สันสการ์ดั้งเดิมของดวงวิญญาณ
สันสการ์ดั้งเดิมของดวงวิญญาณ คือ ความบริสุทธิ์ ความสงบ ความรัก ความปิติ ความรู้ และพลังอำนาจ(MIGHT) ดวงวิญญาณได้สูญเสียคุณภาพเดิมแท้ทั้งหมด เมื่อดวงวิญญาณได้กลายเป็นทาสของกิเลสทั้งห้า กล่าวคือ กามราคะ ความโกรธ ความผูกพันยึดติด ความโลภและความหยิ่งทะนงตน กิเลสทั้งห้านี้รวมกันเข้ามา โดยมีแหล่งกำเนิดมากจากสำนึกแห่งการเป็นร่าง โดยทั่วไปกิเลสทั้งห้านี้และสำนึกแห่งการเป็นร่าง ทำให้ดวงวิญญาณจมอยู่ในความทุกข์ ความปิติและความสงบที่มีอยู่ดั้งเดิมจะเป็นตัวเอาชนะและเป็นนายเหนือประสาทสัมผัส
ธรรมชาติดั้งเดิมนั้นสูญเสียไปได้อย่างไร
ด้วยการเกิดหลายครั้ง ดวงวิญญาณก็ผูกพันยึดติดกับร่าง ดวงวิญญาณได้ลืมสภาพดั้งเดิมว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ และลืมคุณสมบัติของดวงวิญญาณ รวมทั้งลืมพ่อสูงสุดของตนเอง... ได้กลายเป็นทาสของกิเลสทั้งหลาย จนกว่าจะมีการถอนและมีการควบคุมกิเลสของดวงวิญญาณได้เสียก่อน มิฉะนั้นดวงวิญญาณก็จะไม่สามารถกลับมามีสภาวะปกติของความสงบ ความสุขและความปิติได้
กิเลสที่ครอบงำดวงวิญญาณอาจจะเปรียบได้กับภาชนะที่ใส่น้ำ ซึ่งมีความร้อนสามารถลวกผิวหนังได้ ถ้าไปแตะต้องมัน แต่ถ้าเอาความร้อนนั้นออกไปมันก็จะกลับไปสู่สภาพเดิมที่อุณหภูมิปกติ และก็จะกลับมาเป็นประโยชน์ในการดับกระหายได้อีกครั้งหนึ่ง... เป็นการเล่นบทบาทของการช่วยชีวิต
เช่นเดียวกัน บุคคลผู้ซึ่งดวงวิญญาณได้รับความทรมานด้วย ความโกรธ อารมณ์ของเขาจะเสียง่าย ด้วยการกระตุ้นเพียงเล็กน้อย เขาก็จะเกิดอาการตื่นเ้ต้น แม้กระนั้น เมื่อเหตุการณ์ผ่านไปเขาก็จะพบความสงบ ซึ่งจะทำให้อารมณ์ของเขากลับมาเป็นปกติ การควบคุมความโกรธได้อย่างดีก็ใช้ได้กับกิเลสตัวอื่น เช่น ความเครียด ความไม่สมดุลซึ่งทรมานมนุษย์ในทุกวันนี้ ซึ่งเป็นรากของอารมณ์ทั้งหมดที่ถูกรบกวนได้ด้วยเช่นกัน เมื่อดวงวิญญาณเป็นอิสระด้วยการควบคุมกิเลสได้ ดวงวิญญาณก็กลับไปสู่สภาวะดั้งเดิม คือความบริสุทธิ์ ความสงบและความปิติสุข
ความสงบและความปิติสุข เป็นคุณสมบัติพื้นฐานของดวงวิญญาณ ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ที่จะไปค้นหาสิ่งเหล่านี้จากภายนอก ผู้ที่ค้นหาความสงบและความปิติสุขจากโลกภายนอก ก็เหมือนกับเจ้าหญิงที่ค้นหาสร้อยคอที่สูงค่าของเธอไปทุกหนแห่ง ทั้ง ๆ ที่เธอสวมใส่มันอยู่ เหมือนเช่นกับตัวชะมดที่วิ่งตามกลิ่นที่หอมของชะมดโดยไม่รู้ว่ากลิ่นนั้นออกมาจากสะดือของมันเอง ความสงบของจิตใจเป็นคุณภาพของดวงวิญญาณจะออกมาจากภายในโดยอัตโนมัติ ทันทีที่สภาวะที่แท้จริงดั้งเดิมของดวงวิญญาณได้ถูกกำหนดขึ้น
การกลับมาเกิดของดวงวิญญาณ
ร่างกายต้องตาย ร่างกายมีช่วงชีวิตที่สั้น แต่ดวงวิญญาณไม่เคยตาย มันเป็นอมตะและไม่มีวันตาย มันออกจากร่างหนึ่งจะไปสู่ร่างอื่นอีก ในการเกิดใหม่ ดวงวิญญาณลืมทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชาติที่แล้ว ในความเป็นจริงการปิดบังอดีตนี้เป็นพร สมมุติว่าดวงวิญญาณไม่ได้มีความสุขในชาติที่แล้วและมีความสุขในชาตินี้ ความจำเรื่องในอดีตจะทำลายความสุขในชาติปัจจุบัน เพราะการจำอดีตได้นั่นเอง ดวงวิญญาณอาจจะแสดงความเกลียดชังต่อใครบางคนผู้ซึ่งทำผิดต่อเขาในชาติที่แล้ว ซึ่งจะมีผลกระทบต่อชีวิตที่ราบรื่นของดวงวิญญาณนั้นในชาติปัจจุบัน
ดวงวิญญาณกลับมาเกิดแน่นอน
การเข้าใจว่าตัวตนเป็นดวงวิญญาณที่มีชีวิตเป็นอมตะ ที่แตกต่างจากร่างกายที่ถูกทำลายได้ นำไปสู่บทสรุปที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ว่า ดวงวิญญาณเดินทางผ่านไปในวงจรของการกลัีบชาติมาเกิด ดวงวิญญาณมนุษย์เป็นนักแสดงในโลกละครและด้วยเหตุนี้ดวงวิญญาณจะมีธรรมชาติ ที่ชอบเล่นบทบาทพวกเขาในละคร เมื่อดวงวิญญาณไม่สามารถแสดงหรือไม่มีประสบการณ์ เนื่องจากปราศจากร่างกาย พวกเขาก็จะกลับมาเกิด ดังนั้นมันเป็นกฏที่ไม่มีวันจบสิ้นของดวงวิญญาณแต่ละดวงที่จะต้องละทิ้งร่างเก่าและมารับร่างใหม่
รูปแบบวงจรของกระบวนการความคิด เกี่ยวกับวงจรของความคิด การกระทำ สันสการ์ ความคิดหมุนเวียนเป็นวงกลมไม่มีจุดจบ วงกลมนั้นไม่มีจุดเริ่มต้นและไม่มีจุดจบ และมีการเคลื่อนไปอย่างเป็นนิรันดร ฉันใดก็ฉันนั้น การเกิด...การตาย....การเกิด ก็เป็นไปอย่างต่อเนื่องไม่จบสิ้น เมื่อตาย มนุษย์ก็ออกจากร่าง แต่ไม่ได้จบสิ้นการคงอยู่ เขาเดินทางต่อไปด้วยความปรารถนาที่ยังไม่ได้รับการตอบสนองของเขา ณ เวลาที่เขากำลังจะออกจากร่าง ความคิดความปรารถนาก็ชักนำให้ดวงวิญญาณไปสู่การเกิดใหม่
บางครั้งก็มีหนังสือพิมพ์รายงานเกี่ยวกับเด็กผู้ซึ่งสามารถจำชาติในอดีตได้อย่างแจ่มชัด หลาย ๆ กรณีเช่นนี้ได้มีการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดโดยนักอภิจิตวิทยาและพบว่าเป็นความจริง อย่างเช่นได้กล่าวไว้ในตอนต้น คือสิ่งที่ยืนยันว่าดวงวิญญาณได้กลับมาเกิด ทารกนั้นมีความคิดที่เลือนลาง บางอย่างของชีวิตในอดีต แต่ไม่สามารถพูดออกมาได้ พวกเขาไม่สามารถที่จะแสดงออกมาได้
มีการสังเกตว่า บางครั้งหลังจากเกิด เด็ก ๆ จะเริ่มร้องไห้อย่างทันทีทันใดและแล้วก็ยิ้ม นี่เป็นผลที่สะท้อนออกมาของความจำของชีวิตในอดีต !! เมื่อมีการสังเกตความแตกต่างระหว่างเด็กที่มีพ่อแม่เดียวกัน แต่ละคนมีแนวโน้มที่แอบแฝงสืบเนื่องมาก่อนของตนเองซึ่งปรากฏขึ้นโดยอัตโนมัติ(สันสการ์)
นี่แสดงว่ามันได้มีการถ่ายทอดมาจากชาติก่อน เช่นเดียวกัน มีเด็กบางคนซึ่งไม่ธรรมดา มีความสามารถพิเศษเป็นความชำนาญในศิลปะบางอย่าง แม้แต่ขณะที่เขายังเยาว์วัยอยู่ นี่เป็นเพราะว่า เขาได้รับความชำนาญในศิลปะนั้นมาจากชาติก่อน ยกตัวอย่างเช่น เด็กบางคนไม่เคยไปโรงเรียนเลย แต่พบว่าสามารถท่องจำคัมภีร์ที่ยาก ๆ ได้
จาก หนังสือ "ราชโยคะ ศาสตร์เพื่อการรู้แจ้ง"
BK. เรืออากาศเอกทรงยศ เปี่ยมใจ
No comments:
Post a Comment