อดิเทพ ตอนที่ 2 # 29

ลอบสังหารบราห์มา
ยักย่า (สถาบัน) ไฟบูชายัญ ที่ซึ่งม้า นั่นคือสำนึกแห่งความเป็นร่างถูกสังเวย ได้เติบโตขึ้นกว่าเดิมและมีชื่อเสียง โอมราเด้ เป็นผู้บริหารสถาบันพัฒนาคุณสมบัติที่สูงส่งของเธอขึ้นไปสู่จุดสูงสุด และได้นำสิ่งนั้นให้เกิดขึ้นกับผู้อื่นด้วยเช่นกัน  เธอเป็นเช่นกระจกที่สมบูรณ์พร้อม สะท้อนให้เห็นดวงวิญญาณทุกดวงในสภาวะสุดท้าย และถึงแม้ว่าใครบางคนได้กระทำการบางอย่างผิดพลาด มาม่าดูเหมือนกับจะไม่ได้สังเกต  "ความผิดเพียงครั้งเดียวไม่สามารถนำมาตัดสินผู้อื่น"  เธอพูดอย่างง่าย ๆ "ความรู้สึกรำคาญเป็นสิ่งผิด แล้วฉันจะทำมันได้อย่างไร"

ในบางโอกาส บางดวงวิญญาณก็ยึดติดกับความกังวลเกี่ยวกับความผิดพลาด ข้อบกพร่องของตัวเขาเอง "นี่เป็นสำนึกของความเป็นร่าง" 
มาม่าพูด "ไม่ต้องกังวล เพียงแต่เฝ้าสังเกตความผิดและแล้วก็ขจัดมัน และแทนที่ความผิดพลาดด้วยคุณธรรม อย่าเปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่น"
เธอกล่าวซ้ำ "ยกเว้นบาบา เช่นนี้จะทำให้เราก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว โดยปราศจากความเหงาหงอยเศร้าสร้อย หรือความหยิ่งยโสโอหัง"

คุณสมบัติหลักของมาม่า คือการตรวจสอบภายในตนเอง เธอยึดถือคำพูดของชีพบาบาอย่างจริงจัง "กลับเข้าสู่ภายในและพ่อจะเผาบาปให้เธอ
มาม่าได้รับชื่อที่น่ารักมากมายระหว่างช่วงเวลาที่เธอดูแลอยู่ที่มหาวิทยาลัยของพระเจ้า 
ชีพบาบาประกาศด้วยตัวท่านเองว่าเธอคือ สรัสวตีตัวจริง เทวีแห่งความรู้ แม่ของชาวโลก คนอื่น ๆ เรียกเธอว่า แม่ของสถาบัน  แต่ชื่อที่ซึ่งติดปากและเป็นสิ่งซึ่งแสดงความรักและเชื่อมั่นอย่างสูงสุดคือ "มาม่า"

บุคลิกภาพของบราห์มา บาบา และ มาม่า นั้นบริสุทธิ์และเต็มไปด้วยพลังอำนาจที่จะต่อต้านได้โดยตรง แต่แรงต้านของแอนตี้ปาร์ตี้ก็ยังมีอาการคุกรุ่นด้วยความโกรธ  พวกเขาได้กุเรื่องสุดท้ายฉากที่ร้ายกาจ  ที่ซึ่งจะจบสิ้นการทำงานของสถาบันโดยสิ้นเชิง  แผนของพวกเขาคือ ลอบสังหารบราห์มาบาบา !!!!  
คณะกรรมการของแอนตี้ปาร์ตี้ได้ออกไปยังเขตแดนของเทือกเขาอินเดีย  เพื่อค้นหาผู้ที่มีความเชี่ยวชาญที่สุดและกระหายเลือดที่สุดในการลอบสังหารที่เขาจะสามารถค้นหาได้  ชื่อหนึ่งที่พวกเขาได้ยินบ่อยมากจากกลุ่มใต้ดินที่พวกเขาติดต่อ นั่นคือนักรบตามตำนาน  จอมโจรชาวซิกส์ของชนเผ่าซึ่งอยู่ห่างไกล  ซึ่งถูกประกาศจับต้องการตัวในข้อหาฆาตกรรมในหลายรัฐ  พวกเขาได้พบจอมโจรผู้นี้ หลังจากได้ใช้ความเพียรพยายามอย่างหนัก  ชายผู้นี้ดำทะมึนผอมสูงด้วยกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่ง  ชั่วชีวิตของการเดินเท้าเปล่าในทุก ๆ ฤดูกาลตลอดในที่ราบสูงหิมาลายัน  ต่อสู้ด้วยมีด ดาบ และหอกที่ทำด้วยมือ  เขานุ่งกางเกงขาสั้นแบบแขก มีผ้าโพกศีรษะ และมีดาบยาวที่ส่งประกายวูบวาบที่แขวนอยู่ที่เอวของเขา

สมาชิกของแอนตี้ปาร์ตี้ได้เสนอเงื่อนไขกับเขาและโจรร้ายก็รับข้อตกลง  โจรนั้นกลับมาการาจีพร้อมพวกเขา ณ ที่นั่น พวกเขาเอาภาพของบราห์มา บาบา มาให้โจรดู  พวกเขาวาดแผนที่ภายในบ้านที่บาบาอยู่  และค่อย ๆ บรรจงวงกลมสีแดง  ห้องซึ่งพวกเขารู้ว่าบาบาอาศัยอยู่ ณ ที่นั่นให้โจรร้ายดู  โจรร้ายจะต้องแหวกวงล้อมเข้าไป  แล้ววิ่งขึ้นไปบนห้องบาบาเพื่อทำงานที่ชั่วร้ายของเขา  และนำบางสิ่งซึ่งเด่นชัดว่างานของเขาได้สำเร็จลงจริง  ไปยัดจุดนัดพบที่จัดเตรียมไว้ก่อน และเขาก็จะได้รับค่าจ้าง ณ ที่นั้น แล้วจะมีรถพาเขาไปส่งยังเชิงเขา  ซึ่งเป็นอาณาเขตของโจรร้าย  จอมโจรยิ้มอย่างปราศจากอารมณ์  เขากลับไปยังที่นอนเพื่อไปลับมีดโค้งยาว ซึ่งเป็นอาวุธดาบที่ใช้ฆ่ามนุษย์ของเขา เขาจะรอจนถึงคืนที่มืด ปราศจากดวงจันทร์เพื่อลงมือปฏิบัติการ

มหาวิทยาลัยของพระเจ้าได้มีการตระเตรียมการป้องกันผู้บุกรุกที่ไม่ต้องการซึ่งจะล่วงล้ำเข้ามาในอาณาเขตมาเป็นเวลานานแล้ว  มีบราเดอร์ผู้ซึ่งเดินเวรกลางคืนในอาณาบริเวณของประตูและก็ยังมีผู้เฝ้ายามอยู่บนชั้นสองด้วยเป็นการเพิ่มเติม บาบาจะหาเวลาอยู่แต่ผู้เดียวยากมาก ปกติบาบาจะบอกให้เขียนจดหมายตามคำบอกในเวลากลางคืน  ดังนั้นเพื่อว่าอย่างน้อยที่สุดต้องมีซิสเตอร์คนหนึ่งอยู่ช่วยท่านที่โต๊ะทำงาน

แต่คืนหนึ่ง เหตุการณ์ซึ่งไม่สามารถอธิบายได้ ได้เกิดขึ้นเป็นลูกโซ่ ทำให้การรักษาความปลอดภัยของสถาบันค่อย ๆ ลดลง รถของโรงเรียนคันหนึ่งขับเข้ามาด้วยยางที่แบน  และบราเดอร์ที่เฝ้ายามก็ไปยังเพิงพัก เพื่อช่วยถอดมาซ่อม  ซิสเตอร์ที่ประจำอยู่ที่ประตูก็ถูกเรียกไปทำบางสิ่งในครัว  คนที่อยู่บนชั้นสองก็ลงมารับอาหารค่ำสำหรับบาบา ซึ่งในเย็นวันนั้นท่านอยู่คนเดียวในห้องทำงานของท่าน

มันเป็นคืนนั้น  ซึ่งแม้แต่แสงดาวก็ไม่สามารถทะลุผ่านเมฆมืดนั้นเองที่โจรร้ายเลือกที่จะโจมตี เขามาถึงในขณะที่ไม่มีการป้องกันใด ๆ เขาเดินตัดสนามหญ้า แอบเปิดหน้าต่างด้านหน้าและลอบเข้าไปข้างในอย่างเงียบเชียบ  จอมโจรปรับตัวเองเข้ากับสิ่งต่าง ๆ อย่างรวดเร็ว  หาบันไดทางขึ้น เขากระหืดกระหอบขึ้นไปบนชั้นสอง ที่นั่นเขาเคลื่อนไปทางขวา  เผชิญหน้ากับประตูห้องของบาบา ดาบอยู่ในมือเรียบร้อยแล้ว  เขาบิดลูกบิดและก้าวยาว ๆ เข้าไปข้างในอย่างดุร้าย  เพื่อฆ่าบุคคลที่เขาค้นหา

บราห์มาบาบา เงยหน้าขึ้นจากกระดาษของท่าน ที่ท่านกำลังเตรียมประเด็นเกี่ยวกับพลังของความบริสุทธิ์ที่จะรวมเข้าไปในหนังสือใหม่ของความรู้ของพระเจ้า  ท่านกำลังรวบรวมประเด็นที่กรองมาจากการอภิปรายในตอนเช้าโดยชีพบาบา  เมื่อท่านเห็นผู้มาเยือนที่ไม่ได้ประกาศนามของท่าน  บาบาเข้าใจทุกสิ่งทันทีทันใด  แต่บาบาก็มิได้มีปฏิกริยา ท่านไม่รู้สึกกลัว ไม่แม้แต่จะมีการเคลื่อนไหวใด ๆ ปรากฏขึ้นในร่างกายของท่านโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

บราห์มาบาบาเป็นผู้ที่อุทิศตนอย่างสมบูรณ์พร้อมให้พระเจ้า ซึ่งท่านไม่ได้ห่วงใยกับความผาสุกของร่างกายของท่านแม้แต่น้อยนิด  ถ้าชีพบาบาปรารถนาที่จะใช้ร่างที่เก่าแก่และชราภาพนี้ต่อไปเพื่อเป็นเครื่องมือของท่าน ท่านให้เหตุผล แล้วท่านจะเห็นว่าพาหนะนี้จะสามารถคงอยู่ได้ มันเป็นความรับผิดชอบของชิพบาบา ไม่ใช่ของฉัน  และด้วยความคิดเช่นนั้น บาบามองดูโจรร้าย จอมโจรซิกส์ด้วยสภาพที่เต็มไปด้วยบุญญาธิการ และเปี่ยมล้นไปด้วยเมตตาธรรม ท่านยิ้มด้วยรอยยิ้มที่สูงส่ง

แต่จอมโจรไม่ได้ยิ้มตอบ ตามความเป็นจริงเขาไม่ได้เห็นแม้แต่ว่าบาบานั่งอยู่ตรงหน้าของเขา ถึงแม้ว่าพวกเขาจะห่างกันเพียง 5 ฟุต  ทันทีที่เขาเข้ามาในห้อง  โจรร้ายก็ถูกครอบคลุมไว้ด้วยอิทธิพลของแสงทอง

ด้วยแสงที่ไม่มีบนโลก ทำให้โจรร้ายมองอะไรไม่เห็น และสะเปะสะปะไป  ความตั้งใจที่จะทำลายเริ่มอ่อนลง คลื่นของความปิติสุขมีพลังอำนาจครอบคลุมเหนือเขา  เขาสูญสิ้นความรู้สึกทางร่างกายของเขาทั้งหมด  เขาล้มลงและเขารู้สึกว่าเขาได้ตายและขึ้นไปสู่ดินแดนนิพพาน ความทรงจำอันเป็นจุดประสงค์ดั้งเดิมของเขาได้ถูกชำระไป ดาบได้หล่นลงจากมือของเขา

ซิกส์ซึ่งเต็มไปด้วยความงุนงง  คลำหาทางออกจากห้องไปยังห้องโถงด้วยความรู้สึกที่ถูกชำระล้างใหม่  ในที่สุดซิสเตอร์ก็กลับมาพร้อมกับอาหารค่ำของบาบาและพบผู้บุกรุก  เธอส่งสัญญาณเตือน  โจรร้ายถูกนำมาชั้นล่างอย่างรวดเร็ว แต่บาบาได้กำชับพวกเขาให้ดูแลโจรร้ายดี ๆ นักรบที่ป่าเถื่อนได้รับข้อมูลว่าเขาได้มาถึง ณ ที่อยู่ของพระเจ้า และที่นั่นเขาสามารถที่จะสำนึกผิดต่อบาปในอดีตที่เขาได้ทำด้วยการใช้ชีวิตอยู่ในความบริสุทธิ์  โจรซิกส์นั้นมีความสุขมากที่ได้ยินเช่นนี้  เขายิ้มอย่างเปิดเผยเหมือนเด็ก ๆ พวกเขาให้อาหารกับโจรแล้วส่งเขากลับออกไป พร้อมกับคำแนะนำให้คิดถึงพระเจ้า และสาวเท้าก้าวออกไปยังทิศทางภูเขาซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขา

วันรุ่งขึ้น  เมื่อแอนตี้ปาร์ตี้รับรู้ว่าอะไรได้เกิดขึ้น พวกเขาก็รับรู้อย่างไม่เชื่อ  และพวกเขาก็ไม่ได้ทำความเพียรพยายามที่จะกระทำการเช่นนั้นอีกต่อไป

อ่านต่อ >>>  อดิเทพ ตอนที่ 2 # 30