให้ความร่วมมืออย่างสม่ำเสมอ ลูกเป็นผู้ร่วมมือในเรื่องอะไร ลูกเป็นผู้ให้ความร่วมมืออย่างสม่ำเสมอในการทำตามหนทางของพ่อ ลูกเป็นผู้ร่วมมืออย่างสม่ำเสมอในการทำตามศรีมัท และในการเป็นผู้รับใช้ที่สม่ำเสมอ (Avyakt 18/11/93)

ตรวจสอบว่า ฉันให้ความร่วมมืออย่างสม่ำเสมอในงานของบาบาหรือไม่ ฉันให้ความร่วมมืออย่างสม่ำเสมอด้วยร่างกาย จิตใจ และทรัพย์ ทั้งสาม หรือว่าฉันให้ความร่วมมือเพียงบางครั้ง เหมือนอย่างงานทางโลก มีบางคนทำงานเต็มเวลา และบางคนทำงานชั่วคราว ดังนั้นมันมีความแตกต่าง ดังนั้นมีความแตกต่างระหว่างผู้ที่ร่วมมือเป็นบางครั้งกับผู้ที่ร่วมมือสม่ำเสมอ อย่าเพียงแต่ให้ความร่วมมือเมื่อมีเวลา หรือเมื่อมีความกระตือรือร้น หรือเมื่ออารมณ์ดี ขณะที่ในเวลาอื่น ๆ แทนที่จะร่วมมือ ลูกก็กลายเป็นผู้ต่อต้าน ดังนั้นตรวจสอบว่า ฉันให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ในรูปแบบทั้งสาม นั้นคือ ร่างกาย จิตใจ และทรัพย์ หรือเพียงครึ่งเดียว (Avyakt 16/12/85)

จงให้ความร่วมมือและเป็นโยคีโดยธรรมชาติด้วยวิธีนี้ ขอให้สิ่งนี้ไม่ใช่เป็นเพียงเพื่อตนเองเท่านั้น แต่กระแสของความหวังและความกระตือรือร้นของความร่วมมือของลูกควรจะทำให้ผู้อื่นกลายเป็นผู้ให้ความร่วมมือด้วยเช่นกัน อย่างที่สองด้วยความพิเศษของความร่วมมือของลูก ดวงวิญญาณทั้งหมดควรจะมีความรู้สึกว่า นี่เป็นดวงวิญญาณทีให้ความร่วมมือกับฉัน นั่นคือคนนี้เป็นผู้ที่ให้ความร่วมมืออย่างสม่ำเสมอ และให้วิธีการกับฉันสำหรับการก้าวไปข้างหน้า ไม่ว่าสภาวะของสำนึกจะอ่อนแออย่างไร หรือความลำบากภายนอกจะเป็นอย่างไร ควรจะมีประสบการณ์ของความพิเศษของความร่วมมือกับทุกดวงวิญญาณจากลูกผู้เป็นดวงวิญญาณ นี่คือสิ่งที่เรียกกันว่าสภาวะของการใช้ความพิเศษของลูกในงานรับใช้ ลูกเป็นผู้ร่วมมือกับบาบา แต่บาบาเป็นผู้ที่ซึ่งให้ความร่วมมือไปทั้งโลก ภายในดวงวิญญาณแต่ละดวงควรจะมีคำพูดของประสบการณ์เกี่ยวกับลูก ๆ ว่า "พวกเขาเหมือนกับพ่อและให้ความร่วมมือกับทุกคน" อย่าให้ความร่วมมือเป็นการส่วนตัวกับคนหนึ่งหรือสองคน เพราะว่ามันจะเป็นความร่วมมือที่ถูกกระตุ้นจากความเห็นแก่ตัว แล้วลูกก็จะถูกจำกัด แล้วลูกก็จะให้ความร่วมมือที่จำกัด ความร่วมมือที่แท่้จริงเป็นความร่วมมือที่ไม่มีขีดจำกัด อะไรเป็นสมญานามของลูกทั้งหมด ลูกเป็นผู้ให้คุณประโยชน์ต่อโลก หรือเพียงแต่เป็นผู้ให้คุณประโยชน์ต่อศูนย์ของลูก หรือลูกเป็นผู้ให้คุณประโยชน์ต่อแผ่นดิน หรือเป็นนักเรียนของชั้นเรียน นั่นไม่ใช่ชีวิตของลูกใช่ไหม ลูกเป็นผู้ซึ่งกำลังจะกลายเป็นผู้ให้คุณประโยชน์ต่อโลก และเป็นนายของโลกของลูกเอง หรือลูกจะกลายเป็นนายของพระราชวังของลูกเอง? ผู้ทีอยู่จำกัดในศูนย์เดียวจะเป็นนายแต่เพียงพระราชวังของเขา  ดังนั้น ประกาศสิทธิ์ในมรดกจากพ่อผู้ไม่มีขีดจำกัด ไม่ใช่มีขีดจำกัด ผู้ซึ่งใช้ความพิเศษของความร่วมมือกับทุก ๆ คน ในทุก ๆ งาน และถูกเรียกว่าเป็นดวงวิญญาณผู้ให้ความร่วมมือ (Avyakt 21/06/93)

ผู้ซึ่งมีธรรมชาติที่ง่าย ๆ จะให้ความร่วมมือกับผู้อื่นด้วยเช่นกัน ผู้ที่มีความรักให้กับทุกคนก็จะได้รับความร่วมมือจากทั้งหมด และนี่เองที่ทำไมพวกเขาสามารถจะเผชิญกับทุกสิ่งหรือเก็บ (pack up) อย่างง่ายดาย ธรรมชาติที่ง่าย ๆ ของพวกเขาไปถึงระดับใด มายาก็จะเผชิญหน้ากับพวกเขาน้อยเท่านั้น พวกเขาเป็นทีรักของทั้งหมด (Avyakt 06/12/69)

คุณธรรม - ความเยือกเย็น(Coolness)

สิ่งแรกความเยือกเย็นของแม่จะทำให้ดวงวิญญาณมีคุณค่า และแล้วอำนาจแห่งสัจจะ สุริยาแห่งความรู้จะทำให้ดวงวิญญาณเป็นโยคี อำนาจของความเยือกเย็นของจันทราแห่งความรู้ ทำให้ดวงวิญญาณมีคุณค่าที่จะอยู่เบื้องหน้าของพ่อ ถ้าดวงวิญญาณยังไม่มีคุณค่า ดวงวิญญาณก็ไม่สามารถกลายเป็นโยคี เบื้องหน้าของสัจจะก็สามารถที่จะเข้าใจได้ว่าต้องเป็นความเยือกเย็น ต้องมีอำนาจเพื่อที่จะสามารถซึมซับสัจจะ (Avyakt 21/2/85)

ความอดทนและความง่ายจะทำให้งานใดก็ตามประสบความสำเร็จ เหมือนอย่างเช่นบุคคลซึ่งมีความอดกลั้นงานใด ๆ ด้วยความระมัดระวังและไตร่ตรอง และดังนั้นจึงได้รับความสำเร็จ เช่นเดียวกัน เขาผู้ซึ่งมีความอดทนสามารถที่จะทำให้ผู้อื่นที่มีสันสการ์ที่แข็งกระด้างและสร้างความเจ็บปวดเย็นลง หรือทำงานที่ยากให้ง่ายด้วยอำนาจของความอดทนของพวกเขา (Avyakt 08/06/71)

ด้วยการมีประสบการณ์ของประโยชน์ แม้แต่ภายในฉากของการทำลายล้าง จงมีความศรัทธาเช่นนั้นในสติปัญญา ถ้าแม้ว่าบรรยากาศจะเป็นสิ่งหนึ่งที่จะมาทำให้เราสั่นคลอน ถึงแม้ว่าปัญหาจะเป็นปัญหาที่น่ากลัว จงมีความศรัทธาในสติปัญญาอย่างสม่ำเสมอ ดวงวิญญาณเช่นนั้นเป็นดวงวิญญาณที่ได้รับชัยชนะ บนพื้นฐานของความศรัทธา ปัญหาที่น่ากลัวก็จะกลับกลายเป็นความเยือกเย็นด้วย (Avyakt 05/12/79)

คำสรรเสริญของความเยือกเย็นถูกจดจำอยู่ในรูปของเทวีของความเยือกเย็น การมีธรรมชาติของความอ่อนโยนหมายถึงการมีธรรมชาติของความเยือกเย็น สถานการณ์อาจจะเป็นสถานการณ์ที่มีความกดดัน แต่ถ้าเราดำรงอยู่ในความอ่อนโยน แล้วเราก็จะถูกเรียกว่าเป็นครูผู้ประสบความสำเร็จ (Avyakt 26/11/94)

คุณธรรม - ความพอใจ (Contentment)

วันนี้บัพดาดากำลังดูเพชรพลอยแห่งความพอใจอันสูงส่งจากทั้งสี่ทิศ ยุคแห่งการบรรจบพบกันเป็นยุคสำหรับการคงอยู่ด้วยความพอใจ ความพอใจเป็นบุคลิกภาพของความบริสุทธิ์ของชีวิตบราห์มิน ด้วยบุคลิกภาพนี้ลูกก็กลายเป็นดวงวิญญาณพิเศษอย่างง่ายดาย ถ้าไม่มีบุคลิกภาพของความพอใจ ลูกก็จะไม่สามารถถูกเรียกว่าดวงวิญญาณพิเศษ ทุกวันนี้บุคลิกภาพสองชนิดได้รับการสรรเสริญ หนึ่งนั้นคือบุคลิกภาพทางร่างกาย อีกอันหนึ่งคือบุคลิกภาพของตำแหน่ง บุคลิกภาพของความพอใจ ปรากฏให้เห็นในการแสดงออกของดวงวิญญาณบราห์มิน ผู้ซึ่งมีความยิ่งใหญ่ของความพอใจในชีวิตบราห์มินของเขา และเพียงแต่บุคลิกภาพของตำแหน่งของสภาวะที่สูงส่งของเขาเป็นที่เห็นได้ พื้นฐานของความพอใจคือ ความสมบูรณ์ด้วยการบรรลุทุกสิ่งที่ได้รับโดยสิทธิ์จากบาบา นั่นคือการพูดว่าดวงวิญญาณนั้นกำลังท่วมท้น การขาดสิ่งใด ๆ เป็นเหตุผลสำหรับความไม่พอใจ การบรรลุผลทุกสิ่งนำมาซึ่งความพอใจ
ไม่มีชื่อหรือร่่องรอยของความไม่พอใจในชีวิตบราห์มิน นี่เป็นที่รู้กันว่าเป็นประสบการณ์ของความสุขของชีวิตบราห์มิน ด้วยบุคลิกภาพนี้ นี่คือชีวิตของความพอใจ ชีวิตของความรื่นเริง ความหมายของตาปาเซียนั้นคือบุคลิกภาพของความพอใจควรจะเห็นได้ในดวงตาของลูก บนใบหน้าในการแสดงออก และการกระทำ บาบากำลังสร้างลูกประคำของเพชรพลอยแห่งความพึงพอใจเช่นนี้

เพชรพลอยแห่งความพอใจหมายถึงเพชรพลอยที่ปราศจากรอยตำหนิใด ๆ สัญลักษณ์ของความพอใจนั่นคือดวงวิญญาณที่พอใจจะประสบกับสภาพที่ตนพึงพอใจ และคนอื่นก็จะพึงพอใจกับดวงวิญญาณนั้นด้วย ในสภาวะของความพึงพอใจ และหัวใจไม่ได้มีคำถามใด  ผู้ที่มีหัวใจที่พึงพอใจก็คงอยู่ในความพอใจ เพราะเป็นผู้ที่เต็มไปด้วยความรู้เกี่ยวกับละคร และไม่มีคำถามใด ๆ การถามคำถามอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นกับตนเองหรือผู้อื่น ลูกจะได้คำตอบด้วยตัวลูกเองเป็นคนแรก บาบาได้บอกลูกมาก่อนแล้วใช่หรือไม่ว่าไม่ให้ถามว่าอะไรหรือทำไม แต่ให้ใส่จุด เปลี่ยนสิ่งนั้นภายใน 1 วินาที จากรายละเอียดไปสู่สาระในวินาทีต่อมา ผู้ที่มีความพึงพอใจถึงระดับนั้นก็ดำรงอยู่ในความเบาสบายเสมอ ดังนั้นตรวจสอบว่ามีเครื่องหมายของเพชรพลอยแห่งความพอใจเช่นนั้นในตนเองหรือไม่ บัพดาดาได้มอบสมญานาม "เพชรพลอยแห่งความพอใจ" กับทุก ๆ คน บัพดาดากำลังถามเพชรพลอยแห่งความพอใจทั้งหมด เฮ้ เพชรพลอยแห่งความพอใจ ลูกพอใจไหม (ฮาจี) อัชชา ลูกมีความพอใจกับตัวลูกเองเสมอหรือไม่ นั่นคือกับความเพียรพยายามของลูก กับความเพียรพยายามของการเปลี่ยนแปลงสันสการ์ของลูก ในเปอร์เซ็นของความเพียรพยายามของลูก หรือสภาวะของลูกหรือไม่ ลูกไม่ได้พูดว่า "ฮาจี" เมื่อมีประเด็นของ "เสมอ ๆ" คำถามที่สอง ลูกพอใจอยู่ กับความคิด คำพูด และการติดต่อเสมอ ๆ หรือไม่ ในทั้งหมด 3 สิ่ง ไม่เพียงแต่ชนิดเดียวของงานรับใช้ แต่ลูกพึงพอใจกับงานรับใช้ทั้ง 3 ชนิดนั้นเสมอหรือไม่ ดังนั้นลูกจะพูดว่าอะไร ลูกพอใจกับตัวลูกเองและกับผู้อื่น เมื่อเข้ามาติดต่อและสัมพันธ์กับดวงวิญญาณอื่นเสมอหรือไม่ หรือลูกกำลังคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้เพราะว่าระหว่างปีของตปาเซีย นี่เป็นผลสำเร็จของตาปาเซียที่ลูกจะต้องได้รับ ควรจะมีความพอใจกับตนเอง กับงานรับใช้ และกับผู้อื่น กับทุก ๆ สิ่ง เหมือนอย่างกับลูกมีเป้าหมายที่จะมีโยคะ 8 ชั่วโมง เช่นกัน รักษาเป้าหมายที่ชัดเจนและสูงส่งที่จะบรรลุถึงผลของความพอใจทั้ง 3 ชนิดนี้ ลูก ๆ บางคนพิจารณาตัวพวกเขาว่าอยู่อย่างพอใจจากความฉลาดของพวกเขา อย่าพอใจด้วยวิธีนี้ หนึ่งคือเมื่อหัวใจยอมรับ และอีกหนึ่งคือเมื่อมันสมองยอมรับ ลูกพอใจกับตนเอง ด้วยสติปัญญาความคิดของลูก "พวกเรามีความกังวลอะไร พวกเราเบาสบาย" การพิจารณา่ว่า ตัวลูกเองพึงพอใจด้วยสติปัญญาของลูกมันไม่ใช่ความพอใจ ลูกจะต้องเข้าใจเรื่องนี้อย่างถูกต้อง สัญลักษณ์ของความพอใจควรจะเป็นประสบการณ์ของตน หัวใจของลูกพึงพอใจเสมอ มีบุคลิกภาพเช่นนั้นหรือไม่ ถ้าลูกคิดว่าลูกมีบุคลิกภาพนั้น แต่ผู้อื่นไม่เห็นว่าลูกมีบุคลิกภาพนั้น มันหมายความว่าลูกพิจารณาตัวลูกเองว่าเป็นผู้ที่ฉลาด ดังนั้นมันไม่ควรจะมีความพอใจชนิดนี้ แต่ลูกจะต้องกลายเป็นดวงวิญญาณที่พอใจด้วยประสบการณ์ที่ถูกต้อง ความพอใจหมายความว่าหัวใจและสติปัญญาจะอยู่อย่างพักผ่อนเสมอ ทั้งสองจะอยู่ในสภาวะของความเบาสบายและความสุข จะไม่มีความวุ่นวาย พวกเขาจะมีความสุขและความสบาย เพชรพลอยของความเบาสบายเช่นนี้จะเปล่งประกายเหมือนกับเพชรพลอยบนหน้าผากของบาบาเสมอ ตรวจสอบตัวลูกเอง ความพอใจสามารถทำให้ลูกได้รับพรจากบาบาและผู้อื่นทั้งหมด ดวงวิญญาณที่พอใจจะมีประสบการณ์ว่าตัวเขาเองกำลังโบยบินอยู่บนวิมานของพรของบาบาและของผู้อื่นทั้งหมดวันแล้ววันเล่า พรเหล่านี้เป็นพาหนะที่โบยบินสำหรับดวงวิญญาณนั้น เขาจะไม่ร้องขอพร แต่พรก็จะมาถึงเขาโดยอัตโนมัิติ การเป็นเพชรพลอยแห่งความพอใจเช่นนี้หมายถึง ตปาสวี (ผู้ที่ทำความเพียรอย่างเข้มข้น) ผู้ซึ่งเป็นรูปธรรมแห่งความสำเร็จ

ถึงดวงวิญญาณที่พอใจ ผู้ซึ่งยิ่งใหญ่ทั้งหมดในทั้งสี่ทิศ ถึงดวงวิญญาณที่สูงส่งที่มีความพึงพอใจในหัวใจอย่างสม่ำเสมอ เขาเหล่านั้นผู้ซึ่งดำรงอยู่ในความเบาสบาย ถึงดวงวิญญาณผู้ซึ่งเป็นผู้รับใช้ ผู้ซึ่่งทำงานรับใช้ด้วยความเร็วที่เร็วมาก ด้วยการรับใช้ทั้งสามชนิดในเวลาเดียวกัน ถึงดวงวิญญาณตปาสวีเหล่านั้นซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งของสภาวะอันสูงส่ง ด้วยความรักของบัพดาดา ด้วยความคิดถึงและนมัสเต (Avyakt 17/03/91)

ความสำเร็จที่มีขีดจำกัดยัดเยียดความมีขีดจำกัดให้ในหัวใจ ดังนั้นจึงมีประสบการณ์ของความไม่พอใจ และแล้วความมีขีดจำกัดรบกวนงานรับใช้ ทำไมหรือ เพราะว่าไม่มีการบรรลุผลของความปรารถนาที่มีขีดจำกัดที่ต้องการผล อย่างไรก็ตามผลของความปรารถนาที่มีขีดจำกัดเป็นผลชั่วคราว สัญลักษณ์ของความพอใจในผู้ซึ่งพอใจในความคิดและหัวใจกับผู้อื่น กับบาบา และละครก็จะมีกระแสของความพอใจปรากฏให้เห็นในความคิดและร่างกายอย่างสม่ำเสมอ ไม่สำคัญว่าสถานการณ์อาจจะเป็นอะไร แม้ว่าดวงวิญญาณเฝ้าแต่มาต่อต้าน แม้ว่ามันมาเพื่อชำระสะสางบ่วงกรรมหรือแม้แต่ความทุกข์ทรมานของร่างกายมาต่อต้าน ดวงวิญญาณผู้ซึ่งเป็นอิสระจากความปรารถนาที่มีขีดจำกัด ก็จะเห็นได้เหมือนกับดาวที่เปล่งประกาย กำลังเปล่งประกายอย่างคงที่ด้วยความพึงพอใจเพราะความพอใจ ความคิดที่พึงพอใจจะไม่เป็นความคิดที่มีคำถามในทุกประเด็น จิตใจที่ถามคำถามหมายถึงจิตใจนั้นมีความสงสัย ถ้ามีคำถามมันหมายความว่ามีความไม่พึงพอใจ สัญลักษณ์ของผู้ซึ่งมีความคิดที่พึงพอใจ พวกเขาจะไม่เห็นแก่ตัวอย่างสม่ำเสมอ และจะรู้สึกเสมอว่าไม่ควรประฌามผู้อื่น พวกเขาจะไม่กล่าวหาผู้อื่น พวกเขาจะไม่ประฌามผู้ให้โชคโดยพูดว่า "่ท่านสร้างโชคของฉันเช่นนี้หรือ" พวกเขาจะไม่ประฌามละครโดยพูดว่า "บทบาทของฉันเป็นเช่นนี้ในละคร" หรือจะไม่ประฌามบุคคลใด ๆ โดยพูดว่า "สันสการ์ของผู้นี้เป็นเช่นนี้" พวกเขาจะไม่ตำหนิธรรมชาติโดยพูดว่า "บรรยากาศของธรรมชาติเป็นเช่นนี้" และจะไม่ตำหนิบ่วงกรรมของร่างกายโดยพูดว่า "ร่างของฉันเป็นเช่นนี้" การเป็นผู้ที่พึงพอใจหมายถึงไม่เห็นแก่ตัวอย่างสม่ำเสมอ ด้วยทัศนคติและการมองซึ่งไม่ตำหนิผู้ใดเลย ความพิเศษของยุคแห่งการบรรจบพบกันคือความพึงพอใจ และสัญลักษณ์ของความพึงพอใจคือความสมหวัง (Avyakt 05/10/87)

ลูกมีเครื่องอำนวยความสะดวกมากเท่าใด มากเท่านั้นที่ลูกจะต้องใช้สติปัญญา ลูกเป็นอะไรก็ตาม ลูกอยู่ที่ใดก็ตาม ขอให้ลูกอยู่ในความสุขเสมอ ผู้ซึ่งคงอยู่ในความพอใจแม้เพียงสิ่งเล็กน้อย ก็มีประสบการณ์ของการบรรลุผลทั้งหมด ความพอใจเป็นทรัพย์สมบัิติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมด ผู้ซึ่งมีความพอใจมีทุกสิ่ง ผู้ซึ่งไม่มีความพอใจไม่มีอะไรเลยแม้แต่ในขณะที่มีทุกสิ่ง เพราะว่าดวงวิญญาณไม่พอใจจะตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของความปรารถนาเสมอ ๆ ความปรารถนาหนึ่งจะประสบความสำเร็จ แล้วก็มี 10 ความปรารถนาปรากฏขึ้นมาอีก (Avyakt 16/12/93)

ดวงวิญญาณที่มีความพอใจได้รับความรักจากตนเอง พวกเขาได้รับความรักจากทุกคน และ แน่นอนพวกเขาได้รับความรักจากพ่ออยู่แล้ว เพราะว่าในชีวิตบราห์มินที่สูงส่งนี้ ไม่มีการกล่าวถึงการขาดแคลนของผลสำเร็จ ดังนั้นที่ไหนมีความสำเร็จทั้งหมดความพอใจมีอยู่โดยอัตโนมัติและเป็นธรรมชาติ ลักษณะนิสัยที่เป็นธรรมชาตินั้นคือความพอใจ รูปลักษณะและสันสการ์ดั้งเดิมของความพอใจนั้นสูงส่งอย่างยิ่ง ซึ่งโดยสภาวะแวดล้อมที่พอใจ กระแสและบรรยากาศของความพอใจก็จะสามารถเปลี่ยนแปลงดวงวิญญาณที่ไม่พอใจให้กลายเป็นดวงวิญญาณที่พอใจได้ ความพอใจเป็นของขวัญพิเศษจากบัพดาดา ณ ยุคแห่งการบรรจบพบกัน ความพิเศษของความพอใจจะนำผู้อื่นผู้ซึ่งพิเศษเข้ามาใกล้ชิดกับลูก แต่ลูกจะต้องเป็นผู้ที่พอใจอย่างสม่ำเสมอ ไม่สำคัญว่าสถานการณ์จะเปลี่ยนแปลงไปมากเท่าใด สภาพของความพอใจไม่สามารถจะเปลี่ยนโดยสถานการณ์ สถานการณ์ภายนอกเหล่านั้นจะต้องเป็นสิ่งที่ต้องเปลี่ยนไป แต่สภาพของความพอใจของตนเป็นสิ่งที่จะต้องนำความก้าวหน้ามาอย่างสม่ำเสมอ สำหรับดวงวิญญาณเช่นนี้ ไม่สำคัญว่าสถานการณ์อาจจะเปลี่ยนไปมากเท่าไรที่พยายามจะเขย่าลูก มันจะเป็นประสบการณ์เหมือนอย่างเช่นนมันเป็นการแสดงหุ่นกระบอก ดังนั้นนี่เป็นการแสดงของมายาด้วย หรือธรรมชาติซึ่งลูกควรจะเฝ้าสังเกตอย่างเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง ขณะที่กลายเป็นรูปธรรมของความพอใจ

การมีการบรรลุผล มีความสัมพันธ์และทรัพย์สมบัติทั้งหมดคือสาระสำคัญเป็นพิเศษ ในสัมพันธภาพด้วยเช่นกัน ถ้ามีว่าสัมพันธภาพใดสัมพันธภาพหนึ่งขาดหายไป มันก็จะไม่เป็นความพอใจที่สมบูรณ์ ดังนั้นในรูปของสัมพันธภาพลูกต้องการสัมพันธภาพทั้งหมดอย่างเป็นอมตะ ถ้าสัมพันธภาพใด ๆ สามารถถูกทำลายลงได้ แล้วมันก็จะมีการขาดของความสำเร็จและความไม่พอใจโดยอัตโนมัติ อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียง ณ เวลาปัจจุบันของยุคแห่งการบรรจบพบกันนี้ที่ลูกสามารถมีประสบการณ์ของความสัมพันธภาพทั้งหมด และสัมพันธภาพอันไม่มีวันดับสูญทั้งหมดกับพ่อผู้เดียว ในยุคทองด้วยเช่นกัน ลูกจะมีสัมพันธภาพน้อยมาก ลูกจะไม่มีสัมพันธภาพทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ณ เวลาปัจจุบัน สัมพันธภาพอะไรก็ตามที่ดึงดูดลูก สัมพันธภาพอะไรก็ตามที่ลูกปรารถนาจะมีประสบการณ์ ลูกสามารถมีประสบการณ์ผ่้านพระเจ้า ณ เวลานี้ แต่ละคนชอบสัมพันธภาพที่แตกต่างกันในชีวิตของเขา บางคนไม่ชอบสัมพันธภาพของพ่อ แต่จะชอบสัมพันธภาพของเพื่อนมากกว่าเป็นอย่างมาก  อย่างไรก็ตามลูกมีสัมพันธภาพทั้งหมดกับพ่อในเวลาเดียวกันหรือไม่ ลูกมีหรือไม่ หรือว่ามีบางสิ่งยังขาดหายไป พร้อมกับความร่ำรวยทางวัตถุ ถ้าลูกไม่มีความร่ำรวยของคุณธรรมทั้งหมด ความร่ำรวยของอำนาจทั้งหมด และความร่ำรวยของความรู้สมบูรณ์แบบที่สูงส่งแล้ว ความพอใจก็ไม่สามารถคงอยู่ได้ตลอดเวลา อย่างไรก็ตามลูกทั้งหมดก็มีความร่ำรวยที่สูงส่งนี้ใช่ไหมลูก (Avyakt 03/04/94)

ก่อนอื่นจงเป็นผู้เฝ้าดูที่ละวางและตรวจสอบตัวลูกเอง ลูกเองเป็นรูปธรรมของความพอใจกับตารางบันทึกการฝึกฝนของตัวเอง ด้วยความคิดที่จริงจังและหัวใจที่ซื่อตรงหรือไม่ สิ่งที่สองพิจารณาถึงเปอร์เซนต์ในวิธีการที่ถูกต้องของการคิดถึงบัพดาดาพิจารณาจะให้ลูกมีตารางบันทึกการฝึกฝนของลูกตรงตามวิธีการในความคิด คำพูด การกระทำ และสัมพันธภาพหรือไม่ นั่นคือบาบาควรจะพอใจด้วย สิ่งที่สาม ครอบครัวบราห์มินพอใจกับชีวิตโยคีอันสูงส่งของลูกหรือไม่ การมีประสบการณ์ทั้งสามชนิดของความพอใจหมายถึงการมีค่าที่จะประกาศสิทธิ์ในรางวัล ถ้าลูกทำตามคำชี้แนะของการทำตารางบันทึกการฝึกฝนอย่างละเอียด แล้วผู้ที่เชื่อฟังเช่นนี้จะได้รับคะแนน อย่างไรก็ตามผู้ที่เชื่อฟังเหล่านั้น พร้อมกับการรักษาตารางบันทึกการฝึกฝนและการประสิทธิ์ในคะแนน โดยวิธีการที่ถูกต้องของความเพียรพยายามและความก้าวหน้า จะได้รับคะแนนเต็ม ผู้ซึ่งทำตามการฝึกฝนนี้ และมีความถูกต้องในการรักษาตารางการฝึึกฝนของพวกเขา มีค่าที่จะรับการแสดงความยินดีจากบัพดาดาและจากครอบครัว แต่เพียงแต่ผู้ซึ่งมีค่าควรที่จะรับการแสดงความยินดีสำหรับความพอใจของทุกคน เป็นผู้มีค่าที่จะประกาศสิทธิ์ในรางวัล พลังอำนาจของสภาวะของตัวตนดั้งเดิมก็จบสิ้นอิทธิพลของสถานการณ์ใด ๆ เหมือนอย่างเช่นมันเป็นเพียงฉากที่ให้ความบันเทิงนั้น ปรากฏต่อหน้าของลูกแล้วก็จากไป ลูกไม่ควรที่จะรับเอาการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ของสถานการณ์ไว้ในความคิดของลูก (Avyakt 31/12/91)

ลูกควรเป็นอิสระจากอุปสรรคในงานรับใช้อย่างสม่ำเสมอ จงพึงพอใจกับคุณธรรมของลูกอย่างสม่ำเสมอ และจงเป็นผู้ที่ทำให้ผู้อื่นพอใจด้วย คุณธรรมของความพอใจเป็นกระจกที่จะส่องให้เห็นถึงการซึมซับของคุณธรรมอื่น ๆ ทั้งหมด ลูกจะต้องประกาศสิทธิ์ในประกาศนียบัตรของความพอใจสำหรับตัวลูกเอง และจากผู้อื่นในรูปของคุณธรรมของลูก นี่คือสัญลักษณ์ของผู้ซึ่งผ่านด้วยเกียรติ สัญลักษณ์ของเพชรทั้งแปด (Avyakt 30/03/85)

ผู้ซึ่งอยู่ในความเป็นรูปธรรมของความพอใจจะทำให้ผู้อื่นพอใจ และขณะที่เดินและเคลื่อนไหว พวกเขาจะมีประสบการณ์ของการเป็นเช่นร่างแสง คุณธรรมความอดทนเป็นคุณธรรมของความรู้ที่สำคัญมาก ลูกเห็นพลังอำนาจของความอดทนในตัวลูกมากเท่าใด ลูกควรพิจารณาตัวลูกเองเป็นผู้ที่พอใจในตัวเองมากตามนั้น แล้วผู้อื่นก็พอใจไปกับลูก การมีความพอใจหมายถึงการได้รับความสำเร็จ (Avyakt 08/06/71)

เมื่อดวงวิญญาณนั้นเข้มแข็ง บัญชีกรรมหรือความป่วยไข้ของร่างกายก็เปลี่ยนรูป  ประสบการณ์เหมือนเช่นการถูกตรึงบนไม้กางเขนเปลี่ยนไปเป็นเช่นเพียงแค่ถูกหนามตำ และเพราะสภาวะเช่นนั้นของดวงวิญญาณ ก็จะมีประสบการณ์ของความเข้มแข็ง ดวงวิญญาณเช่นนี้ไม่เคยมีประสบการณ์ของความเจ็บปวดของความป่วยไข้ หรือพวกเขาจะพูดถึงความเจ็บปวดของพวกเขาที่จะแพร่กระจายกระแสความเจ็บปวด ตามความเป็นจริงพวกเขาจะเปลี่ยนความเจ็บปวดเป็นความพอใจ ด้วยพลังอำนาจของการเปลี่ยนแปลง ด้วยความเป็นผู้พอใจ พวกเขาก็นำกระแสของความพอใจไปสู่ผู้อื่น นั่นคือพวกเขาคือนายผู้ทรงฤทธิ์ผู้มีสิทธิและอำนาจเฉียบขาด และพวกเขาได้ใช้พลังอำนาจของความอดทนและพลังอำนาจของการกลืนหายในเวลาที่ถูกต้องจากพรแห่งอำนาจที่ได้รับมา ด้วยการใช้พรของพลังอำนาจทั้งหมดนั่นคือทรัพย์สมบัติ ณ เวลาที่ต้องการใช้ ได้กลายเป็นพรของพวกเขา พรนั้นได้ทำงานเป็นยารักษาสำหรับพวกเขา (Avyakt 29/10/87)

บาบาได้บอกลูกตั้งแต่ตอนต้นด้วยว่า ในตารางของตปาเซีย มีหลายคนผู้ซึ่งให้คะแนนตัวเอง ผู้ซึ่งให้ใบรับรองตัวเอง แต่มีเพียงบางคนเท่านั้นที่ได้ใบรับรองความพอใจจากทุกคน บาบาเคยบอกลูก ๆ ก่อนหน้านี้เช่นกันว่า มีลูก ๆ หลายคนพูด "พวกเราสบายดี แต่ดวงวิญญาณอื่นมีบัญชีกรรมที่รุนแรงเช่นนี้กับพวกเรา มันไม่มีปัญหา เราพยายามจะทำให้พวกเขาพอใจมากเท่าไร พวกเขาไม่ได้เคยพอใจ" บัพดาดาได้กล่าวไว้ในตอนต้นเช่นกัน ถ้ามีบัญชีกรรมที่รุนแรงเช่นนี้ ลูกควรจะยังต้องรับใบรับรองของคะแนน 95% จากคนอื่น ๆ ไม่ต้องสนใจคนอีก 5% ที่มีบัญชีกรรมที่รุนแรง นั่นคือการให้อภัย ดังนั้น 95% ควรจะให้พรกับลูกจากหัวใจ (Avyakt 08/04/92)

มีความหลากหลายสามชนิดของสัมพันธภาพ อย่างแรกกับครอบครัวบราห์มิน อย่างที่สองกับดวงวิญญาณผู้ซึ่งเป็นนักเรียน อย่างที่สามกับครอบครัวทางโลก สัญลักษณ์ของความพอใจของลูกและกับดวงวิญญาณต่างชนิดทั้งสาม ซึ่งเข้ามามีสัมพันธภาพกับลูกตลอดทั้งวัน นั่นคือตัวลูกเองจะต้องเบาสบายในจิตใจ และคงอยู่ในความสุข และผู้อื่นก็จะคงอยู่ในความสุขกับลูก สัญลักษณ์ของความไม่พอใจ คือว่าลูกจะมีความหนักหน่วงในจิตใจ ความคิดจะเฝ้าแต่เข้ามาในจิตใจของลูก แม้ว่าลูกจะไม่ปรารถนาซ้ำแล้วซ้ำเล่า "ฉันไม่ควรจะพูดสิ่งนี้" "มันเป็นการดีกว่ามากถ้าฉันทำอย่างนี้" "มันจะเป็นการดีกว่าที่จะพูดเช่นนี้และทำอย่างนี้" ภาวะนี้จะไม่ทำให้ลูกคงอยู่ในความสุข ความใสสะอาดในสัมพันธภาพหมายถึงความพอใจ (Avyakt 06/01/90)

สัญลักษณ์ของดวงวิญญาณผู้ซึ่งมีสิทธิต่ออาณาจักรที่ประสบความสำเร็จ นั่นคือ เขาจะมีความพอใจกับความเพียรพยายามของเขาอย่างสม่ำเสมอ และพร้อมกันนั้นดวงวิญญาณทั้งหมดที่เข้ามามีความสัมพันธ์และติดต่อด้วยกับดวงวิญญาณที่ประสบความสำเร็จนั้น จะได้รับความพอใจในตัวเขาอย่างสม่ำเสมอ และการขอบคุณก็จะปรากฏขึ้นมาจากหัวใจของพวกเขาำสำหรับดวงวิญญาณนั้น พร้อมกับเสียงเพลงจากหัวใจของทุกคน จะมีเพลงของบาบาบรรเลงอย่างสม่ำเสมอ ในหูของเขาจะได้ยินเพลงแห่งความมหัศจรรย์อย่างสม่ำเสมอ (ว๊าว...ว้าว) และคำขอบคุณจากทุกคน นี่เป็นเพลงอัตโนมัติ (Avyakt 25/02/91)

ดวงวิญญาณผู้ซึ่งมีความปรารถนาดีสามารถได้รับสิทธิ์ในใบรับรองของความพอใจจากทุกคนได้อย่างง่ายดาย (Avyakt 10/11/87)

ใครสามารถได้รับพร ผู้ซึ่งคงอยู่ในความพอใจและทำให้ผู้อื่นพอใจ ที่ใดมีความพอใจก็จะีมีพร ถึงแม้ว่าลูกจะไม่รู้สิ่งใดเลย มันไม่สำคัญ ถ้าลูกไม่รู้ว่าจะให้คำบรรยายอย่างไร มันไม่สำคัญ ถ้าลูกรู้สึกยากลำบากอย่างมากที่จะซึมซับคุณธรรมทั้งหมด ถ้าลูกพบว่าเป็นความเพียรพยายามที่จะควบคุมพลังอำนาจทั้งหมด อย่าได้ใส่ใจเพียงแต่ซึมซับสิ่งหนึ่ง :  ฉันจะต้องให้พรและรับพร ลูกจะไม่ต้องทำความเพียรพยายามใด ๆ ลองทำและเฝ้าดู วันหนึ่งจากอมฤตเวลาจนถึงกลางคืนทำการบ้านนี้ ฉันจะต้องให้พรและรับพร และเวลากลางคืนตรวจสอบตารางบันทึกการฝึกฝน และตรวจดูว่ามันเป็นความเพียรพยายามที่ง่ายหรือไม่ หรือว่าลูกต้องใช้ความเพียร อย่าได้ทำสิ่งอื่นแต่ให้พรและรับพร สิ่งนี้มันง่ายใช่หรือไม่ ทุกสิ่งรวมอยู่ในนี้ คุณธรรมที่สูงส่งและอำนาจจะมาเองโดยอัตโนมัติ ถ้าบางคนให้ความทุกข์กับลูก แม้กระนั้นลูกก็ต้องให้พร (Avyakt 30/11/92)

การเป็นร่างแสงหมายถึงการคงอยู่อย่างพอใจและทำให้ผู้อื่นพอใจ ลูกคงอยู่อย่างพอใจหรือลูกได้อยู่อย่างไม่พอใจในบางเรื่อง หรือถ้ามีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ลูกไม่พอใจหรือไม่ ลูกจะคงอยู่อย่างพอใจหรือไม่ ถ้ามีบางคนมาประฌามลูก ลูกจะคงอยู่อย่างพอใจหรือไม่ เมื่อมีบางคนพยายามทำให้ลูกขึ้น ๆ ลง ๆ คิดให้ดีก่อนที่ลูกจะตอบ ถ้าครูไม่ได้พูดกับลูกมากนัก หรือไม่ได้ถามเกี่ยวกับลูก ลูกยังคงอยู่อย่างพอใจหรือรู้สึกไม่พอใจ เราควรจะถามถึงประวัติของลูกหรือ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นลูก ๆ ของผู้ให้ก็ยังเป็นผู้้ให้ และดังนั้นลูกไม่สามารถจะเป็นผู้ที่ไม่พอใจในสถานการณ์ใด ๆ ความพอใจเป็นคุณสมบัติพิเศษของบราห์มิน การคงอยู่ด้วยความพอใจกับตัวลูกเองและผู้อื่น มีความพอใจกับบทบาทที่ลูกได้รับคือการเคลื่อนไปข้างหน้า ลูกพอใจในขอบเขตนี้ไหม ผู้เป็นแม่เป็นเทวีของความพอใจ ใช่หรือไม่ เทวีของความพอใจได้รับการบูชา รักษาความคิดมุ่งมั่นว่าลูกจะต้องไม่ละทิ้งความพอใจ และแล้วความสำเร็จก็จะอยู่กับลูกเสมอ ควรจะมีความมุ่งมั่นในความคิด คำพูด การกระทำของลูก มันไม่ควรจะเป็นว่าลูกมีความคิดมุ่งมั่น แต่มีการเปลี่ยนแปลงในการกระทำ ไม่ใช่ ปีนี้คงอยู่อย่างพอใจอย่างสม่ำเสมอ หมายถึงคงอยู่ในความสำเร็จ อย่าปล่อยให้ความสำเร็จของลูกผ่านไป ไม่สำคัญว่ากระดาษสอบจะยากลำบากอย่างไรที่อาจจะมา ลูกจะต้องคงอยู่อย่างพอใจและทำให้ผู้อื่นพอใจ เพราะว่าสมญาของลูกคือผู้ที่ให้คุณประโยชน์ต่อโลก (Avyakt 18/01/94 กลุ่ม6)

สัญลักษณ์ของการกระทำที่สูงส่ง นั่นคือตัวลูกเองจะคงอยู่อย่างพอใจ และผู้อื่นจะพอใจด้วย มันไม่ควรจะเป็นว่าลูกนั้นพอใจ และมันก็ไม่สำคัญว่าผู้อื่นจะพอใจหรือไม่ ผู้ซึ่งมีชีวิตเป็นโยคีจะมีอิทธิพลโดยธรรมชาติต่อชีวิตของผู้อื่น ถ้าลูกไม่พอใจ หรือผู้อื่นไม่พอใจกับลูก แล้วลูกควรจะเข้าใจว่าลูกกำลังขาดในการใช้ยุทธวิธีที่ถูกต้องในขณะที่อยู่ในโยคะ ดังนั้นลูกทั้งหมดพอใจหรือไม่ หรือลูกเพียงแต่ทำให้ตัวเองพอใจ และคิดว่าตัวลูกเป็นผู้ที่ถูกต้องอย่างสมบูรณ์ทั้งหมดหรือไม่ ลูกทั้งหมดพอใจหรือบางคนพอใจ และคนอื่นๆ ไม่พอใจอย่างนั้นหรือ ลูกคงอยู่ในความพอใจกับตัวลูกเองหรือไม่ หรือว่าลูกไม่พอใจเมื่อมีความอ่อนแอใด ๆ ปรากฏขึ้น ลูกรู้สึกเช่นนี้ในบางครั้ง หรือลูกได้สมบูรณ์พร้อมแล้ว ความพอใจเป็นเป้าหมายหลักของผู้ซึ่งมีชีวิตเป็นโยคี ดังนั้นควรที่เราจะถามเพื่อน ๆ ของลูกหรือไม่ว่าพวกเขาพอใจกับลูกหรือไม่ พวกเขาจะพูดว่าใช่ หรือพวกเขาจะทำให้พวกเขาเสียหน้าหรือไม่ เขาผู้ซึ่งมีชีวิตเป็นโยคีควรจะมีใบรับรอง 3 ใบ หนึ่ง มีความพอใจกับตนเอง สอง บาบาควรจะมีความพอใจกับลูก และสาม คือครอบครัวทางโลกและทางดวงวิญญาณควรจะพอใจกับลูก ลูกมีใบรับรองทั้ง 3 นี้ หรือลูกต้องเรียกร้องมัน (Avyakt 10/01/94 กลุ่ม 4)

คุณธรรม - ความสม่ำเสมอ (Constancy)

การมีสภาวะความสม่ำเสมอหมายถึงการมีประสบการณ์ของความหวานของผลสำเร็จทั้งหมดและความสัมพันธ์ทั้งหมดกับผู้เดียว (Avyakt 18/01/94)
ลูกมีประสบการณ์ว่าตัวลูกเองเป็นดวงวิญญาณ ผู้ซึ่งอยู่ในการคิดถึงพ่อเพียงผู้เดียว และมีสภาวะที่สม่ำเสมอหรือเปล่า ? พื้นฐานของการรักษาสภาวะที่สม่ำเสมอนั้นคือลูกเป็นของพ่อผู้เดียวไม่มีใครอื่น ถ้ามีบุคคลที่สองหรือที่สาม ลูกไม่สามารถรักษาสภาวะที่สม่ำเสมอในรูปของความคิดถึงแม้แต่ในความคิด ดังนั้นจึงควรมีแต่พ่อเพียงผู้เดียว ที่ไหนที่มีพ่อเป็นผู้ร่วมทาง การกระทำได้สำเร็จลงเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นถ้ามีแต่พ่อเพียงผู้เดียว ไม่มีผู้อื่นในทั้งสาม คือ ความคิด คำพูด การกระทำ และแล้วสภาวะของลูกก็จะสม่ำเสมอ ใช่หรือไม่ ? แล้วสภาวะของลูกก็จะไม่ขึ้น ๆ ลง ๆ มันจะไม่สั่นคลอนและสม่ำเสมอ ลูกจะเรียกว่าอะไร ? โชคแห่งอาณาจักรของสัตยุคที่ไม่หวั่นไหวสั่นคลอน (Avyakt 17/03/91)

เน้นความสำคัญเป็นพิเศษต่อคำว่าสม่ำเสมอโดยเฉพาะ เน้นความสำคัญของคำนี้อย่างสม่ำเสมอ ในความคิด คำพูด ในการแสวงบุญแห่งการคิดถึง ในฐานะที่เป็นรูปธรรมแห่งความรู้ ในการซึมซับและในงานรับใช้ เน้นความสำคัญของคำนี้อย่างสม่ำเสมอในสี่วิิชาทั้งหมด รับสิ่งนี้ไว้เป็นพร วิธีของการที่จะคงอยู่ในสภาวะที่สม่ำเสมอ คือการมีความเข้มแข็งจากผู้เดียว และการค้ำจุนจากผู้เดียว ผู้ที่ดำรงอยู่ในความเข้มแข็ง และการค้ำจุนจากผู้เดียว จะมั่นคงอย่างสม่ำเสมอ จะไม่มีอะไรที่จะดึงดูดความสนใจของดวงวิญญาณเช่นนี้ได้ ดวงวิญญาณเช่นนี้จะเป็นผู้ที่ปราศจากอุปสรรคและกลายเป็นประภาคาร และจะกลายเป็นเครื่องมือที่ช่วยส่องทางให้กับผู้อื่น ๆ อีกมาก และดังนั้นตรวจดูว่ามีกี่ดวงวิญญาณที่ลูกส่องทางให้เดินในหนึ่งวัน นี่คืองานของลูก นี่คือธุรกิจ งานของบราห์มิน (Avyakt 10/11/79)

อาณาจักรเดียวหมายความว่า ดวงวิญญาณควบคุมอาณาจักรของอวัยวะทางกาย ซึ่งมีหน้าที่ในการกระทำภาระกิจของอาณาจักรอย่างสม่ำเสมอ
เครื่องหมายแห่งการปกครองตนเองก็คือลูกจะมีประสบการณ์ ว่าตัวลูกเป็นผู้สูงส่ง และมีสิทธิทุกอย่างอย่างสม่ำเสมอ

ดังนั้นตรวจดู ความสุข ความสงบ และทรัพย์สมบัติของลูก อยู่บนพื้นฐานของความสำเร็จที่มีขีดจำกัดหรือไม่ หรือว่าลูกมีความสุขทางดวงวิญญาณที่เหนือการสัมผัสแห่งอาณาจักรของพระเจ้าสูงสุดหรือไม่ ประสบการณ์ความสุขของลูกมีพื้นฐานอยู่บนความหมายของการสรรเสริญและความสะดวกสบายจากเครื่องอำนวยความสะดวก หรืออาณาจักรของลูก ซึ่งเป็นความสุขเหนือประสาทสัมผัส ที่อยู่บนพื้นฐานของการบรรลุถึงพระเจ้า มีเหตุการณ์ที่ไม่สงบใด ๆ มาทำลายความสงบอันสม่ำเสมอหรือไม่ สำหรับผู้ที่มีอำนาจในการปกครองตนเอง พายุแห่งความไม่สงบใด ๆ ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่มาทำให้พวกเขามีประสบการณ์ ดังนั้นพวกเขาก็ได้ของขวัญของการอยู่ในสภาพที่โบยบิน มันเป็นของขวัญของการยกระดับ นี่เป็นที่รู้กันในนามของความสงบที่สม่ำเสมอ ลูกมีอำนาจในการปกครองตนเองของความสม่ำเสมอในความสงบใช่ไหม ?

ในทำนองเดียวกันสำหรับทรัพย์สมบัติ ทรัพย์สมบัติแห่งอำนาจในการปกครองตนเองคือ ความรู้ คุณธรรม และอำนาจ แล้วลูกเป็นผู้ที่มีอำนาจในการปกครองตนเองที่สมบูรณ์พร้อมไปด้วยทรัพย์สมบัติทั้งหมดเหล่านี้หรือไม่ ? สัญลักษณ์ของความสมบูรณ์พร้อมนั้นคือที่ใดก็ตามที่มีแต่ความเต็มเปี่ยม มีความพอใจอย่างสม่ำเสมอ ไม่มีชื่อหรือร่องรอยของการขาดแคลนของการบรรลุผลสำเร็จใด ๆ (Avyakt 18/11/93)

คุณธรรม - ความสะอาด(Cleanliness)

ใครคือบุคคลที่อันตรายที่สุดที่ทุก ๆ คนกลัว ในทางโลกภายนอกเป็นเรื่องที่แตกต่างออกไป แต่ภายในครอบครัวที่สูงส่งนี้ บุคคลที่อันตรายที่สุดและคนที่เป็นสาเหตุของความเสียหายอย่างมากคือบุคคลที่มีรูปภายในรูปหนึ่งและรูปภายนอกเป็นอีกอย่างหนึ่ง เขาเป็นอันตรายยิ่งกว่าผู้ที่ชอบนินทาผู้อื่นเสียอีก เพราะว่าเขาไม่สามารถที่จะเข้าใกล้ใครได้เลยสักคน เขาไม่สามารถที่จะมีความรักให้กับใครได้ ทุกคนพยายามที่จะอยู่ห่างจากเขา นี่เองที่ทำไมลูกได้รับการสอนจากบัทตีนี้ นี่ถูกเรียกว่าความซื่อตรงและความสะอาด สะอาดในประเด็นไหน ซื่อตรงในประเด็นไหน มีนัยสำคัญที่ล้ำลึกเบื้องหลังสิ่งนี้ด้วย ความซื่อตรงหมายถึงการพูดแต่เพียงสิ่งที่ลูกทำ พูดแต่สิ่งที่ลูกคิด มันไม่ควรจะมีรูปของการเสแสร้งใด ๆ จะต้องมีความซื่อตรงในความคิด คำพูด และการกระทำของลูก ในความคิดที่สร้างขึ้นภายในจิตใจ ควรมีความซื่อตรงในนั้นด้วย และแล้วก็จะมีเรื่องของความสะอาดภายใน ไม่ควรจะมีขยะของบาปใด ๆ ไม่ควรจะมีขยะใด ๆ ของนิสัย ของความรู้สึก และสันสการ์เก่าของใครด้วยเช่นกัน ผู้ซึ่งมีความสะอาดเช่นนี้จะเป็นคนซื่อตรง (Avyakt 28/09/69)

การเป็นผู้ที่ไม่มีข้อบกพร่องในร่างกาย ความคิด และหัวใจ หมายถึงการมีความสะอาด ไม่ว่าใครบางคนจะมีความสะอาดและบริสุทธิ์ทางร่างกายอย่างไรซึ่งเป็นภายนอก ถ้าเขาไม่สะอาดและบริสุทธิ์ในความคิด ลูกจะพูดว่าอะไร ก่อนอื่นดูแลความคิดให้สะอาด พระเจ้าพอใจกับผู้ซึ่งมีความคิดที่สะอาดและหัวใจที่สะอาด และพร้อมกันนั้นก็ส่งเสริมความปรารถนาของเขาเหล่านั้นด้วยหัวใจที่สะอาด ความสะอาดของร่างกายหมายถึงการดูแลร่างกายให้สะอาด ด้วยการพิจารณาและมีสำนึกว่าร่างกายของลูกเป็นวัดของดวงวิญญาณ บาบาเป็นผู้ทำให้ลูกเป็นผู้ดูแลวัดของลูก ลูกได้ให้ความคิด ร่างกาย และทรัพย์ ทุก ๆ สิ่งของลูก ด้วยการกลายมาเป็นผู้ดูแล ลูกก็จะเป็นอิสระจากการดึงดูด และได้รับความสะอาดและความบริสุทธิ์มาสู่ตัวลูกเองโดยอัตโนมัติ ความสะอาดเป็นสัญลักษณ์ของดวงวิญญาณ ถ้าความคิดของลูกวิ่งไปสู่ใครบางคน และแล้วการเร่ร่อนก็หมายถึงไม่มีความสะอาด ประเด็นที่สามเป็นความสะอาดภายในหัวใจ ลูกรู้ว่าความซื่อตรงคือความสะอาด รักษาความก้าวหน้าของลูก นั่นคือ ความเพียรของลูกอย่างซื่อตรงต่อหน้าบาบา ประเด็นที่สี่ ความสะอาดในความสัมพันธ์ นัยสำคัญในสิ่งนี้ ตรวจสอบสิ่งนี้เป็นพิเศษว่ามีความสะอาดกี่เปอร์เซนต์ในรูปขงอความพอใจ ความสะอาดในความสัมพันธ์หมายถึงความพอใจ ความสัมพันธ์นี้เป็นความซื่อตรงและความสะอาด (Avyakt 06/01/90)

เมื่อใดก็ตามที่มีความสะอาด คุณธรรมที่สูงส่งจะถูกดูดซับอย่างรวดเร็วมาก วิธีการของการดูดซับคุณธรรมที่สูงส่งนั้นคือ ความสะอาดที่ปลุกเรียกพวกมัน (Avyakt 28/02/88)
สิ่งพิสูจน์ของความสะอาดพบเห็นได้ในการกระทำของบุคคล ลูกไม่ได้เพียงแต่เข้าใจมัน แต่ลูกจะต้องแสดงมันในทางปฏบัติจริงของลูก การกระทำอะไรก็ตามที่ลูกทำควรจะเป็นเครื่องมือในการรับใช้ผู้อื่น ตรวจสอบความคิด คำพูด และการแสดงออกของลูก (Avyakt 29/09/69)
ไม่ควรมีความไม่บริสุทธิ์แม้เพียงเล็กน้อยของความคิดไร้สาระใด ๆ ถ้ามีความคิดไร้สาระใด ๆ ลูกก็ไม่สามารถพูดได้ว่ามีความสะอาดสมบูรณ์พร้อม การจบสิ้นความไร้สาระหมายถึงการกลายเป็นหงษ์ที่สูงส่ง จงมีการไตร่ตรองเพชรพลอยของความรู้ทุก ๆ ขณะ ถ้ามีการไตร่ตรองความรู้ก็จะไม่มีความคิดไร้สาระใด ๆ นี่เป็นที่รู้กันในนามของการเก็บแต่ไข่มุก ความไร้สาระเปรียบเหมือนก้อนหิน
สัญลักษณ์ของดวงวิญญาณโยคีคือการมีสติปัญญาที่สะอาดและกระจ่างชัดอย่างสม่ำเสมอ มันควรจะเป็นความสะอาดและกระจ่างชัด โยคีจะไม่เคยพูดว่า ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้ สติปัญญาของเขาควรจะดำรงอยู่ในความกระจ่างชัด (Avyakt 04/12/95)

เหตุผลใหญ่ว่าทำไมลูกถูกดึงไปสู่ร่างกายครั้งแล้วครั้งเล่านั้น เพราะว่าไม่มีความสะอาดในสติปัญญา ความสะอาดของสติปัญญาหมายถึงการหลุดหายเข้าไปในมนตราที่ยิ่งใหญ่ที่ได้รับมาเพราะว่าการไม่ได้คิดถึงพ่อ และปล่อยให้สติปัญญาเร่ร่อนไปหลายทาง มันไม่คงอยู่อย่างทรงพลัง โดยทั่วไปลูกจะมีประสบการณ์ว่า เมื่อสติปัญญาเข้าไปจดจ่ออยู่กับงานหลายอย่าง นี่คือความรู้สึกของสติปัญญาที่อ่อนแอและเหนื่อยอ่อน และดังนั้นลูกก็ไม่สามารถที่จะทำการตัดสินใจอย่างถูกต้องเกี่ยวกับสิ่งใด  ๆ เช่นเดียวกัน ความคิดที่ไร้สาระ และความคิดที่เป็นบาปทำให้สติปัญญาเหนื่อยอ่อน ดวงวิญญาณที่เหนื่อยจะไม่สามารถแยกแยะและทำการตัดสินใจอย่างถูกต้อง ไม่ว่าคนนั้นจะฉลาดสักปานใด มันจะมีความแตกต่างเป็นอย่างมากในการแยกแยะและการตัดสินใจ เมื่อเขาเหนื่อย เพราะว่าสติปัญญาเหนื่อยอ่อนด้วยความคิดเหล่านี้ตลอดทั้งวัน มันขาดพลังที่จะทำการตัดสินใจ ดังนั้นลูกก็ไม่สามารถที่จะกลายเป็นผู้มีชัยชนะ เหตุผลหลักของการมีประสบการณ์ของความพ่ายแพ้คือ ไม่มีความสะอาดของสติปัญญา (Avyakt 16/10/69)

คุณธรรม - ความร่าเริง(Cheerfulness)

เมื่อมีความจริงดวงวิญญาณก็ร่ายรำอย่างต่อเนื่อง ดวงวิญญาณที่แท้จริงจะร่ายรำในความสุขอย่างสม่ำเสมอ ความสุขของพวกเขาจะไม่น้อยลง ในบางครั้งหรือบางครั้งจะมากขึ้น วันแล้ววันเล่าทุกนาที ความสุขของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง สัญลักษณ์ของความสูงส่งคือการร่ายรำอยู่ในความสุขอย่างสม่ำเสมอ ลูกพูดถึงหัวใจและรุปร่างหน้าตา และแล้วดังนั้นความหมายของความสูงศักดิ์ก็คือลูกจะร่าเริงอยู่ในหัวใจและในท่าทางของลูกด้วยอย่างสม่ำเสมอ ไม่เพียงแต่ความร่าเริงภายนอก แต่เป็นความร่าเิริงแม้แต่ในหัวใจของลูก หัวใจที่ร่าเริงและใบหน้าที่สดใส ทั้งสองควรจะอยู่ในความร่าเริง (Avyakt 11/12/91)

ถ้าบางคนได้รับความสำเร็จในทุกสิ่ง ไม่มีความสำเร็จแม้แต่สิ่งเดียวที่ขาดหายไป และแล้วความพิเศษอะไรที่จะเห็นได้ในใบหน้าและการกระทำของเขา ความร่าเริงอย่างสม่ำเสมอ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น บางคนผู้ซึ่งได้รับความสำเร็จทั้งหมดไม่สามารถที่จะทำให้ความร่าเริงของเขาหายไป ไม่ว่าที่ไหนที่มีความเศร้า ตรวจสอบดูซิว่าลูกได้มีประสบการณ์ของการขาดหายไปของการบรรลุผลหรือลูกมีการบรรลุผลทั้งหมด ตรวจสอบดูซิว่า ประสบการณ์ของการบรรลุผลขาดหายไปหรือไม่ ลูกได้รับการบรรลุผลหรือไม่ ลูกมีความสำเร็จในทุกสิ่งหรือไม่ (Avyakt 22/12/95)

การอุทิศตัวหมายถึงการคิดถึงทุกลมหายใจ ลูกไม่ควรลืมบาบาแม้แต่ลมหายใจเดียว ทุกลมหายใจควรอยู่ในการคิดถึง และดังนั้น อะไรจะเป็นสัญลักษณ์ของผู้ซึ่งทำเช่นนี้ อะไรจะปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา หน้าของเขาจะเป็นอะไร ลูกรู้ไหม (ความร่าเริง) มันจะมีสิ่งอื่นที่แตกต่างไปจากความร่าเริงไหม ความอดทนของคนมีขีดถึงระดับใดก็ตาม อำนาจของเขาก็จะเพิ่มขึ้นตามนั้น ผู้ซึ่งคงอยู่ในการคิดถึงในทุกลมหายใจของพวกเขา จะต้องมีคุณธรรมของความอดทนอย่างแน่นอน และเพราะว่าการเป็นผู้ที่อดทน ความร่าเริงและอำนาจของพวกเขาจะปรากฏให้เห็น จะไม่มีสัญลักษณ์ของความอ่อนแอใด ๆ บนใบหน้าของพวกเขา บางครั้งคำพูดก็จะปรากฏจากปากของลูก "ฉันจะทำสิ่งนี้ได้อย่างไร อะไรจะเกิดขึ้น" คำพูดที่อ่อนแอเหล่านั้นไม่ควรจะปรากฏขึ้น มันจะมาในความคิดก่อน แล้วมันก็จะปรากฏขึ้นเป็นคำพูด แต่มันไม่ควรจะเข้ามาในจิตใจ มานมานาบาพ และ มานฮาจีบาพ (Avyakt 25/01/69)

โชคของความคิดนั่นคือมันจะคงอยู่อย่างร่าเริงเสมอ สัญลักษณ์ของการได้รับโชคคือการคงอยู่ในความร่าเริง ผู้ซึ่งมีความเปี่ยมล้นจิตใจก็คงอยู่ในความร่าเริงอย่างสม่ำเสมอ บุคคลซึ่งมีโชคในจิตใจเป็นผู้ที่ไม่รู้เรื่องต่อความปราถนาทั้งหมด พวกเขามีสภาวะของความไม่รู้นี้ (Avyakt 19/11/89) 

เทพเป็นผู้ที่ร่าเริงและให้ความบันเทิงด้วย อย่างไรก็ตามอาณาจักรนั้นใหญ่มาก ทุกคนไม่สามารถที่จะร่าเริงในขีดระดับเดียวกัน แล้วแม้แต่เด็ก ๆ บางคนก็ให้ความรื่นเริงเป็นอย่างมากอย่างแน่นอน ใครที่สามารถจะร่าเริง ผู้ซึ่งอยู่ในความสุขเสมอ ผู้ซึ่งมีคุณธรรมที่สูงส่ง เพราะว่าพ่อเป็นผู้ร่าเริงและให้ความบันเทิง เหล่าเทพที่ท่านสร้างขึ้นก็เป็นผู้ที่ร่าเริงและให้ความบันเทิงด้วย ลูกควรจะมีคุณธรรมของความสม่ำเสมอในการคงอยู่ในความร่าเริงเสมอ ๆ มากเท่าที่จะเป็นไปได้ คงอยู่ในความร่าเริง ลูกสามารถที่จะคงอยู่อย่างร่าเริงเสมอ เมื่อลูกอยู่ในการคิดถึงบาบา อัลฟา (Alpha) แล้วลูกก็จะสามารถที่จะจดจำเบต้า (Beta - สวรรค์) และโดยวิธีนั้นลูกก็จะกลับมาร่าเริงมากขึ้นอีก (Sakar 11/04/96)

จดจำเพียงสองคำ คำแรก ลูกต้องกลายเป็นภาพลักษณ์ที่ดึงดูด สอง ลูกต้องคงอยู่ในความร่าเริง มันเป็นดวงวิญญาณนั่นเองที่ดึงดูด ลูกจะสามารถดึงดูดผู้อื่นได้ด้วยสภาวะทางดวงวิญญาณ ถ้าลูกซึมซับสองประเด็นนี้ แล้วลูกก็จะเป็นผู้มีชัยชนะอย่างแน่นอน (Avyakt 25/10/69)

ขอให้ลูกเป็นรูปธรรมของความรู้ซึ่งคงอยู่อย่างร่าเริงอย่างสม่ำเสมอ ปล่อยให้สันสการ์ดั้งเิดิมของลูกปรากฏขึ้น ลูก ๆ ที่ไตร่ตรองความรู้และกลายเป็นรูปธรรมของความรู้จะคงอยู่ในความร่าเริงอย่างสม่ำเสมอ การดำรงอยู่ในความร่าเริงอย่างสม่ำเสมอเป็นสันสการ์ดั้งเดิมของชีวิตบราห์มิน คุณธรรมที่สูงส่งเป็นสมบัติของลูก และข้อบกพร่องเป็นสมบัติของมายา ซึ่งลูกได้รับเข้ามาในตัวลูกเอง เป็นผลโดยตรงจากอิทธิพลของเพื่อนที่ไม่ดี บัดนี้จงหันหลังให้พวกเขา และจงเริ่มต้นตัวลูกในหนทางของผู้ทรงฤทธิ์ผู้มีสิทธิและอำนาจเฉียบขาด แล้วลูกก็จะคงอยู่ในความร่าเริงอย่างสม่ำเสมอ แล้วก็จะไม่มีปีศาจหรือสันสการ์ที่ไร้ประโยชน์ที่จะกล้ามาอยู่ต่อหน้าลูก (Sakar 18/06/96)

เพื่อที่จะกลายเป็นผู้ที่มีความดึงดูด ลูกก็จะกลายเป็นผู้ที่ร่าเริงด้วย เป็นผู้ที่ร่าเริงหมายถึงการโล้อยู่ในความสุขเหนือประสาทสัมผัส ลูกจะต้องคงอยู่ในความร่าเริงด้วยการไตร่ตรองความรู้ เพื่อให้มีประสบการณ์สภาพที่ละเอียดอ่อน และการโล้อยู่ในความสุขเหนือประสาทสัมผัสถูกเรียกว่าการคงอยู่ในความร่าเริง ลูกจะต้องคงอยู่ในความร่าเริงทั้งในจิตใจและร่างกาย ผู้ซึ่งคงอยู่อย่างร่าเริงในแบบนี้ก็จะดึงดูดผู้อื่น (Avyakt 17/11/69)

คุณธรรม - ใจบุญ(Charity)

ตปาเซีย หมายถึงการเปลี่ยนแปลง ดังนั้นยอมรับความทุกข์ที่พวกเขาให้ลูกในรูปแบบของความสุข นำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลง เพียงเท่านั้น ลูกก็จะถูกเรียกว่า ตปาสวี ให้คิดว่าการกล่าวร้ายร้ายให้โทษเป็นคำสรรเสริญ แล้วลูกจะถูกเรียกว่าเป็นดวงวิญญาณที่ใจบุญ แม่ของชาวโลกเน้นความสำคัญของบทเรียนนี้กับลูก ๆ ทั้งหมดเสมอ 

จงมองดูดวงวิญญาณผู้ซึ่งกล่าวร้ายลูกหรือให้ความทุกข์กับลูกด้วยสายตาของการเป็นรูปธรรมแห่งความเมตตา อย่าได้มองพวกเขาด้วยสายตาแห่งการประฌาม พวกเขาอาจจะประฌามลูก แต่ลูกต้องมอบดอกไม้ให้กับพวกเขา แล้วลูกจะถูกเรียกว่าเป็นดวงวิญญาณที่ใจบุญ 

โอบกอดผู้ซึ่งประฌามไว้ด้วยหัวใจของลูก อย่าโอบกอดพวกเขาด้วยการเสแสร้ง แต่ด้วยหัวใจของลูก ดังนั้น นี่คือประเด็นซึ่งกลายเป็นอุปสรรคในการที่ลูกจะสามารถสะสมบัญชีของความใจบุญ "ฉันจะต้องไม่ให้ความทุกข์ แต่ฉันก็ต้องไม่รับเอาความทุกข์ด้วยเช่นกัน" เพราะมันไม่มีอะไรดีเลย แล้วทำไมลูกจะต้องรับมัน ทำไมลูกจะต้องสะสมขยะล่ะ เมื่อลูกรับความทุกข์ลูกก็สะสมขยะ เราสะสมอะไรในขยะ ? เชื้อโรคในรูปของร่องรอยของบาป ลูกจะต้องไม่ทำบาปที่ใหญ่ บัดนี้เหลือแต่เพียงร่องรอยของบาป อย่างไรก็ตาม มันไม่ควรจะเหลือแม้แต่ร่องรอย (Avyakt 10/04/91)

คุณธรรม - ความไร้กังวล(Carefree)

ลูกไร้กังวลเพราะว่าสิทธิที่เป็นอมตะถูกกำหนดไว้แล้ว ที่ไหนที่บางสิ่งถูกกำหนดไว้แล้ว ลูกคงอยู่อย่างไร้กังวล เมื่อบางสิ่งไม่ได้ถูกกำหนด แล้วก็จะมีความกังวลของความไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ถ้าลูกได้ให้ทุกสิ่งต่อพ่อแล้ว ลูกก็จะอยู่อย่างไร้กังวล (Avyakt 01/02/94)

เช่นที่สัญลักษณ์ของการมีศรัทธาในสติปัญญาเป็นเครื่องค้ำประกันแห่งชัยชนะ เช่นกันดวงวิญญาณเช่นนั้นจะเป็นผู้ไร้กังวล พวกเขาไม่สามารถมีความคิดไร้ประโยชน์ชนิดใด ๆ ได้เลย นอกจากมีความคิดที่บริสุทธิ์ จะไม่มีชื่อและร่องรอยของความคิดที่ไร้ประโยชน์ทุก ๆ ชนิด มันจะไม่เป็นเช่นว่าความคิดไร้ประโยชน์มาและความคิดเหล่านี้จะต้องถูกขับไล่ออกไป ไม่มีเรื่องไร้สาระสามารถเข้ามาถึงเขาผู้ซึ่งมีศรัทธาในสติปัญญา ที่จริงแล้วอะไรคือความคิดที่ไร้ประโยชน์ "อย่างไร ทำไม อะไร ฯลฯ" เหล่านี้คือความคิดไร้ประโยชน์ที่ถูกสร้างขึ้น ถ้าลูกมีความเชื่ออันไม่สามารถสั่นคลอนได้ในละคร ถ้าลูกเป็นผู้ที่เต็มไปด้วยความรู้และทรงพลังอำนาจ แล้วความคิดไร้สาระจะมีความกล้าหาญใด ๆ ที่จะทำให้ลูกขึ้น ๆ ลง ๆ หรือ จงมีประสบการณ์ของเครื่องหมายของความมีศรัทธา นั่นคือสภาพไร้กังวล "มันจะเกิดขึ้นหรือ ? มันจะไม่เกิดขึ้นหรือ ? อะไรจะเกิดขึ้น ? เรากำลังทำอยู่แต่เราควรจะดูว่าอะไรจะเกิดขึ้น" ลูกจะเรียกสิ่งนี้ว่าความไร้กังวลหรือ แล้วเมื่อลูกไม่สามารถที่จะทำสิ่งใด ลูกจะทำอะไรต่อหน้าพ่อหรือ ลูกจะต่อว่า และขอร้องโดยพูดว่า "ท่านคือผู้ช่วยเหลือของเรา ท่านเป็นผู้ปกป้องเรา ท่านเป็นอย่างนี้ ท่านเป็นอย่างนี้"  การขอหมายถึงการเสียสิทธิของลูก ผู้ซึ่งมีสิทธิทุกอย่างจะไม่เคยขอแล้วพูดว่า "ทำอย่างนี้ หรือ ขอให้สิ่งนี้เกิดขึ้น" การมีสติปัญญาที่มีศรัทธาหมายถึงการเป็นผู้ไร้กังวล เพียงเมื่อลูกเป็นผู้ไร้กังวลเท่านั้นที่ ขณะสุดท้ายที่ลูกพูดถึงจะเป็นสิ่งที่ง่ายดาย มิฉะนั้น ความคิดที่ไร้สาระก็จะเข้ามาในหัวของลูก ในรูปของวิญญาณปีศาจร้ายและอสูรแห่งความตาย ไม่มีอสูรแห่งความตายอื่นใดมา แต่ความคิดที่ไร้สาระเหล่านี้และความอ่อนแอของลูกมาในรูปของอสูรแห่งความตาย

ไม่สำคัญว่าอะไรเกิดขึ้น แม้ว่าถ้าทั้งโลกจะเกลียดลูก ลูกผู้ซึ่งเป็นนายมหาสมุทรแห่งความรักจะไม่กังวลกับชาวโลก ลูกเป็นจักรพรรดิผู้ไร้กังวล ลูกจะไม่กังวลเกี่ยวกับสิ่งใดเลย ลูกจะได้รับอะไรก็ตามที่ลูกกังวลเกี่ยวกับมัน ลูกจะได้รับมันใช่ไหม บัดนี้ ลูกเป็นจักรพรรดิผู้ไร้กังวลจากสิ่งไร้ค่าเหล่านี้ จงใส่ใจเกี่ยวกับการตรวจสอบตนเอง จงใส่ใจเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงตนเอง แต่บัดนี้จงกลายเป็นผู้ไร้กังวลจากสิ่งไร้ค่าประโยชน์ ลูกทำสิ่งนี้ได้ไหม หรือเมื่อลูกกลับบ้านจะมีความรู้สึกอื่นของความรัก เมื่อลูกหรือหลานหรือเหลนรู้สึกโกรธเล็กน้อยหรือสร้างความปั่นป่วนหรือไม่ เมื่อลูกไปทำงานหรือไม่ ทำธุรกิจ ถ้าลูกมีผู้รับใช้เช่นนั้น  ถ้าลูกมีบรรยากาศเช่นนั้น ลูกจะต้องยังคงดำรงอยู่เช่นจักรพรรดิผู้ไร้กังวลจากความคิดที่ไร้ประโยชน์ อย่าให้มีความไร้กังวลในเรื่องของการเป็นผู้ทรงอำนาจ แต่เป็นจักรพรรดิผู้ไร้กังวลในเรื่องของสิ่งไร้สาระ บางคนนำมันไปใช้ผิด ๆ เมื่อมันเป็นเรื่องของกฏระเบียบ พวกเขาพูดว่า "บัพดาดาได้พูดไ้ว้ว่า : จงกลายเป็นจักรพรรดิผู้ไร้กังวล" อย่างไรก็ตาม อย่าได้กลายเป็นผู้ไร้กังวลในกฏระเบียบ (Avyakt 09/01/95)

ผู้ที่มีหัวใจที่พอใจดำรงอยู่ในความพอใจ เพราะว่าเป็นผู้ที่เต็มไปด้วยความรู้เกี่ยวกับละครและไม่เคยถามคำถาม คำถามอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับตนเองและผู้อื่น ตัวลูกเองจะได้รับคำตอบก่อน บาบาได้บอกลูกมาก่อนแล้ว หรือท่านไม่ได้บอก ไม่ให้ถาม อะไร ทำไม แต่ให้ใส่จุด เปลี่ยนสิ่งนั้นซึ่งเป็นรายละเอียดใน 1 วินาที ไปสู่สาระให้อีก 1 วินาที ผู้ซึ่งพอใจถึงระดับนี้ ก็จะคงอยู่ในความไร้กังวลเสมอ ๆ (Avyakt 17/0397)

ผู้ซึ่งควงกงจักรแห่งสำนึกรู้ในตนเองเป็นผู้ซึ่งคงอยู่อย่างเป็นอิสระจากการควงของความโศกเศร้า และเป็นผู้ที่ปลดปล่อยผู้อื่น พวกเขาไม่ใช้ผู้ซึ่งมาอยู่ใต้อิทธิพล แต่เป็นผู้ซึ่งแสดงการกระทำผ่านประสาทสัมผัสด้วยสิทธิของผู้เป็นนาย พวกเขาไม่ใช่ผู้ที่ถูกหลอกลวง แต่เป็นผู้ปลดปล่อยผู้อื่นจากการหลอกลวง (Avyakt 29/12/89)

การชุมนุมของพระราชาเป็นการชุมนุมที่พิเศษสูงสุดในตลอดทั่งกัลป์ ได้เคยมีพระราชามากมาย แต่นี่เป็นการชุมนุมพิเศษของกษัตริย์ผู้ไร้กังวล เกิดขึ้นในยุคแห่งการบรรจบพบกันเท่านั้น การชุมนุมของกษัตริย์ผู้ไร้กังวลนี้ มันยิ่งใหญ่กว่าแม้แต่การชุมนุมของกษัตริย์ในยุคทอง ทำไมหรือ ที่นั่นไม่มีความรู้ของความแตกต่างระหว่างความกังวลกับความซาบซึ้ง พวกเขาไม่มีความรู้เกี่ยวกับคำว่า "กังวล" แต่บัดนี้ขณะที่ทั้งโลกกำลังเป็นกังวลเกี่ยวกับบางสิ่งหรือ ฯลฯ  เริ่มจากเวลาที่เขาตื่นขึ้น เขาจะมีความกังวลบางอย่างไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งเกี่ยวกับครอบครัวของพวกเขา งานและธุรกิจเกี่ยวกับโลก เพื่อน และความสัมพันธ์ ลูกทั้งหมดเริ่มวันด้วยการเป็นพระราชาผู้ไร้กังวล ณ อมฤตเวลา และก็ทำงานของลูกให้สำเร็จเช่นพระราชาผู้ไร้กังวล เช่นพระราชาผู้ไร้กังวล ลูกนอนหลับอยู่ในการพักผ่อนที่แสนสบาย การหลับของลูกเต็มไปด้วยความสงบและความสุข ลูกได้กลายเป็นพระราชาผู้ไร้กังวลเช่นนี้ใช่ไหม.

ถ้าลูกได้มอบความรับผิดชอบไปให้พ่อ ลูกก็จะกลายเป็นผู้ไร้กังวล มีความกังวลเมื่อลูกคิดว่าตัวลูกคือผู้รับผิดชอบ "ความรับผิดชอบเป็นของบาบา และฉันเป็นเครื่องมือผู้รับใช้ ฉันเป็นคาร์มาโยคีผู้เป็นเครื่องมือ บาบาเป็นคารันคาราวันฮา (ผู้ซึ่งทำงานโดยตรงและผ่านผู้อื่นและผู้ซึ่งดลใจผู้อื่น) ฉันเป็นเครื่องมือผู้ซึ่งลงมือทำ" ถ้าสำนึกนี้ถูกรักษาไว้อย่างสม่ำเสมอ แล้วลูกก็จะเป็นพระราชาผู้ไร้กังวลอย่างสม่ำเสมอโดยอัตโนมัติ ถ้าแม้แต่มีความผิดพลาดลูกรับเอาภาระมาเป็นของลูก ซึ่งเป็นทัศตคติที่ไร้ประโยชน์แล้ว แทนที่จะเป็นมงกุฏ มันก็จะมีความกังวลหลายตะกร้าอยู่บนศีรษะของลุก ถ้าลูกไม่เป็นเช่นนั้นแล้วลูกก็เป็นพระราชาผู้ไร้กังวล ที่มีมงกุฏแห่งแสงอย่างสม่ำเสมอ มีเพียงแต่บาบาแล้วตัวลูกเท่านั้นไม่มีบุคลลที่สาม ประสบการณ์นี้ทำให้ลูกเป็นพระราชาผู้ไร้กังวลอย่างง่ายดาย ดังนั้นลูกเป็นใคร ลูกเป็นผู้ที่มีมงกุฏหรือตะกร้าบนศีระษะของลูก

มีความแตกต่างระหว่างรับเอาตะกร้ามาไว้บนศีรษะและการสวมมงกุฏ ถ้ามีใครบางคนซึ่งสวมมงกุฏมายืนต่อหน้าลูก และอีกคนหนึ่งมีตระกร้าหลายใบบนศีรษะของเขา ลูกจะชอบคนไหน คนที่สวมมงกุฏหรือคนที่มีตระกร้า บาบามาเพื่อเอาตะกร้าของภาระนับจำนวนไม่ถ้วนออกไปแล้วทำให้ลูกเบาสบาย ลูกกลายเป็นพระราชาผู้ไร้กังวล นั่นคือเป็นแสงและเบาสบายอย่างสม่ำเสมอ ดังนั้นลูกเป็นแสงและเบาสบายหรือไม่ (Avyakt 10/03/86)

ความซาบซึ้งหมายถึงความซาบซึ้งทางดวงวิญญาณ ผู้ซึ่งมีความซาบซึ้งทางดวงวิญญาณ ไม่กังวลเกี่ยวกับสิ่งใด ๆ  พวกเขากลายเป็นจักรพรรดิผู้ไร้กังวล บัดนี้ พวกเขาได้กลายเป็นจักรพรรดิ และพวกเขาก็ประกาศสิทธิในอาาณาจักรในอนาคตด้วย ใครก็ตามผู้มีความกังวลใด ๆ ไม่สามารถมีประสบการณ์ของความสุขของการเป็นพระราชาผู้ไร้กังวล ลูกจะมีอาณาจักรของโลก 21 ชาติ แต่ลูกจะได้รับอาณาจักรที่ไร้กังวลนี้พร้อมกับบัลลังก์หัวใจเพียงหนึ่งชาติระหว่างยุคนี้เท่านั้น (Avyakt 25/12/89)

เมื่อพ่ออยู่กับลูก ลูกก็เป็นจักรพรรดิผู้ไร้กังวล ลูกได้ให้ความกังวลทั้งหมดกับพ่อใช่ไหมลูก ลูกเฉลียวฉลาดในการให้สิ่งเหล่านั้นใช่ไหม หรือลูกมีความเฉลียวฉลาดที่จะดูแลพวกมัน ลูกฉลาดที่จะให้และฉลาดที่จะรับด้วย บางครั้งลูกพูดโดยเข้าใจผิดว่าความคิดของลูกมีความเศร้าเล็กน้อย มันเป็นของลูกจริง ๆ หรือ หรือมันได้กลายมาเป็น "ของลูก" หรือมันเป็นของลูกตลอด ณ เวลานั้น "จิตใจของฉันไม่ชอบมัน จิตใจของฉันไม่ได้คิดสิ่งนี้" คำพูดเหล่านี้เป็นคำพูดที่เป็นขยะ

การพูดว่ามันเป็นของฉันหมายถึงการตกไปในความลำบาก ดังนั้นลูกได้ให้ความคิดของลูกไปแล้ว หรือเก็บมันไว้กับตัวเอง หรือบางครั้งลูกนำมันกลับมาอีก อะไรเป็นภาษาของบราห์มิน ของฉัน หรือ ของท่าน ดังนั้น แล้วทำไมลูกยังต้องคิด นี่ไม่ได้เป็นภาษาในศัพท์ โดยการพูดว่ามันเป็นของลูก ลูกทำให้มันสกปรก ลูกได้ให้ความคิดของลูก ลูกได้ให้ร่างกายของลูก ลูกได้ให้ทรัพย์ของลูก ลูกเป็นผู้ดูแลและดังนั้นมันไม่ได้เป็นของลูก ลูกเป็นผู้ดูแลหรือเป็นผู้ครองเรือน การเป็นผู้ครองเรือนหมายถึง การมีสำนึกของการเป็น "ของฉัน" และการเป็นผู้ดูแลหมายถึงการมีสำนึกว่ามันเป็นของท่าน ดังนั้นลูกมีความเชื่อเช่นนี้ในตัวลูกหรือไม่ (Avyakt 18/02/94 กลุ่ม4)