Monday, May 26, 2014
อดิเทพ ตอนที่ 3 # 13
มธุบัน
ถึงแม้ว่าจะมีภารกิจมากมายเป็นร้อย ๆ โครงการ บาบาเคยเขียนจดหมายด้วยลายมือของท่านเอง ด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่ จดหมายซึ่งเต็มไปด้วยข้อความที่ทำให้สุขใจ ต่อผู้ที่ได้รับ จนทำให้เขาอ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า จดหมายเหล่านั้นประเมินค่ามิได้ ผู้คนที่ได้รับจดหมาย และพิสูจน์ว่าจะรักษาความบริสุทธิ์ต่อดวงวิญญาณ และจะแผ่กระแสพลังทั่วทั้งร่างกาย เขาจะคงอยู่ในการาจีต่อไป การทำงานรับใช้นี้ต่อดวงวิญญาณที่หิวกระหายนับไม่ถ้วนทั่วโลก ขณะที่ลูก ๆ ที่เป็นซีเนียร์ไปยังภูเขาอาบูก่อน เพื่อตระเตรียมที่อยู่แห่งใหม่
B.K.มโนฮ่าอินทิราจิ ผู้ซึ่งเป็นหนึ่งในเขาเหล่านั้นได้จากมาและตรงไปยังภูเขาอาบู ได้ระลึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์วันที่บาบามาถึง "เมื่อฉันไปถึงที่อยู่แห่งใหม่ ฉันได้พบงูตัวใหญ่ในห้องชั้นบน ฉันรู้สึกกลัวเป็นอย่างมากว่าเราเลือกสถานที่ผิดเสียแล้วสำหรับสถาบัน ดังนั้นฉันได้พบบาบาที่สนามบิน Okha ฉันกระซิบบอกบาบาว่า "บาบา มีงูอยู่ในที่ที่เราซื้อมา ฉันรู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่ที่ฉันจะต้องบอกบาบา"
บาบาตอบด้วยรอยยิ้มที่เข้าใจ "ลูกเอ๋ย ไม่มีอันตรายในสิ่งนั้น งูใหญ่มันไม่มาทำอันตรายอะไรพวกเราหรอก เราจะต้องต่อสู้กับงูใหญ่ภายในเพียงเท่านั้น แน่นอนบาบาหมายถึง ความทะยานอยากและความโกรธและกิเลสตัวอื่น ๆ " ฉันรู้สึกเป็นสุขอีกครั้งหนึ่ง และเข้าใจใหม่ว่าบาบานี่เองเป็นผู้เลือกสถานที่แห่งนี้
แต่ทำไมล่ะ อะไรที่ทำให้บาบาเลือกภูเขาอาบูเป็นสถาบัน ท่านอธิบายในวันต่อมาว่า เมื่อ 5,000 ปีก่อน เทพองค์แรก บราห์มาได้ทำการชำระสะสางกิเลสที่นี่พร้อม ๆ กับเทวีองค์แรกสรัสวตี บนภูเขาลูกนี้เป็นอนุสรณ์ต่อเหตุการณ์ที่สำคัญนี้ วัดที่สวยที่สุดในโลก Dilwara , Ambamata, Adhherdevi, Kumari Kanya และ Achalgarh วัดเหล่านี้เล่าเรื่องราวอยู่ในหินอ่อน เกี่ยวกับกลุ่มของโยคีที่เป็นวีรบุรุษ ผู้ซึ่งเอาชนะความตายโดยผ่านการเชื่อมต่อกับพระเจ้า และผู้ซึ่งทำให้ดวงวิญญาณ ปรากฏมาจากแก่นในของการทำสมาธิซึ่งบริสุทธิ์และสมบูรณ์ ผู้ซึ่งกลับมาเกิดเป็นเจ้าชายแห่งสุริยวงศ์
ดังนั้น อีกด้านหนึ่งอนุสรณ์ของสถาบัน คงอยู่ ณ ที่นี่จากวงจรที่แล้ว และบัดนี้เหตุการณ์นั้นได้กลับมามีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง บนภูเขาลูกเดิมนี้ เราจะกลับมาเป็นจักรพรรดิแห่งสุริยราชวงศ์อีกครั้ง ซึ่งเป็นเชื้อสายของวิษณุ สมาชิกของสถาบันก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ใน Brij Kothi อย่างเรียบร้อย ซึ่งพวกเขาตั้งชื่อใหม่ว่า "มธุบัน" ป่าน้ำผึ้ง
ทุก ๆ วันขลุ่ยแห่งความรู้ได้ถูกบรรเลง ขณะที่ลูก ๆ โตและแข็งแรงขึ้น เมื่อมีเวลาว่าง บาบาพาพวกเขาไปเดินเล่นบนภูเขา ผู้คนที่มีโอกาสได้เห็นพวกเขา มองดูด้วยความอัศจรรย์ใจต่อขบวนแถวที่งดงามของชัคตีในชุดขาวเหล่านี้ พวกเขาฝันไปหรือ หรือว่าเป็นภาพนิมิต พวกเขาไม่เคยพบเห็นสตรีเช่นนี้ ปีนป่ายภูเขาด้วยความกล่องแคล่วสวยงามและเต็มไปด้วยพลัง
ตัวบาบาเองอายุมากกว่า 70 ปี แต่ท่านยังเดินเร็วและมั่นคงกว่าใคร ๆ ทั้งหมด ราวกับว่าอาณาจักรสวรรค์นั้นตั้งอยู่บนสันเขา พวกเขาพักผ่อนอยู่บนยอดสันเขา บาบาพูดเพชรพลอยแห่งความรู้บางอย่าง และเพียงแต่มองเข้าไปในตาของท่าน เหล่าชัคตีก็เข้าไปสู่ฌาณที่ล้ำลึก บางครั้งก็ร่ายรำอยู่ในฌาณด้วยการปิดตา มีประสบการณ์ในความคิดว่าพวกเขากำลังเต้นรำกับเจ้าชายกฤษณะ พวกเขาจะมายังขอบหน้าผา ผู้ที่เฝ้าดูอยู่จะรู้สึกกลัว แต่มันไม่มีความจำเป็นเลย จะเป็นไปได้อย่างไรกับผู้ซึ่งมีพระเจ้าเป็นผู้ช่วยเหลือจะหล่นลงไป และในความเป็นจริงไม่มีเคราะห์ร้ายใด ๆ เกิดขึ้น ความปิติของชีวิตคงอยู่อย่างไม่สามารถทำลายได้
หลายครั้งที่บาบาบอกทุกคน "ไปเป็นกลุ่ม 2 หรือ 3 คน ไปยังเนินเขาเล็ก ๆ ที่แตกต่างกันและนั่งอยู่ในสมาธิ ใช้ความคิดของลูกไตร่ตรองความรู้ เหมือนอย่างเช่นวัวสำรอกอาหารของมันออกมา เคี้ยวเอื้อง ทำเช่นนั้น คิดความรู้ที่ลูกได้ยินมาซ้ำ ๆ และคงมันไว้ในความทรงจำของลูก" เมื่อบราห์มากุมารและบราห์มากุมารีในชุดขาวนั่งอยู่บนยอดเขา ดูจากข้างล่าง ราวกับว่าเฆมขาวปกคลุมยอดเขา เมื่อพวกเขาปีนขึ้นเป็นทิวแถว ผู้คนที่ถนนก็คิดว่านกสีขาวกำลังบินเข้าแถวอยู่บนท้องฟ้า
คนภายนอกคิดว่าชีวิตในศาสนาหมายถึงการสละละทิ้ง แต่ลูก ๆ ของบาบารู้สึกว่าพวกเขาเพียงแต่โยนขยะทิ้งไป และรับเอาความสุขที่แท้จริงมาแทน ณ ที่นี่ ไม่มีการปฏิเสธตนเอง ยิ่งกว่านั้นลูกบาบาอยู่ในระหว่างวันหยุดตลอดชีวิต บ่อยครั้งที่หลังจากชั้นเรียนตอนเช้าจะมีประกาศว่า "วันนี้บาบาจะมีปิกนิกกับลูก ๆ "
"ลูก ๆ ที่แสนหวานผู้เป็นที่รัก" บาบาจะพูดกับพวกเขา "เราจะไปบนภูเขาวันนี้และนั่งอยู่ในการคิดถึงชิพบาบา แล้วเราจะเล่าเรื่องที่ล้ำลึกและเต็มไปด้วยความรักแห่งความรู้กัน และหลังจากนั้นบาบาจะให้ (Prasad) ปราสาด (อาหาร) ด้วยมือของท่านเอง นี่เป็นครอบครัวทางดวงวิญญาณ และในเวลาเดียวกันก็เป็นมหาวิทยาลัยของพ่อซึ่งเป็นพระเจ้า พวกเธอทั้งหมดเป็นลูก ๆ ของพระเจ้าที่ท่านรักมาก แยกจากกันไปหลายสิบชาติ ได้มาพบกันตอนสิ้นสุดของกัลป์
ดังนั้นมหาสมุทรของความรักจะป้อนลูก ๆ ทุกคนด้วยมือของท่านเองและจะให้ความสนุกสนาน ท่านเป็นผู้ที่ปราศจากรูปที่เป็นวัตถุ ท่านไม่มีร่างกายเป็นของท่านเอง เพราะเหตุนั้นท่านจึงเข้ามายืมร่างของบราห์มาบาบาผู้นี้ ท่านจะให้ปราสาดของสถาบันด้วยมือคู่นี้ด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่และแท้จริง แม้แต่เทพก็มีความปรารถนาอย่างแรงกล้าสำหรับปราสาดของสถาบันแห่งนี้
"ลูก ๆ ลูกนั้นโชคดีมาก ที่พระเจ้าผู้เป็นหนึ่งเดียวได้ลงมาป้อนอาหารด้วยมือของท่านและให้การศึกษากับลูก ๆ มันเป็นช่วงจังหวะของโชคที่ยิ่งใหญ่ที่ชิพบาบา พระผู้สร้างของ 3 โลกจากพารามธรรม ดินแดนที่ไกลโพ้น (โลกแห่งแสง) มาสอนลูก ๆ ท่านคือผู้ซึ่งซานยาสซีค้นหาท่านในป่า เป็นผู้ซึ่งกูรูนั่งในสมาธิภายในถ้ำ พ่อของพระคริสต์และผู้ให้แรงบันดาลใจกับโมเสส ผู้ซึ่งคนที่กราบไหว้บูชาพยายามค้นหาตามสถานที่แสวงบุญ ที่ มธุรา (Mathura) และ กาสี (Kashi) ต้องการได้รับนิมิตของท่านเพียงชั่วขณะ ผู้กราบไหว้ร้องขอพร้อมที่จะตัดศีรษะของพวกเขา และกษัตริย์ก็พร้อมทีจะสละอาณาจักรของตน พ่อผู้เป็นที่รักเช่นนี้ได้มาและสอนลูก พูดกับลูกด้วยความรัก เล่นกับลูก ท่านเป็นเพื่อนของลูก ให้พรแก่ลูกผู้ซึ่งทำให้ลูกมีโชคสว่างไสวและเป็นประกาย มีเพลงที่โด่งดังเกี่ยวกับการพบปะกับพระเจ้าในชีวิตนี้ แต่สำหรับมนุษย์ทางโลก การที่จะคิดถึงท่านได้ในร่างของมนุษย์ธรรมดานี้เป็นสิ่งที่ยาก มันมีม่านมาบังตาผู้คนเหล่านั้น พวกเขาไม่ได้เชื่อสิ่งใดเลยนอกจากวัตถุ"
บาบาให้ความรักกับเราอย่างเต็มที่ ทุก ๆ คำพูดที่ท่านพูดออกมา ทำให้เราถูกผลักดันให้ทำแต่สิ่งดี ๆ ท่านวางแผนที่จะไปปิกนิก แล้วพวกเราก็เตรียมการอย่างเร่งรีบ ด้วยการเหลือบมองด้วยสายตาหันไปรอบ ๆ "ลูก ๆ ลูกกำลังอยู่ในการคิดถึงชิพบาบา ลูก ๆ กำลังเดินตามหลังใครอยู่หรือ ถ้าลูกอยู่ในโยคะ ลูกจะมีรายได้เป็นล้านในแต่ละก้าวที่ก้าวไป"
ต่อจากนั้นท่านจะหยุด "ลูก ๆ เดินไปข้างหน้า แล้วพ่อจะตามไปข้างหลังลูก คนเลี้ยงวัวจะอยู่ข้างหลังวัวเสมอ พ่อจะต้องดูแลลูกไม่ให้หลงทาง แล้วเมื่อหนทางมีอันตรายท่านจะมาอยู่ข้างหน้าอีกครั้งหนึ่ง" "ผู้นำทางจะต้องบอกทางและผู้แสวงบุญจะเดินอยู่ข้างหลังท่าน"
ขณะที่มือของท่านจูงเด็กหญิงเล็ก ๆ ท่านถามว่า "ลูก มือของใครที่ลูกกำลังจูงอยู่ มันเป็นมือของชิพบาบา หรือ บราห์มาบาบา ลูกอย่าได้ปล่อยมือนี้ไป รู้หรือไม่ว่าลูกจะถูกนำไปที่ใดด้วยการยืดมือนี้ไว้"
ในขณะต่อมา ท่านถามอีกคนหนึ่งว่า "ลูกกำลังเดินอยู่กับใคร" ท่านได้รับคำตอบว่า "กับบาบา" บาบาตอบ "ใช่ ลูกรัก แต่ลูกคิดถึงหรือเปล่าว่าลูกจะได้รับมรดกอะไรจากบาบา ? เดินไปในความสุขของการได้รับมรดก สำหรับบาบาแล้ว บาบากำลังสอน ราชโยคะ แก่ลูก ๆ และท่านต้องการจะทำให้ลูกเป็นกษัตริย์ของเหล่ากษัตริย์ทั้งหมด"
บางครั้งท่านก็เริ่มเดินด้วยความเร็วสูงมาก เมื่อท่านทิ้งทั้งหมดไว้ห่างไกล "ดูสิ นี่หรือคือกองทัพที่ยิ่งใหญ่ของ ชัคตี ลูกถูกทิ้งไว้เบื้องหลังไกลมาก คนหนุ่มก็กลายมาเป็นคนแก่" แล้วท่านอธิบายว่า มีเครื่องยนต์ 2 เครื่องในร่างกายนี้ หนึ่งนั้นคือดวงวิญญาณของบราห์มา สองคือดวงวิญญาณของชิพบาบา และดังนั้นร่างกายของบาบานี้จึงเดินเร็ว"
บางครั้งท่านจะพิจารณาอย่างรอบคอบที่จะพาลูก ๆ ไปบนถนนที่ขรุขระบนภูเขา แม่หลายคนผู้ซึ่งแก่และไม่สามารถปีนป่ายพูดว่า "บาบา บาบา หยุด ทำไมท่านมาเลือกทางนี้ ไม่มีที่ที่จะจับยึดเลย มีแต่หินก้อนกลม ๆ ที่ลื่น แล้วเราจะเหยียบไปตรงไหนล่ะ" แล้วบาบาก็จะยื่นมือของท่านออกไปและให้การช่วยเหลือพวกเขา
ด้วยการเป็นผู้ค้ำจุนให้กับหัวใจทุกดวงและความคิด แม้แต่ในเรื่องที่เล็กมากในทางปฏิบัติ พระเจ้านำพวกเขาเข้าสู่ความคิดถึงของท่าน เมื่อลูกบางคนหมดทางที่จะช่วยตัวเอง พวกเขาก็คร่ำครวญออกมา "บาบา โปรดพอเถิด กรุณาอย่าให้มันเกิดเช่นนั้นอีก บาบาที่รักขอให้มันหยุดแค่นี้เถิด" บางครั้งท่านก็ให้พวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงพอใจ "ดูสิ บาบาฟังพวกเรา" บางครั้งบาบาไม่เชื่อพวกเขา แล้วพวกเขาก็เคยหัวเราะกัน "ดูสิ บาบาไม่ฟังในสิ่งที่เราพูด" มีการเล่นหัวและความรักในทุก ๆ การกระทำ ในทุก ๆ การสนทนามีความรู้สึกที่สูงส่ง สำหรับความสุขของกันและกัน
ด้านหนึ่งเป็นการศึกษา อีกด้านหนึ่งคือการสอบ ลูก ๆ ของสถาบันทำตาปาเซียบนภูเขาอาบู เหมือนเช่น ภาวาตี ทำสาธนา ก่อนจะแต่งงานกับชีว่า การศึกษา โยคะ การเปลี่ยนแปลง งานรับใช้ ทุกการกระทำเป็นเพื่อยกระดับการกระทำ ความยากลำบากก็มีอยู่ที่นั่นด้วย เพื่อทำให้พวกเขาระมัดระวังตัวเขาเอง ในหัวข้อนี้ B.K.Vishwa Ratanji ผู้ที่อาศัยอยู่ในมธุบันเล่าว่า
"Brij Kothi อยู่ใกล้กับป่าช้าฝังศพ ในพื้นที่ที่เปลี่ยว มันเป็นที่ว่างเปล่ามาช้านานก่อนที่ลูก ๆ จะมา ประชากรของอาบูพูดว่ามีผีร้ายอาศัยอยู่ในบ้าน ซึ่งตั้งอยู่นอกเขตเมืองและติดกับป่า มีงูใหญ่และสัตว์อื่นอยู่ในบริเวณใกล้เคียง"
"สิ่งเหล่านี้ไม่ได้สร้างความกลัวใด ๆ ให้กับพวกเขา ถ้างูผ่านเข้ามาให้เห็น พวกเขาก็ดูมันอย่างละวาง "เราเป็นของชิพบาบา พวกเขาคิดกับตนเอง แล้วพวกเราก็ไม่เคยทำร้ายสิ่งสร้างของโลกเหล่านี้เลย ดังนั้นทำไมพวกเขาจะมาทำร้ายเราล่ะ ?" หลายครั้งวิญญาณร้ายได้มาแต่เพราะพลังของโยคะ และความบริสุทธิ์ พวกเขาไม่สามารถทนได้ ในที่สุดผีร้ายก็ถูกบังคับให้ไปอยู่ที่อื่น เพราะที่นี่เทวีทั้งหลายกำลังเติบโตในพลัง เรียนรู้ที่จะมีชัยชนะเหนือปีศาจร้ายของโลกกว้างแห่งความทะยานอยาก ความโกรธ ความโลภ หยิ่งทะนง และกิเลสอื่น ๆ พวกเขาประคองจิตใจให้มีความสัมพันธ์กับชิพบาบาผู้ประทานชัยชนะโดยการมีสัมพันธ์นี้ พวกเขากลายเป็นผู้ที่ไม่สามารถทำให้แพ้ได้ พวกเขาหมดความเกรงกลัวต่อผู้คนที่เต็มไปด้วยตัณหาความทะยานอยาก ที่มีพิษยิ่งกว่างูใหญ่ที่เต็มไปด้วยพิษ แล้วพวกเขาจะรู้สึกกลัวต่อสถานที่เปลี่ยว หรืองูที่เลื้อยไปได้อย่างไร ในทางตรงข้าม พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาได้พลังโยคะที่มั่นคงเพิ่มขึ้น จากสถานที่และบรรยากาศที่เปล่าเปลี่ยวนี้ ใช่ พวกเขาชอบสถานที่นี้เป็นอย่างมาก
ในวันเหล่านั้นหลังจากสงคราม ต้องมีการปันส่วนข้าวสาลีที่ภูเขาอาบู แป้งสาลีหาได้น้อยมาก มันยังมีแป้งข้าวโพดและธัญพืช และข้าวคุณภาพต่ำก็มีอยู่บ้าง แม้กระนั้นปริมาณก็ยังไม่พอเพียง รสชาติที่แปลกของน้ำแร่บนภูเขาอาบู และอากาศที่แห้งและเบาบาง เป็นเครื่องทดสอบสำหรับลูก ๆ ของสถาบัน หลายคนมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยและไม่เคยมีประสบการณ์ที่ยากลำบากทางร่างกาย ตอนนี้พวกเขาได้บทเรียนความอดทน ความประหยัด และการปรับตัวเข้ากับสถานการณ์
"พวกเขาผ่านข้อสอบของความหิว ความกระหาย และอากาศ พวกเขากลายเป็นคนกินน้อย แต่วันหนึ่งข้อสอบจริงก็มา ชิพบาบาออกคำสั่งให้พวกเขากินแต่เพียงโรตีและบัตเตอร์มิลล์ 15 วัน แม้แต่ลูกที่ป่วยก็ต้องกินเช่นเดียวกัน ดวงวิญญาณหลายดวงมีคำถามว่า คนป่วยจะสามารถมีชีวิตต่อไปได้อย่างไรด้วยอาหารเพียงเท่านั้น พวกเขาจะไม่ป่วยมากขึ้นไปหรือ แต่คนที่ป่วยยอมรับอาหาร โดยปราศจากแม้แต่ความคิดเกี่ยวกับสิ่งนั้น แล้วด้วยศรัทธาที่สมบูรณ์พร้อมนั้น อะไรก็ตามที่ได้รับจากบาบา คือ บราห์มาโบจัน เป็นยาขนานเอกของทั้งหมด และในไม่ช้า สุขภาพของทุกคนก็ดีขึ้น จากเหตุการณ์นี้ บทเรียนได้ฝังรากอย่างลึกด้วยการกินตามคำสั่งของบาบา ประโยชน์อย่างมากจะได้รับเสมอ ความคิดที่ว่าจะมีโทษจากสิ่งที่พระเจ้าพูด เป็นความผิดที่ใหญ่ที่สุด จากนั้นเป็นต้นมา ไม่ว่าสถานการณ์จะดูเหมือนพลิกผันอย่างไร พวกเขาก็ค้นพบว่ามีประโยชน์ในสถานการณ์นั้น
ดวงวิญญาณผู้ซึ่งเป็นทายาทของบราห์มา ได้ค้นพบว่า การสรรเสริญและการประฌาม ชัยชนะและพ่ายแพ้ สูญเสียหรือได้กำไร หิวและกระหาย ร้อนและเย็น ยากจนและร่ำรวย ทุกอย่างเป็นคู่ของความตรงข้ามกันทั้งหมดเป็นเพียงสิ่งทดสอบ ซึ่งมาถึงโยคีคนหนึ่งในช่วงชีวิตของเขาด้วยการคิดถึงพระเจ้าและศรัทธาที่ไม่มีขีดจำกัด ผู้คนก็สามารถเผชิญทุกสถานการณ์ด้วยใบหน้าที่สดชื่น
อ่านต่อ >>>> อดิเทพ ตอนที่ 3 # 14
Labels:
อดิเทพ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment